Uitspraken

De voorzieningenrechter stelt voorop dat [eiser] ingevolge rechtsoverweging 6.2. van voornoemd vonnis is veroordeeld om de website (cursief: de voorzieningenrechter) van Prostelko binnen 24 uur na betekening van het vonnis weer vrij te geven aan Prostelko. Volgens Prostelko heeft [eiser] hier, kort gezegd, geen gehoor aan gegeven.

Tijdens de mondelinge behandeling van de onderhavige zaak is gebleken dat partijen twisten over de vraag welke website - ‘www.prostelko.nl’ of ‘www.prostelkonederland.nl’ - in het vonnis wordt bedoeld. De voorzieningenrechter stelt vast dat de website niet met naam wordt genoemd. Kennelijk bestond daar in de eerdere procedure tussen partijen geen geschil over. In het kader van dit kort geding kan derhalve niet eenvoudig worden vastge-steld of [eiser] al dan niet uitvoering heeft gegeven aan de veroordeling onder rechtsover-weging 6.2.

De voorzieningenrechter heeft echter, zoals gezegd, in voornoemd vonnis ook geoordeeld dat [eiser] zich dient te onthouden van handelingen die in strijd zijn met het alleenrecht van Prostelko op productie en verkoop van het Prostelko-stelkozijn, alsmede dat hij zich dient te onthouden van activiteiten die een profijtelijke exploitatie van het product door Prostelko nadelig beïnvloeden.

De voorzieningenrechter overweegt als volgt. Het alleenrecht van Prostelko ingevolge de licentieovereenkomst ziet op het doen fabriceren en verkopen van het Prostelko-stelkozijn en juist vanwege dat alleenrecht zal reeds snel sprake zijn van zulke activiteiten. Met Prostelko is de voorzieningenrechter dan ook van oordeel dat [eiser] activiteiten die een profijtelijke exploitatie van het product door Prostelko nadelig beïnvloeden, heeft verricht. Zo heeft [eiser] ter zitting erkend dat hij de website ‘www.prostelko.nl’ vier jaar geleden aan Prostelko heeft overgedragen, maar ook dat hij inmiddels een eigen website ‘www.prostelko.nl’ heeft (naar eigen zeggen enkel voor reclamedoeleinden). Voorts heeft [eiser] erkend dat op zijn website zijn eigen naam en adresgegevens staan vermeld, alsmede dat op zijn website wordt doorverwezen naar een website van de heer [naam voormalig mede-eigenaar Prostelko] (voormalig mede-eigenaar van Prostelko Productie B.V. en Prostelko Nederland B.V.) en niet naar de website van Prostelko.

Gelet hierop is naar het voorlopig oordeel van de voorzieningenrechter door [eiser] in strijd gehandeld met de veroordeling onder rechtsoverweging 6.2. van het vonnis van 11 maart 2014. Derhalve kan geen sprake zijn van een verbod om het tussen partijen gewezen vonnis met betrekking tot de verbeurte van dwangsommen ten uitvoer te leggen, een veroordeling van Prostelko tot het opheffen van de ten laste van [eiser] gelegde beslagen, alsmede een veroordeling van Prostelko tot betaling aan [eiser] van de bedragen, die zij ingevolge reeds gelegde executoriale beslagen heeft en nog zal ontvangen.

Dat betekent dat het door [eiser] gevorderde onder de punten 1. tot en met 3. moet worden afgewezen.

Licentieovereenkomst geëindigd door buitengerechtelijke ontbinding

Volgens [eiser] levert het niet verstrekken van een nadere onderbouwing door middel van een accountantsverklaring een ernstige toerekenbare tekortkoming op.

De voorzieningenrechter overweegt dat door Prostelko niet wordt weersproken dat zij de in artikel 5 van de licentieovereenkomst genoemde accountantsverklaring met betrekking tot de jaarlijkse verkopen van de stelprofielen niet aan [eiser] heeft verstrekt. Echter, ook in deze procedure kan in het midden blijven of het niet verstrekken van zo’n accountantsver-klaring als een ernstige tekortkoming in de nakoming van de overeenkomst kan worden aangemerkt. Immers, vastgesteld kan worden dat [eiser] de in artikel 14 onder b. van de licentieovereenkomst genoemde verplichting tot het vermelden van de ontbindingssanctie in de sommatie niet in acht heeft genomen. Zo ontbreekt in het sommatieschrijven van 25 april 2014 de ontbindingssanctie.

Dat betekent dat [eiser] op dit punt niet aannemelijk heeft gemaakt dat aan de vereisten voor een geslaagd beroep op de buitengerechtelijke ontbinding van de overeenkomst op de b-grond is voldaan.

Verder stelt [eiser] dat Prostelko in strijd handelt met artikel 10 van de overeen-komst, hetgeen volgens hem ook een ernstige toerekenbare tekortkoming in de nakoming van de overeenkomst oplevert.

Door Prostelko is onweersproken gesteld dat zij thans een product op de markt brengt onder de benaming ‘Prostelko koudebrugonderbreking PPPM-51’. Partijen twisten echter over de vraag of dit product valt onder de licentieovereenkomst. Volgens [eiser] is dat het geval, aangezien het product is te beschouwen als (een directe variant op) zijn vinding. Prostelko daarentegen stelt dat deze koudebrugonderbreking niets te maken heeft met de vinding van [eiser] en om die reden niet onder de licentieovereenkomst valt.

Nog los van de vraag welke consequenties een bevestigende beantwoording van de vraag of dit product valt onder de licentieovereenkomst zou moeten hebben, is de voorzieningen-rechter van oordeel dat die vraag zich niet leent voor een behandeling in kort geding. De feiten en omstandigheden zijn binnen het beperkte kader van het kort geding niet voldoende vast te stellen.

[eiser] heeft in het kader van deze procedure onvoldoende aannemelijk kunnen maken dat aan de vereisten voor een geslaagd beroep op de buitengerechtelijke ontbinding van de overeenkomst op de b-grond is voldaan.

Tevens heeft [eiser] de buitengerechtelijke ontbinding gegrond op het ontbreken van verdere zinvolle exploitatiemogelijkheden. Ter onderbouwing van deze stelling voert hij aan dat de situatie na het vonnis van 11 maart 2014 aanmerkelijk is veranderd, in die zin dat daadwerkelijke zinvolle exploitatiemogelijkheden gewoonweg niet meer bestaan, zodat de licentieovereenkomst volstrekt inhoudsloos is geworden.

Prostelko heeft haar standpunt dat er wel degelijk zinvolle exploitatiemogelijkheden zijn (nogmaals) bij brief van 30 april 2014 kenbaar gemaakt aan [eiser] en ter zitting heeft Prostelko de ontwikkeling van het product nader toegelicht. Zo heeft zij onweersproken gesteld dat het Prostelko-stelkozijn inmiddels voldoet enerzijds aan het nieuwe vanaf 2015 geldende Bouwbesluit en anderzijds aan de normen die in de nabije toekomst gaan gelden op het gebied van isolatiewaarde. Voorts heeft Prostelko onweersproken gesteld inmiddels voor meer dan € 150.000,00 aan investeringen te hebben gedaan om het stelkozijn geschikt te maken voor de professionele aannemer en het te laten voldoen aan genoemd Bouwbesluit.

Dat de verkoop van het Prostelko-stelkozijn in de afgelopen jaren is achtergebleven bij de bij aanvang van de licentieovereenkomst opgegeven prognose van 50.000 stuks, alsmede dat er op dit moment onduidelijkheid bestaat over wie - na het faillissement van Prostelko Productie B.V. - de productie voor zijn rekening zal nemen, kan in het licht van hetgeen hiervoor is overwogen nog niet het standpunt rechtvaardigen dat van verdere zinvolle exploitatiemogelijkheden geen sprake meer is.

Geoordeeld wordt dat, nu [eiser] in het bestek van dit kort geding niet voldoende aanneme-lijk heeft gemaakt dat er geen verdere zinvolle exploitatiemogelijkheden van het Prostelko-stelkozijn meer bestaan, hij zich daarom ook niet met succes op de c-grond van artikel 14 kan beroepen.