Uitspraken

Nu het gaat om een in kort geding gevorderde voorlopige voorziening, is een spoedeisend belang vereist. De voorzieningenrechter is van oordeel dat voldoende aannemelijk is dat sprake is van een voortdurende situatie, die – indien de camera’s daadwerkelijk de woning en/of het perceel van [eiser sub 2] registreren – mogelijk onrechtmatig is. Een dergelijke voortdurende onrechtmatige situatie hoeven [eisers gezamenlijk] niet te dulden. Daarmee is het spoedeisend belang gegeven.

Tijdens de mondelinge behandeling van 11 maart 2024 zijn de mogelijkheden voor een minnelijke regeling onderzocht. In dat kader is de positionering van de camera’s besproken en is onderzocht met welke cameraposities partijen zich kunnen verenigen. Naar aanleiding daarvan hebben partijen verzocht om aanhouding van de behandeling, welk verzoek is gehonoreerd.

Partijen hebben de voorzieningenrechter vervolgens bericht dat zij overeenstemming hebben bereikt over de (posities van de) camera’s 2 en 3, maar het niet eens worden over camera 1 (zie de afbeelding bij r.o. 2.2). Camera 1 beoogt volgens [gedaagden gezamenlijk] opnamen te maken van de voorgevel van de eigen woning maar is volgens [eisers gezamenlijk] overwegend naar het perceel van [eisers gezamenlijk] gericht. Daarop is het kort geding op 29 maart 2024 ter plaatse voortgezet, waarbij de voorzieningenrechter de feitelijke situatie ter plaatse heeft opgenomen.

Bij gelegenheid van deze voortzetting ter plaatse hebben [eisers gezamenlijk] hun vorderingen onder 1 en 4 geheel ingetrokken en de vorderingen onder 2 en 3 ingetrokken voor wat betreft de camera’s met nummers 2 en 3, zodat in rechte thans nog resteert de vorderingen om camera 1 zodanig te plaatsen dat deze niet meer is gericht op het perceel van [eisers gezamenlijk] en daarvan bewijs te verstrekken, onder verbeurte van een dwangsomveroordeling.

De vraag die in deze zaak ter beantwoording voorligt is of de door [gedaagden gezamenlijk] geplaatste camera 1 een onrechtmatige inbreuk maakt op de privacy van [eisers gezamenlijk] .

Vooropgesteld moet worden dat een inbreuk op een recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer in beginsel een onrechtmatige daad oplevert. De aanwezigheid van een rechtvaardigingsgrond kan aan een inbreuk het onrechtmatige karakter ontnemen. Of een rechtvaardigingsgrond zich voordoet, kan slechts worden beoordeeld in het licht van alle omstandigheden van het geval. Daarbij moeten tegen elkaar worden afgewogen de ernst van die inbreuk en de belangen die met de inbreuk makende handelingen redelijkerwijs kunnen worden gediend (vgl. HR 31 mei 2002, ECLI:NL:HR:2002:AD9609). Tevens dient te worden bezien of het gebruik van de camera voldoet aan de eisen van proportionaliteit (is er sprake van een redelijke verhouding tussen het doel en het ingezette middel) en subsidiariteit (is dit het minst ingrijpende middel om het doel te bereiken).

Naar het oordeel van de voorzieningenrechter hebben [eisers gezamenlijk] voldoende onderbouwd dat de door [gedaagden gezamenlijk] geplaatste camera 1 inbreuk maakt op hun recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer. Camera 1 is gericht op de woning en het perceel van [eisers gezamenlijk] . Daarmee kunnen [gedaagden gezamenlijk] op beeld vastleggen wie de woning van [eisers gezamenlijk] betreedt, wie daar aan de deur komt en wanneer een en ander plaatsvindt. Het verweer dat camera 1 uitsluitend of in overwegende mate gericht zou zijn op de voorgevel van de eigen woning hebben [eisers gezamenlijk] gemotiveerd weersproken door te wijzen op de richting waarin camera 1 is opgesteld.

Ten tijde van de plaatsopname was de bekabeling van camera 1 niet aangesloten. [gedaagden gezamenlijk] hebben desverzocht geweigerd de bekabeling van camera 1 aan te sluiten omdat zij ook in dat geval – vanwege een probleem met (het wisselen van) de provider – niet in staat zouden zijn het beeld dat camera 1 registreert weer te geven. De voorzieningenrechter is evenwel van oordeel dat, nu camera 1 een middel is dat zich geheel in de macht van [gedaagden gezamenlijk] bevindt en zonder medewerking van [gedaagden gezamenlijk] niet kan worden vastgesteld welk beeld camera 1 wordt geregistreerd en/of opgenomen, het op de weg van [gedaagden gezamenlijk] had gelegen ervoor te zorgen dat inzage kon worden gegeven in de met die camera gemaakte beelden. Voor zover het tonen van de camerabeelden onmogelijk zou zijn hadden [gedaagden gezamenlijk] er ook voor kunnen kiezen om de camera te verwijderen of te vervangen door een dummy. Dat hebben zij evenwel nagelaten.

De voorzieningenrechter is dan ook van oordeel dat de inbreuk op de privacy van [eisers gezamenlijk] (en hun bezoekers) onder die omstandigheden zwaarder weegt dan het belang van [gedaagden gezamenlijk] om op deze wijze hun eigendom te beschermen, zodat sprake is van een ongerechtvaardigde inbreuk op het recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer van [eisers gezamenlijk] . Deze in breuk is onrechtmatig. Dit betekent dat de vordering van [eisers gezamenlijk] tot veroordeling van [gedaagden gezamenlijk] om camera 1 zodanig te verplaatsen of te verdraaien dat deze niet meer gericht staat op de woning en het perceel van [eisers gezamenlijk] en/of daarvan beelden registreert, zal worden toegewezen.

Daar komt bij dat het de voorzieningenrechter is gebleken dat de verstandhouding tussen partijen buitengewoon slecht is (geworden). De voorzieningenrechter zal dan ook tevens bepalen dat [gedaagden gezamenlijk] deugdelijk bewijs zullen dienen te verstrekken – door middel van het geven van inzage in de camerabeelden aan [eisers gezamenlijk] dan wel een door hen aan te wijzen deurwaarder c.q. gemachtigde – waaruit afgeleid kan worden dat camera 1 geen beelden (meer) opneemt of registreert van de woning en/of het perceel van [eisers gezamenlijk] .

Tijdens de procedure is gebleken dat [gedaagden gezamenlijk] niet uit zichzelf de vereiste medewerking en inzage hebben verleend, zodat de voorzieningenrechter aanleiding ziet de veroordelingen te versterken met de gevorderde dwangsommen. De voorzieningenrechter zal de dwangsommen toewijzen zoals hierna in het dictum vermeld.

[gedaagden gezamenlijk] zijn in het ongelijk gesteld en moeten daarom de proceskosten (inclusief nakosten) betalen. De proceskosten van [eisers gezamenlijk] worden begroot op:

De veroordeling wordt hoofdelijk uitgesproken. Dat betekent dat iedere veroordeelde kan worden gedwongen het hele bedrag te betalen. Als de één (een deel) betaalt, hoeft de ander dat (deel van het) bedrag niet meer te betalen.