Uitspraken

[eiser] , uit [woonplaats] , eiser

Inleiding

Beoordeling door de rechtbank

1. De rechtbank is van oordeel dat het dagelijks bestuur het bezwaar van eiser ten onrechte niet-ontvankelijk heeft verklaard.

2. Aan het bestreden besluit heeft het dagelijks bestuur ten grondslag gelegd dat zijn brief van 30 maart 2021 geen besluit als bedoeld in de Algemene wet bestuursrecht (Awb)1 is en dat daartegen daarom geen rechtsmiddelen openstaan. Naar het oordeel van de rechtbank is dit een onjuiste opvatting van het dagelijks bestuur. De rechtbank is namelijk van oordeel dat het verzoek van eiser om het peilbesluit partieel te herzien een aanvraag is, of te wel een verzoek van een belanghebbende om een besluit te nemen2. Tussen partijen is niet in geschil dat eiser belanghebbende is bij het peilbesluit. Volgens het dagelijks bestuur is het gebruikelijk dat als een belanghebbende bij het peilbesluit nadeel ondervindt, hij bij het dagelijks bestuur een aanvraag indient voor een vergunning voor een onderbemaling. Dat een aanvraag voor een vergunning voor onderbemaling vaker voorkomt, betekent naar het oordeel van de rechtbank echter niet dat eiser als belanghebbende bij het peilbesluit geen aanvraag voor een partiële herziening van het peilbesluit kan indienen. Naar het oordeel van de rechtbank is de brief van 30 maart 2021 de beslissing van het dagelijks bestuur om de aanvraag van eiser voor een partiële herziening van het peilbesluit niet in behandeling te nemen. Dit is een publiekrechtelijke rechtshandeling en dus een besluit en dus staan tegen deze beslissing rechtsmiddelen open.

3. De conclusie van het voorgaande is dat het beroep van eiser tegen het bestreden besluit gegrond is en daarom zal de rechtbank het bestreden besluit vernietigen.

4. De bestuursrechter heeft de taak het geschil zo veel mogelijk te beslechten. De rechtbank zal daarom hieronder de vraag beantwoorden of het dagelijks bestuur terecht heeft geweigerd om de aanvraag van eiser in behandeling te nemen.

5. De rechtbank stelt voorop dat een waterbeheerder, in dit geval het HDSR, verplicht is om peilbesluiten vast te stellen3. De bevoegdheid om het peilbesluit vast te stellen berust bij het algemeen bestuur en die bevoegdheid mag hij niet overdragen aan het dagelijks bestuur4. Dit betekent dat ook alleen het algemeen bestuur bevoegd is om het peilbesluit te herzien. En omdat alleen het algemeen bestuur bevoegd is om het peilbesluit te herzien, is ook alleen het algemeen bestuur bevoegd om een beslissing op een aanvraag voor herziening van het peilbesluit te nemen.

6. Het dagelijks bestuur is – zoals hij in het bestreden besluit terecht heeft opgemerkt – belast met de voorbereiding van al hetgeen in de vergadering van het algemeen bestuur ter overweging en beslissing moet worden gebracht5. Dat betekent in dit geval naar het oordeel van de rechtbank dat hij voor het algemeen bestuur een beslissing op de aanvraag van eiser had moeten voorbereiden. Dit heeft het dagelijks bestuur niet gedaan. In plaats daarvan heeft hij met de brief van 30 maart 2021 zelf de beslissing genomen om de aanvraag niet in behandeling te nemen. Deze beslissing heeft hij naar het oordeel van de rechtbank onbevoegd genomen. Zoals vermeld onder 5 is immers alleen het algemeen bestuur bevoegd om een beslissing te nemen op de aanvraag van eiser.

7. Daarom zal de rechtbank de weigering om de aanvraag van eiser in behandeling te nemen herroepen.

8. Als de rechtbank het bestreden besluit vernietigt en de weigering van het dagelijks bestuur om de aanvraag van eiser voor een partiële herziening van het peilbesluit in behandeling te nemen herroept, ligt de aanvraag van eiser weer open. Het is niet aan de rechtbank om een besluit te nemen op deze aanvraag. Die bevoegdheid berust bij het algemeen bestuur. Het algemeen bestuur zal alsnog binnen de daarvoor geldende wettelijke termijn op de aanvraag van eiser voor een partiële herziening van het peilbesluit moeten beslissen.

9. Omdat de rechtbank het beroep gegrond verklaart, moet het dagelijks bestuur aan eiser het door hem betaalde griffierecht vergoeden.

10. Omdat het beroep gegrond is, krijgt eiser een vergoeding voor de proceskosten die hij heeft gemaakt. Het dagelijks bestuur moet die vergoeding betalen. Op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht komen de verletkosten die eiser heeft gemaakt in verband met het bijwonen van de zitting voor vergoeding in aanmerking. Deze bedragen € 175,00 (5 uur à € 35,00). Omdat eiser alleen voor zichzelf beroep heeft ingesteld (en niet ook voor zijn echtgenote) komen haar verletkosten niet voor vergoeding in aanmerking.

Informatie over hoger beroep

Een partij die het niet eens is met deze uitspraak, kan een hogerberoepschrift sturen naar de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State waarin wordt uitgelegd waarom deze partij het niet eens is met deze uitspraak. Het hogerberoepschrift moet worden ingediend binnen zes weken na de dag waarop deze uitspraak is verzonden. Kan de indiener de behandeling van het hoger beroep niet afwachten, omdat de zaak spoed heeft, dan kan de indiener de voorzieningenrechter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State vragen om een voorlopige voorziening (een tijdelijke maatregel) te treffen.