Uitspraken

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie acht het onder 1 primair, 2 en 3 tenlastegelegde wettig en overtuigend te bewijzen.

Het standpunt van de verdediging

De raadsvrouw heeft vrijspraak bepleit van het onder 1 tenlastegelegde. De raadsvrouw heeft zich gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank wat betreft bewezenverklaring van het onder 2 tenlastegelegde, maar zij heeft zich op het standpunt gesteld dat dat slechts bewezen kan worden verklaard dat dit openlijk geweld enig, en geen zwaar, lichamelijk letsel ten gevolge heeft gehad voor [slachtoffer 6] en [slachtoffer 7] . Ook heeft de raadsvrouw zich gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank wat betreft bewezenverklaring van de onder 3 ten laste gelegde openlijk geweldpleging jegens [slachtoffer 2] , [slachtoffer 3] en [slachtoffer 4] . De raadsvrouw heeft verzocht verdachte vrij te spreken van het openlijk geweld tegen [slachtoffer 1] en [slachtoffer 5] .

De rechtbank bespreekt de ten laste gelegde feiten in chronologische volgorde. Dit betekent dat eerst het geweld bij café [café 1] en de [restaurant] wordt besproken (de feiten 1 en 2), en daarna het geweld bij de bar [bar] (feit 3). Hierbij wordt Café [café 1] aangeduid als “ [café 1] ”, de [restaurant] als “ [restaurant] ” en de bar [bar] als “ [bar] ”.

Bewijsmiddelen 1 ten aanzien van:

Poging doodslag [slachtoffer 7] (feit 1 primair) en het openlijk geweld bij [restaurant] (feit 2)

[slachtoffer 7] heeft volgens het daarvan opgemaakte proces-verbaal van aangifte, op 21 juli 2021 aangifte gedaan bij de politie en heeft daarbij zakelijk weergegeven het volgende verklaard, voor zover relevant voor het bewijs:

In de nacht van 13 op 14 juli 2021 zijn wij naar [café 1] in [plaats] op Mallorca gegaan.2 Ik zag [slachtoffer 8] staan. Hij stond op ongeveer drie of vier meter van mij vandaan. Ik zag dat hij tegen zijn kin werd geslagen. Hij werd door meerdere personen tegen zijn gezicht geslagen. Ik zag dat hij direct hierop zijn armen voor zijn gezicht hield ter bescherming.3 Ik zag dat ongeveer vijf personen op mij af kwamen. Voor ik het wist werd ik van alle kanten geslagen. Ik weet niet eens waar ik allemaal werd geraakt. Ik heb mijzelf gelijk beschermd door mijn armen voor mijn gezicht te houden. Ik ben neergegaan. Ik denk dat ik even bewusteloos ben geweest. Wat ik mij vervolgens herinner is dat ik tegen mijn benen werd geschopt. Het lukte mij om op te staan en ik weet dat ik mij heb verweerd door ook iemand van de anderen te slaan, maar ik weet niet eens of ik deze persoon heb geraakt. Ik weet ook dat er met een stoel is gegooid. Ik ben vervolgens weer geslagen en weer onderuit gegaan. Vanaf dat moment kan ik mij niets meer herinneren. Op het moment dat ik bijkwam was de andere partij weg. Ook mijn neus deed pijn en ik had een opgezwollen enkel. Ik toon u een foto van mijn gezicht vlak nadat het was gebeurd.4 Ook kan ik vertellen dat ik nog enkele blauwe plekken heb op mijn beide armen.5

[slachtoffer 8] heeft volgens het daarvan opgemaakte proces-verbaal van aangifte, op 11 augustus 2021 aangifte gedaan bij de politie en heeft daarbij zakelijk weergegeven het volgende verklaard, voor zover relevant voor het bewijs:

In de nacht van 13 op 14 juli was ik in [café 1] aan de [locatie] in [plaats] Mallorca gegaan.6 Ik stond tussen [café 1] en [restaurant] , maar meer richting [restaurant] . Ik stond met [slachtoffer 7] . Ik zag dat er links een groep jongens aan kwam lopen in onze richting. Ik herkende hiertussen die [medeverdachte 1] weer. Zij kwamen vanaf de weg en liepen recht op ons af. Zij waren met ongeveer vier of zes jongens. Mijn aandacht ging vooral naar [medeverdachte 1] uit. Er liep een jongen tussen. Hij was een kop kleiner dan ik. Hij droeg zwart T-shirt met gele letters, had kort zwart opgeschoren haar. Hij leek een Marokkaanse of Turkse afkomst te hebben. Hij liep recht op mij af en ik zag en voelde dat met zijn hand of vuist mij in mijn gezicht sloeg. Ik voelde direct een stekende pijn in mijn neus. Ik liep vervolgens naar achter en voelde nog steeds dat ik klappen kreeg. Ik kon niet verder omdat er een stapel stoelen stond. Ik kwam er tegenaan. Ik voelde pijn aan de linkerkant van mijn hoofd, achter mijn oor. Ik zag niet wie dit deed. Ik had mijn ogen dicht en beschermde mijn gezicht door mijn armen voor mijn hoofd te houden. Terwijl dit gebeurde kon ik een kort moment tussen mijn armen door naar rechts kijken en zag [slachtoffer 7] . Ik zag hem staan en zag dat een jongen die mij sloeg naar [slachtoffer 7] liep en hem ook sloeg. Het volgende moment dat ik weer kon kijken naar [slachtoffer 7] , zag ik dat hij op de grond lag en zag ik een stoel in de richting van [slachtoffer 7] vliegen, terwijl hij dus op de grond lag. Daarna werd ik met rust gelaten.7

Van de gebeurtenissen voor de [restaurant] bevinden zich camerabeelden in het procesdossier.8 De rechtbank neemt op deze beelden – voor zover relevant voor het bewijs – het volgende waar:

Op 1:44:18 staan [medeverdachte 2] en [slachtoffer 8] tegenover elkaar. Achter/naast [medeverdachte 2] staan [medeverdachte 3] , [medeverdachte 4] , [verdachte] , [medeverdachte 1] en [medeverdachte 5] . [slachtoffer 7] staat naast [slachtoffer 8] ;

Op 1:44:22 geeft [medeverdachte 1] (vanachter [medeverdachte 2] ) [slachtoffer 8] een klap op zijn gezicht. [slachtoffer 8] wankelt naar achteren en beweegt zich vervolgens naar voren richting [medeverdachte 1] . [slachtoffer 8] wordt vervolgens tegen zijn hoofd/gezicht geslagen door [medeverdachte 2] , [medeverdachte 3] en [medeverdachte 5] . [medeverdachte 4] beweegt ook in zijn richting. [slachtoffer 8] valt achteruit richting gestapelde stoelen. [slachtoffer 8] wordt vervolgens nog steeds geslagen door [medeverdachte 2] , [medeverdachte 3] en [medeverdachte 5] . [verdachte] beweegt richting [slachtoffer 8] . [slachtoffer 7] slaat [verdachte] op zijn achterhoofd. [verdachte] valt naar achteren en trekt [slachtoffer 8] mee.

Op 1:44:27 valt [slachtoffer 8] op de grond.

Op 1:44:28 valt [slachtoffer 7] op de grond.

[verdachte] maakt vervolgens een schoppende beweging in de richting van de opstaande [slachtoffer 8] . [medeverdachte 2] slaat en [medeverdachte 3] schopt de op de grond liggende [slachtoffer 7] .

Op 1:44:31 komt [slachtoffer 7] overeind. Hij wordt dan geslagen door [medeverdachte 2] en er wordt naar hem geschopt door [medeverdachte 4] , [medeverdachte 1] en [verdachte] . [slachtoffer 7] valt weer op de grond en wordt dan geschopt door [medeverdachte 3] . [slachtoffer 7] krabbelt weer op en wordt dan geslagen door [medeverdachte 5] . Terwijl [slachtoffer 7] overeind blijft, wordt er gelijktijdig van drie verschillende kanten naar hem geslagen door [medeverdachte 1] , [verdachte] en [medeverdachte 2] .

Op 1:44:33 loopt [medeverdachte 6] richting het gevecht.

Op 1:44:35 komt [medeverdachte 5] van opzij en geeft [slachtoffer 7] een harde klap in het gezicht. [slachtoffer 7] wankelt en wordt vervolgens van verschillende kanten geslagen door [medeverdachte 3] en [medeverdachte 2] . [medeverdachte 6] maakt een slaande beweging richting [slachtoffer 7] .

Op 1:44:37 valt [slachtoffer 7] achterover op de grond. Terwijl [slachtoffer 7] op de grond ligt maakt [medeverdachte 2] achtereenvolgens met zijn linkervoet een stampende en met zijn rechtervoet een schoppende beweging richting het hoofd van [slachtoffer 7] . Vervolgens geeft [verdachte] twee trappen tegen de benen van de op de grond liggende [slachtoffer 7] . Bij de eerste trap stampt hij met kracht tegen het onderbeen van [slachtoffer 7] .

