Uitspraken

Het spoedeisend belang vloeit voort uit de vordering en is door [eiser] voldoende gemotiveerd.

De rechtbank stelt het volgende voorop. Artikel 34 van de Kadasterwet schrijft voor dat ter inschrijving van een verjaring in de openbare registers een afschrift van een door de notaris met inachtneming van artikel 37 van die wet opgemaakte verklaring wordt aangeboden.

In de registerverklaring heeft de notaris vermeld dat het bepaalde in artikel 37, lid 1, onder c, van de Kadasterwet van toepassing is. Deze vermelding geeft aan dat niet al degenen die als partij bij de gestelde verjaring zijn betrokken, aan de notaris hebben meegedeeld met de inschrijving daarvan in te stemmen en dat de aan de notaris overgelegde bewijsstukken niet genoegzaam aantonen dat de gestelde verjaring zich inderdaad heeft voorgedaan, zodat niet kan worden voldaan aan het bepaalde in artikel 37, lid 1, onder a en b, van de Kadasterwet. In een dergelijk geval mag de Bewaarder de hem aangeboden notariële verklaring in beginsel slechts boeken in de registers van voorlopige aantekeningen op grond van artikel 37, lid 2, van de Kadasterwet en moet de Bewaarder weigeren de gestelde verjaring in te schrijven in het register van inschrijving van feiten die betrekking hebben op onroerende zaken. Voor een rechterlijk bevel aan de Bewaarder om op grond van het bepaalde in artikel 3:20 lid 2 BW die inschrijving alsnog te verrichten, bestaat uitsluitend grond als desondanks moet worden geoordeeld dat de weigering ten onrechte is geschied. Van een dergelijke onterechte weigering kan sprake zijn indien, in weerwil van de inhoud van de notariële verklaring, genoegzaam is aangetoond dat de gestelde verjaring zich inderdaad heeft voorgedaan.

In deze procedure heeft [eiser] meerdere stukken overgelegd ter onderbouwing van de gestelde verjaring, zoals de eigendomsdocumenten van de [naam woonark] , een polis van de verzekering met betrekking tot de [naam woonark] op naam van [eiser] gesloten op 31 mei 2001 en een huurovereenkomst voor de standplaats waar de [naam woonark] aan gelegen is van 18 november 2005. Op grond van die door [eiser] overgelegde stukken is de voorzieningenrechter van oordeel dat genoegzaam is gebleken dat [eiser] gedurende meer dan 20 jaren bezitter is van de [naam woonark] en dus middels verjaring eigenaar is geworden van de [naam woonark] .

Artikel 37, lid 2, van de Kadasterwet bepaalt voorts dat een bevel tot inschrijving slechts kan worden gegeven indien de eiser naast de Bewaarder allen die als partij bij het in te schrijven feit zijn betrokken, tijdig in het geding heeft geroepen. Daartoe heeft [eiser] aangevoerd dat hem niet bekend is wie de erfgenamen zijn van [naam 1] en hij om die reden de erfgenamen bij openbaar exploot heeft opgeroepen met een termijn van drie maanden. De voorzieningenrechter is van oordeel dat bij de openbare oproep van de erfgenamen van [naam 1] de bij de wet voorgeschreven formaliteiten in acht zijn genomen, en zodoende dat allen die partij zijn bij de in te schrijven verklaring van verjaring tijdig in het geding zijn betrokken.

De Bewaarder heeft geen inhoudelijk verweer gevoerd tegen te vordering van [eiser] . Op grond van artikel 37, lid 3, van de Kadasterwet komen de kosten van dit geding in dat geval voor rekening van de eisende partij. Om die reden moet [eiser] de proceskosten betalen. De proceskosten van de Bewaarder worden begroot op: