Uitspraken

ASC heeft ter zitting bezwaar gemaakt tegen de door [eiseressen] op 18 augustus 2014 in het geding gebrachte producties 10 tot en met 18 en de overgelegde kostenspecificatie en heeft de voorzieningenrechter verzocht deze stukken buiten beschouwing te laten. ASC stelt dat [eiseressen] al sinds 25 juli 2014 de beschikking had over de betreffende producties en deze dus bij de dagvaarding had kunnen en moeten overleggen. Nu zij de stukken zo laat heeft ingebracht, heeft ASC hier niet adequaat op kunnen reageren. Zij stelt verder dat de kostenspecificatie niet binnen de termijn van 24 uur vóór de terechtzitting en dus niet tijdig is ingediend.

Op grond van artikel 6.2. van het procesreglement kort gedingen rechtbanken civiel/familie geldt dat stukken zo spoedig mogelijk moeten worden ingediend en dat stukken die niet dienovereenkomstig zijn ingediend buiten beschouwing kunnen worden gelaten. Voorts geldt dat stukken die binnen 24 uur (één werkdag) vóór de terechtzitting worden ingediend, in beginsel buiten beschouwing worden gelaten. In dit geval ziet de voorzieningenrechter evenwel geen reden om de genoemde stukken buiten beschouwing te laten. Gebleken is dat mr. Bakers pas sinds kort bij de zaak betrokken is en de sindsdien door ASC ingenomen standpunten voor [eiseressen] reden zijn geweest voor het overleggen van de nadere producties. Nu ASC al bekend was met de inhoud daarvan en zij ter zitting de mogelijkheid heeft gehad om op deze producties te reageren, desgewenst door het laten zien van aanvullende producties, kan niet worden geoordeeld dat zij door de handelwijze van ASC in haar verdediging is geschaad. Verder is gebleken dat ASC de kostenspecificatie nagenoeg 24 uur voor de mondelinge behandeling heeft ontvangen. Nu dit stuk qua inhoud en omvang eenvoudig te doorgronden is, heeft zij aldus voldoende gelegenheid gehad om daarvan kennis te nemen en daartegen adequaat verweer te voeren.

Het spoedeisend belang is uit het gestelde en gevorderde voldoende aannemelijk geworden.

Partijen twisten over de vraag of ASC (originele) AUSTRALIAN GOLD producten verhandelt die zonder toestemming van de merkhouder binnen de EER in het verkeer zijn gebracht en op die wijze merkinbreuk pleegt. Naar het oordeel van de voorzieningenrechter heeft [eiseressen] in het licht van de gemotiveerde betwisting door ASC onvoldoende aannemelijk gemaakt dat dat het geval is. Zij overweegt daartoe als volgt.

De voorzieningenrechter stelt voorop dat het aan de merkhouder is om voldoende aannemelijk te maken dat er sprake is van merkinbreuk in de zin van artikel 9 lid 1 onder a GMVo. Pas als dat voldoende is komen vast te staan, komt de voorzieningenrechter toe aan beoordeling van het beroep van de handelaar op uitputting van de merkrechten ex artikel 13 lid 1 GMVo en de vraag of eventuele omkering van de bewijslast ter zake die uitputting aan de orde is.

De voorzieningenrechter gaat alleen over tot beoordeling van het onder 2 gevorderde bevel voor zover dat ziet op het zich onthouden door ASC van het ter verkoop aanbieden en/of in de handel brengen van AUSTRALIAN GOLD producten die niet (volledig) voldoen aan de etiketteringseisen en/of waarvan de uiterste houdbaarheidsdatum is verstreken. Voor het overige is het bevel te ruim en algemeen geformuleerd en ook niet nader gemotiveerd, zodat het reeds om die reden niet voor toewijzing in aanmerking komt.