Op 1:44:39 vliegt van rechts een stoel door het beeld. [medeverdachte 2] en [verdachte] worden door [medeverdachte 7] weggeleid van de op de grond liggende [slachtoffer 7] .

Verdachte is op 24 augustus 2021 volgens het daarvan opgemaakte proces-verbaal van verhoor verdachte als verdachte gehoord en heeft daarbij zakelijk weergegeven het volgende verklaard, voor zover relevant voor het bewijs:

A: ik mengde mij ook in het gevecht.

V: wat doe jij zelf?

A: ik heb een paar klappen uitgedeeld.

V: met gebalde vuist?

A: ja.

V: hoe vaak heb je geslagen?

A: ik denk niet meer dan vijf keer.9

V: wij hebben beelden vanuit Spanje, een onderneming naast [café 1] . Wat heb jij in dat incident gedaan?

A: wat ik net vertelde: ik kwam naar buiten. Ik zag hen vechten. Ik sprong er een soort van bij en toen heb ik een paar klappen uitgedeeld.10

V: wat doe jij hier?

A: beetje duwen. Het leek alsof ik die jongen daar gooi op de grond, die nu aan het vallen is, staat die andere gast weer op.11

A: hier geef ik hem een trap, die jongen die op de grond lag.

V: kun je omschrijven wat je doet met je arm?

A: alsof ik een hoek wil uitdelen. Dit is die hoek, ik zag die ook op zijn gezicht aankomen.

V: wat doe jij hier?

A: ik lijk hem een trap te geven, die jongen die op de grond ligt.

V: hier kom jij aanlopen, zie jij wat jij hier doet?

A: ja.

V: jij zet echt jouw hele lichaam erin. Zie jij dat?

A: ja, ik zie het.

V: zie jij wat jij nog een keer doet?

A: ja, ik geef hem een trap.

V: diezelfde jongen die op de grond lag hè?

A: ja.12

De hiervoor weergegeven bewijsmiddelen worden steeds gebruikt tot het bewijs van het feit of de feiten, waarop zij blijkens hun inhoud uitdrukkelijk betrekking hebben. Sommige onderdelen van de bewijsmiddelen hebben niet betrekking op alle feiten, maar op één of meerdere feiten.

Bewijsoverwegingen ten aanzien van:

Vrijspraak ten aanzien van [slachtoffer 10]

Door [slachtoffer 10] is aangifte gedaan van openlijk geweld voor [café 1] en [restaurant] , maar de rechtbank kan – net als de officier van justitie en de raadsvrouw – op basis van de inhoud van het procesdossier niet goed plaatsen wanneer, waar, hoe en door wie er geweld tegen haar is gebruikt. Verdachte zal dan ook van openlijk geweld tegen [slachtoffer 10] worden vrijgesproken nu niet kan worden vastgesteld dat hij daaraan een significatie of wezenlijke bijdrage heeft geleverd.

Splitsing geweld [café 1] en [restaurant]

Aan verdachte is het geweld bij [café 1] en [restaurant] ten laste gelegd als één feitelijk geheel. De rechtbank ziet dit anders en verwijst hierbij naar de verklaringen van [slachtoffer 7] , [slachtoffer 8] en [medeverdachte 5] .13 Ook wijst de rechtbank op de camerabeelden van de gebeurtenissen voor [restaurant] . Uit die beelden en de daarbij weergegeven tijdsaanduidingen volgt ook dat de confrontatie voor [restaurant] pas begint, geruime tijd nádat de groep van verdachten richting [café 1] loopt en ook enige tijd nádat [slachtoffer 9] , kennelijk gewond, uit de richting van [café 1] komt.14 Eerst heeft er (openlijk) geweld plaatsgevonden voor [café 1] , tegen [slachtoffer 6] en [slachtoffer 9] ; zij kregen klappen. Na deze klappen was dit geweld voorbij en liepen [slachtoffer 6] en [slachtoffer 9] weg.15 Korte tijd daarna ontstond er opnieuw geweld, dit keer voor [restaurant] , waar [slachtoffer 8] en [slachtoffer 7] door verdachte en medeverdachten, werden geslagen en geschopt. Het geweld heeft kortom plaatsgevonden op twee verschillende momenten, op twee verschillende plekken, met andere slachtoffers en deels met andere daders. Dit maakt dat er naar het oordeel van de rechtbank sprake is van twee afzonderlijke gebeurtenissen en dat zij voor iedere gebeurtenis ook afzonderlijk zal beoordelen of er sprake was van deelname aan openlijk geweld.

