Uitspraken

ASB heeft aangevoerd dat de ingetrokken kort gedingprocedure betrekking had op de handhaving van rechten van intellectuele eigendom ingevolge de Auteurswet, zodat arti-kel 1019 e.v. Rv van toepassing zijn. Dit houdt in dat [gedaagden c.s.] gehouden is om de re-delijke en evenredige gerechtskosten en andere kosten van ASB te vergoeden (artikel 1019h Rv). Verder heeft ASB in dit verband gesteld dat artikel 9 lid 1 van het Procesreglement niet in de weg kan staan aan een proceskostenvergoeding en dat de artikelen 249 en 250 Rv ana-loge toepassing vinden.

[gedaagden c.s.] heeft gesteld dat de ingetrokken kort gedingprocedure geen, althans geen zuiver ‘IE-geschil’ betrof. Zij heeft er hierbij op gewezen dat er in die procedure een ‘gewone’ proceskostenveroordeling is gevorderd en niet een veroordeling op grond van ar-tikel 1019h Rv. Het ging niet om het ongedaan willen maken van een inbreuk op een intel-lectuele eigendomsrecht, maar om een zuivere onrechtmatige daadsactie, aldus [gedaagden c.s.] Verder heeft [gedaagden c.s.] gesteld dat ASB in het kader van het kort geding geen kos-ten heeft gemaakt, aangezien de zitting twee keer op haar verzoek is uitgesteld en ASB zich uiteindelijk niet heeft hoeven te verweren, gelet op de intrekking van het kort geding. Voor zover ASB wel kosten heeft gemaakt, betroffen dat kosten van het adviseren inzake de schikkingsonderhandelingen en niet inzake het kort geding.

Onder verwijzing naar artikel 1019 Rv is de voorzieningenrechter van oordeel dat er in casu sprake is van een ‘IE-geschil’, aangezien de vordering in de kort gedingprocedure die aan het onderhavige verzoek ten grondslag ligt, betrekking had op de (mogelijke) schen-ding van auteursrechten als bedoeld in de Auteurswet. Gelet hierop zijn (ook) de bepalingen van artikel 1019 e.v. Rv van toepassing.

Onder verwijzing naar het bevelschrift van het Gerechtshof Den Haag van 25 no-vember 2014 (ECLI:NL:GHDHA:2014:4556) is de voorzieningenrechter van oordeel dat de artikelen 249 en 250 Rv analoog van toepassing zijn in geval een kort gedingprocedure wordt ingetrokken. Gelet hierop dient ASB te worden gevolgd in haar stelling dat zij in beginsel aanspraak kan maken op vergoeding van haar proceskosten als bedoeld in artikel 1019h Rv. De stelling van [gedaagden c.s.] dat artikel 9 lid 1 van het Procesreglement hieraan in de weg staat, wordt derhalve verworpen (zie r.o. 4.9 van voormeld bevelschrift).

ASB heeft aangevoerd dat zij in voormelde kort gedingprocedure kosten heeft moeten maken, in welk kader de advocaat van ASB heeft gesteld dat hij reeds doende was met het uitwerken van de pleitnota voor de zitting en met het in orde maken van de nood-zakelijke producties. Ter onderbouwing van het verzoek heeft de advocaat van ASB als productie 3 een aantal aan ASB gerichte facturen overgelegd.

De voorzieningenrechter stelt vast dat deze facturen betrekking hebben op de maanden juli, september, oktober en november 2014. Uit de bij deze facturen behorende specificaties blijkt dat de advocaat van ASB laatstelijk op 26 november 2014 vijf minuten heeft besteed aan “studie dossier”. Verder heeft de advocaat van ASB in november 2014 een viertal brieven aan ASB gestuurd, gedurende tien minuten gebeld en vijf minuten besteed aan een brief aan [gedaagden c.s.] Geoordeeld wordt dat uit deze specificaties niet kan worden afgeleid dat deze werkzaamheden strekten ter voorbereiding van gedingstukken en ter in-structie van de zaak, als bedoeld in artikel 241 Rv. De stelling dat de advocaat van ASB ter zake van de pleitnota en het in orde maken van de noodzakelijke producties wordt derhalve verworpen. Wat betreft de op de overige specificaties vermelde werkzaamheden wordt nog overwogen dat in die maanden het onderlinge overleg nog plaatsvond, zodat ook die werk-zaamheden zonder nadere toelichting en/of feitelijke onderbouwing niet toegeschreven kun-nen worden aan het opstellen van een pleitnota en/of het in orde maken van de producties.

Het voorgaande betekent dat er geen grond aanwezig is voor het afgeven van een bevelschrift. Het verzoek zal dan ook worden afgewezen.

ASB zal als de in het ongelijk gestelde partij worden veroordeeld in de proceskos-ten. Nu van voor vergoeding in aanmerking komende kosten evenwel niet is gebleken, zullen de proceskosten worden begroot op nihil.