Tussen partijen is niet in geschil dat de deurwaarder bij ASC AUSTRALIAN GOLD producten heeft aangetroffen die niet conform de Europese en Nederlandse regelgeving zijn gelabeld, terwijl dit wel verplicht is, alsmede AUSTRALIAN GOLD producten waarvan de houdbaarheidsdatum is verstreken. Partijen twisten over de vraag of, en zo ja, hoeveel AUSTRALIAN GOLD producten door ASC in strijd met de geldende regelgeving voor cosmetische producten worden verhandeld. Naar het oordeel van de voorzieningenrechter kan het antwoord daarop in het kader van dit kort geding in het midden blijven. Ter zitting heeft de advocaat van [eiseressen] verklaard dat de deurwaarder aan hem heeft bevestigd dat de in het proces-verbaal vermelde in beslag genomen producten uitsluitend in de winkel en niet in het magazijn van het bedrijfspand van ASC zijn aangetroffen. Hoewel dit niet naar behoren als zodanig in het proces-verbaal van de deurwaarder is opgenomen, acht de voorzieningenrechter dit voldoende om voorshands aan te kunnen nemen dat alle in beslag genomen producten, dus ook de producten zonder (correcte) labels en met verstreken houdbaarheidsdatum, door ASC in de winkel ter verkoop werden aangeboden. Gelet op het belang dat de merkhouder heeft bij het op de juiste wijze in het handelsverkeer aanbieden van haar producten, zal de voorzieningenrechter het gevorderde verbod dan ook in zoverre toewijzen.

De voorzieningenrechter zal de gevorderde dwangsom beperken tot € 5.000,00 per dag dat er sprake is van een overtreding van het verbod en deze maximeren tot € 50.000,00.

Nu het merkenrechtelijke deel van de vorderingen zal worden afgewezen, behoeft er geen termijn als bedoeld in artikel 1019i Rv te worden bepaald. Het gevorderde zal op dit punt worden afgewezen.

Het spoedeisend belang is uit het gestelde en gevorderde voldoende aannemelijk geworden.

Op grond van het bepaalde in artikel 705 lid 2 Rv kan de opheffing van een conservatoir beslag onder meer worden bevolen, indien summierlijk blijkt van de ondeugdelijkheid van het door de beslaglegger ingeroepen recht. Het ligt in de eerste plaats op de weg van degene die de opheffing vordert om met inachtneming van de beperkingen van de voorzieningenprocedure aannemelijk te maken dat de door de beslaglegger gepretendeerde vordering ondeugdelijk of onnodig is. Er zal evenwel beslist moeten worden aan de hand van wat door beide partijen naar voren is gebracht en summierlijk met bewijsmateriaal is onderbouwd. Bij de beoordeling van het opheffingsverzoek zal de voorzieningenrechter een afweging dienen te maken van de wederzijdse belangen, waarbij moet worden beoordeeld of het belang van de beslaglegger bij handhaving van het beslag op grond van de door deze naar voren gebrachte omstandigheden zwaarder dient te wegen dan het belang van de beslagene bij opheffing van het beslag.

Uit hetgeen in conventie is overwogen volgt dat vooralsnog niet in voldoende mate is komen vast te staan dat ASC zich schuldig heeft gemaakt aan de door [eiseressen] gestelde merkinbreuk, maar niet valt uit te sluiten dat dit na nader onderzoek en bewijslevering in een bodemprocedure alsnog komt vast te staan. Gelet daarop heeft [eiseressen] belang bij het handhaven van het bewijsbeslag voor nader onderzoek, ter verdere veiligstelling van bewijs en ter bepaling van de omvang van haar schade. Nu het bewijsbeslag, naast een beperkt aantal producten, waarover hierna meer, slechts kopieën van papieren en/of digitale bescheiden betreft, wordt ASC door deze beslaglegging niet onevenredig in haar bedrijfsvoering geschaad. Alles overziend weegt het belang van [eiseressen] bij handhaving van het bewijsbeslag dan ook zwaarder dan het belang van ASC bij opheffing daarvan.