Vrijspraak van het openlijk geweld bij [café 1] (partiële vrijspraak feit 2)

Op grond van het procesdossier en het verhandelde ter zitting kan niet worden vastgesteld dat verdachte enige rol van betekenis heeft gespeeld bij het openlijk geweld voor [café 1] tegen [slachtoffer 6] en [slachtoffer 9] . Verdachte zal dan ook van dit gedeelte van het onder 3 tenlastegelegde worden vrijgesproken.

Het openlijk geweld bij [restaurant] (feit 2)

De bewijsmiddelen leiden tot de volgende conclusies.

Verdachte heeft zich samen met medeverdachten [medeverdachte 2] , [medeverdachte 5] , [medeverdachte 6] , [medeverdachte 3] , [medeverdachte 1] en [medeverdachte 4] schuldig gemaakt aan openlijk geweld tegen [slachtoffer 8] en [slachtoffer 7] . Het geweld is begonnen met een klap van een medeverdachte aan [slachtoffer 8] , waarna het geweld zich voortzette tegen [slachtoffer 8] en vervolgens ook tegen [slachtoffer 7] . Beide slachtoffers zijn geslagen en/of gestompt, zijn geduwd en/of getrokken, zijn tegen de grond gewerkt en zijn geschopt. Ook is er met een stoel gegooid. Verdachte heeft aan dit in vereniging gepleegde geweld een significante en wezenlijke bijdrage geleverd. Hij is, terwijl [slachtoffer 8] door medeverdachten werd geslagen, naar [slachtoffer 8] toe bewogen, heeft hem mee naar achteren getrokken en heeft een schoppende beweging naar hem gemaakt terwijl hij op de grond lag. Ook heeft hij [slachtoffer 7] geslagen en geschopt.

Letsel [slachtoffer 7]

Verdachte heeft samen met anderen [slachtoffer 7] tegen het lichaam geslagen en geschopt. De rechtbank overweegt dat wanneer, zoals in dit geval, een slachtoffer door meerdere daders wordt geslagen en geschopt over het algemeen niet vast kan worden gesteld wélke schop en wélke klap welk letsel heeft veroorzaakt. Maar de rechtbank acht wel voldoende bewezen dat het door verdachte gepleegde geweld in ieder geval blauwe plekken op het lichaam van [slachtoffer 7] tot gevolg heeft gehad. Een blauwe plek is immers redelijkerwijs het gevolg van een klap of schop tegen het lichaam. Verdachte heeft bovendien [slachtoffer 7] terwijl hij op de grond lag hard op het onderbeen gestampt: de rechtbank is van oordeel dat die trap redelijkerwijs de opgezwollen enkel van [slachtoffer 7] tot gevolg heeft gehad. De rechtbank kwalificeert dit niet als zwaar letsel.

Poging doodslag [slachtoffer 7] (feit 1)

Uit de bij de bewijsmiddelen weergegeven waarnemingen van de volgt dat [slachtoffer 7] op enig moment op de grond belandt. Vanaf dat moment wordt hij – terwijl hij probeert op te staan – door verdachte en zijn medeverdachten bij voortduring en van verschillende kanten geslagen en geschopt. Hij lijkt een speelbal in het aanvankelijk door zes daders op hem uitgeoefende geweld. Er wordt daarbij onder andere door verdachte naar hem geschopt terwijl hij overeind probeert te komen. Nadat [slachtoffer 7] voor de tweede keer is opgekrabbeld en al vele malen is geschopt en geslagen krijgt hij een harde klap in zijn gezicht van medeverdachte [medeverdachte 5] . Terwijl hij wankelt, wordt hij van verschillende kanten tegen zijn hoofd geslagen door medeverdachten [medeverdachte 3] en [medeverdachte 2] . Als hij ten gevolge daarvan achterover op de grond valt wordt hij – terwijl hij weerloos op de grond ligt – door medeverdachte [medeverdachte 2] meermalen naar zijn hoofd geschopt. Daarna wordt hij door verdachte nog tweemaal tegen zijn benen geschopt. [slachtoffer 7] blijft buiten bewustzijn op de grond liggen.

De rechtbank overweegt dat uit het voorgaande volgt dat tussen verdachte en de hiervoor genoemde medeverdachten sprake is geweest van een nauwe en bewuste samenwerking, bestaande in een gezamenlijke uitvoering. Zij hebben immers ieder zowel gelijktijdig als afwisselend en bij voortduring geweldshandelingen gepleegd tegen [slachtoffer 7] . Verdachte heefteen grote bijdrage geleverd aan dit geweld; en hij is doorgegaan met schoppen en slaan, ook nadat [slachtoffer 7] verschillende keren op de grond was beland. Ook nadat [slachtoffer 7] voor de laatste maal op de grond was gevallen en er door medeverdachte [medeverdachte 2] naar zijn hoofd was geschopt, is verdachte – terwijl [slachtoffer 7] ogenschijnlijk buiten bewustzijn, maar in ieder geval weerloos, op de grond lag – doorgegaan met schoppen. Het geweld is pas gestopt toen verdachte door een groepsgenoot werd weggeleid.

De rechtbank overweegt verder dat het geweld tegen [slachtoffer 7] een aanmerkelijke kans op diens overlijden opleverde. Zoals hiervoor is vastgesteld, is er tegen [slachtoffer 7] gedurende enige tijd door meerdere personen bij voortduring fors geweld uitgeoefend. Dit geweld bleef doorgaan, ook terwijl hij meerdere keren op de grond belandde. De klappen en schoppen kwamen van alle kanten. Er is, ook terwijl hij op de grond lag, meerdere malen naar en tegen hem geschopt, ook naar zijn hoofd. [slachtoffer 7] is ten gevolge van dit geweld buiten bewustzijn geraakt. Het is dit geheel aan geweldshandelingen dat, gelet op de aard, duur en intensiteit ervan, maakt dat de kans op overlijden aanmerkelijk is.

De rechtbank overweegt ten slotte dat de gedragingen van verdachte – in het bijzonder het samen met zijn medeverdachten door blijven gaan met slaan en schoppen, ook nadat [slachtoffer 7] meermalen op de grond was beland – naar hun uiterlijke verschijningsvorm kunnen worden aangemerkt als zozeer op een dodelijk gevolg gericht te zijn dat het, behoudens aanwijzingen voor het tegendeel, niet anders kan zijn dan dat verdachte de aanmerkelijke kans op het betreffende gevolg bewust heeft aanvaard. Van contra-indicaties is de rechtbank niet gebleken.

De rechtbank acht op grond van het voorgaande wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich samen met anderen schuldig heeft gemaakt aan een poging tot doodslag op [slachtoffer 7] .

Bewijsmiddelen ten aanzien van:

Het openlijk geweld bij de [bar] (feit 3)

[slachtoffer 5] heeft volgens het daarvan opgemaakte proces-verbaal van aangifte op 27 juli 2021 aangifte gedaan bij de politie en heeft daarbij zakelijk weergegeven het volgende verklaard, voor zover relevant voor het bewijs:

Op 14 juli 2021 was ik samen met vier vrienden, te weten [slachtoffer 1] , [slachtoffer 4] , [slachtoffer 3] en [slachtoffer 2] in Spanje in het plaatsje [plaats] . We zijn naar de [bar] gegaan.16

Rond 02:00 uur gingen we naar buiten omdat de kroeg dicht ging. Ik kan mij herinneren dat ik alleen met [slachtoffer 2] , die rechts naast mij liep, naar huis ben gegaan. Het volgende wat ik mij herinner is dat ik wakker werd in het gras. Ik heb niet bewust meegemaakt wat er met mij gebeurd is. Ik had erg veel pijn in mijn linker knie. Aan de binnenkant van mijn knie zat een blauwe plek. Ik had een schaafwond op mijn rechterheup. Ik had een pijnlijke en blauwe plek op mijn linker schouder. Ik had een bebloede schaafwond op de rechterkant van mijn voorhoofd. De binnenkant van mijn rechter oor was blauw. Achter mijn oor op mijn schedel had ik veel pijn en een zwelling en een beurs gevoel. Ik had diverse bulten op mijn hoofd. Ik had een pijnlijke en bebloede neus. Ik had op mijn linkerwang een schaafplek. Ik had een wondje in mijn linker bakkenbaard.17

[slachtoffer 2] heeft volgens het daarvan opgemaakte proces-verbaal van aangifte op 28 juli 2021 aangifte gedaan bij de politie en heeft daarbij zakelijk weergegeven het volgende verklaard, voor zover relevant voor het bewijs:

Wij zijn op 13 juli 2021 naar Mallorca gevlogen. Dit alles is in de nacht van 14 juli 2021 gebeurd. Ik ben met [slachtoffer 1] , [slachtoffer 4] , [slachtoffer 5] en [slachtoffer 3] daarheen gegaan.18 Wij zijn toen naar een club gegaan. Uiteindelijk zijn wij naar buiten gegaan.