Met betrekking tot het derdenbeslag is er voldoende grond voor de gevorderde opheffing, nu ASC summierlijk de ondeugdelijkheid van de merkenrechtelijke vordering heeft aangetoond en [eiseressen] voor het overige in deze procedure geen (begin van een) onderbouwing heeft gegeven voor de door haar gestelde schade. De voorzieningenrechter ziet in de afweging van de wederzijdse belangen van partijen eveneens aanleiding om tot opheffing van het gelegde derdenbeslag over te gaan. Het belang bij en de noodzaak tot beslaglegging aan de zijde van [eiseressen] is op grond van het vorenstaande niet aannemelijk geworden, terwijl wel aannemelijk is dat ASC in het kader van haar bedrijfsvoering belang heeft bij opheffing van het beslag. Het belang van ASC bij opheffing van het beslag weegt dan ook zwaarder dan het belang van [eiseressen] bij handhaving van het beslag tot zekerheid van verhaal van haar vordering.

Nu artikel 705 lid 1 Rv de voorzieningenrechter daartoe bevoegd verklaard, zal de voorzieningenrechter, teneinde executiegeschillen te voorkomen, het gelegde derdenbeslag zelf bij dit vonnis opheffen. Het gevorderde wordt in zoverre toegewezen.

Naar het oordeel van de voorzieningenrechter heeft [eiseressen] geen belang meer bij het onder zich houden van (het resterende deel van de) door het bewijsbeslag getroffen AUSTRALIAN GOLD producten, omdat zij alle producten heeft kunnen onderzoeken en haar bevindingen heeft kunnen documenteren. Nu niet in geschil is dat de producten aan ASC in eigendom toebehoren, verzet niets zich tegen de gevorderde teruggave.

De voorzieningenrechter zal de gevorderde dwangsom toewijzen, met dien verstande dat deze zal worden gemaximeerd tot € 25.000,00.

De vordering tot vernietiging van de door het bewijsbeslag getroffen gegevens zal gelet op hetgeen hiervoor is overwogen ten aanzien van het belang van [eiseressen] bij handhaving van het bewijsbeslag worden afgewezen.

[eiseressen] vordert in conventie veroordeling van ASC in de kosten van het beslag en in de volledige proceskosten op grond van artikel 1019h Rv, te vermeerderen met rente.

Op grond van het bepaalde in artikel 706 Rv kunnen beslagkosten van de beslagene worden teruggevorderd, tenzij het beslag nietig, onnodig of onrechtmatig was. De voorzieningenrechter volgt ASC niet in haar betoog dat de beslagkosten voor rekening van [eiseressen] dienen te blijven vanwege het feit dat [eiseressen] rauwelijks tot beslaglegging is overgegaan. Voorafgaande sommatie en aansprakelijkstelling stroken immers niet met het doel waarvoor bewijsverslag wordt gelegd en waren daarom in dit geval ook niet vereist voor het leggen van derdenbeslag. Voor het overige kan de noodzaak en rechtmatigheid van de gelegde beslagen vooralsnog onvoldoende beoordeeld worden, nu dit afhangt van hetgeen uiteindelijk in de bodemprocedure zal worden beslist ten aanzien van de gestelde merkinbreuk en het gestelde onrechtmatige handelen. De voorzieningenrechter zal de bij wijze van voorschot gevorderde beslagkosten dan ook afwijzen.

ASC zal als de grotendeels in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten in conventie worden veroordeeld. Nu het merkenrechtelijke deel van de vordering wordt afgewezen, zal de voorzieningenrechter de proceskosten begroten met toepassing van het liquidatietarief. De kosten aan de zijde van [eiseressen] worden aldus begroot op:

- dagvaarding € 85,06

- griffierecht 608,00

- salaris advocaat 816,00

ASC vordert in reconventie hoofdelijke veroordeling van [eiseressen] in de volledige proceskosten op grond van artikel 1019h Rv. Aangezien elk van partijen als op enig punt in het ongelijk gesteld is te beschouwen, zullen de proceskosten in reconventie worden gecompenseerd op de hierna te vermelden wijze.