Wat is dan het eerstvolgende dat je weet?

Dat ik in de steeg ben gevallen met zes mensen achter mij aan en dat ik mijn handen

voor mijn ogen heb gedaan. Ik weet dat er vijf mensen om mij heen waren en dat ik zo snel mogelijk op moest staan omdat ik anders problemen had.19

Hoe heette die club waar jullie geweest zijn?

De [bar] .

Wat is het eerstvolgende dat jij nog weet?

Dat ik val. In een steeg naast de club. Als je met je gezicht naar de club staat was

op een aantal meter die steeg. Die lag daar echt direct naast. Daar ben ik gevallen.

Waardoor viel je?

Doordat ze mij schopten. Ik weet dat zij mijn benen tegen elkaar wilden trappen en ik ben gevallen doordat ik sprong.

Wie zijn 'zij'?

Die groep. Mannen, jongens. Ik denk dat het er een stuk of vier tot zes waren.

Jij ging dus springen om te voorkomen dat ze jou onderuit schoppen. Je viel en je

weet niet dat het komt omdat jij je verstapte of dat ze jou raakte.

Ik heb last van mijn been dus ik denk dat ze mij wel één keer geraakt hebben. Ik weet niet meer op welk been ze mij geraakt hebben. Mijn knie lag open en ik voelde een plek waaraan je voelde dat ik geraakt was.

Waarom deed jij je handen voor je ogen?

Om mijn hoofd te beschermen zodat zij mij niet op mijn hoofd konden schoppen of slaan. Ik had zes plekken op mijn hoofd waardoor ik kon weten dat ze mij geraakt hebben. Als ik op de plekken drukte deed het pijn.20

Je had last van je hoofd, van je knie en een plek op je been?

Ik had ook plekken op mijn hoofd je zag alleen een licht plekje langs mijn oog. De rest deed zeer en zag je niet vooral.21

[slachtoffer 4] heeft volgens het daarvan opgemaakte proces-verbaal van aangifte op 29 juli 2021 aangifte gedaan bij de politie en heeft daarbij zakelijk weergegeven het volgende verklaard, voor zover relevant voor het bewijs:

Ik was op vakantie naar Mallorca samen met vier vrienden waaronder [slachtoffer 1] . De andere vrienden die erbij waren zijn [slachtoffer 3] , [slachtoffer 5] en [slachtoffer 2] .22 Wij zijn vervolgens naar de strip gelopen en bij een kroeg gaan zitten. Deze kroeg heette de [bar] . De kroegen gingen op 14 juli om 02.00 uur dicht. Wij gingen toen weg. Vervolgens liepen wij over de strip richting het noorden om naar de straat te gaan waar onze Airbnb zich bevond. Hier kwam een andere groep ons tegemoet lopen. Dit waren alleen maar jongens. Op het moment dat wij de groep passeren ging het heel snel. Vervolgens werden er klappen uitgedeeld. Dit gebeurde voor mij. Ik zag dat iemand van onze groep geslagen werd. Hierop ben ik weggerend, terug richting de bar [bar] . Terwijl ik wegrende voelde ik dat ik meerdere klappen kreeg.23 Ik voelde dat ik deze klappen kreeg en ik voelde pijn. Er bleven vervolgens nog even mensen achter mij aanrennen maar

die stopten na een tijdje. Ik ben toen tot stilstand gekomen, ongeveer voor de

[bar] .24

[slachtoffer 3] heeft volgens het daarvan opgemaakte proces-verbaal van aangifte op 29 juli 2021 aangifte gedaan bij de politie en heeft daarbij zakelijk weergegeven het volgende verklaard, voor zover relevant voor het bewijs:

Plaats delict: Mallorca.

Pleegdatum/tijd: 14 juli 2021.

Wij waren met zijn vijven, dat waren [slachtoffer 1] , [slachtoffer 5] , [slachtoffer 4] , [slachtoffer 2] en ik.25 Wij zijn toen een café in gegaan, dat was de [bar] . Daar hebben wij gezeten tot het sluiten. Wij liepen toen een meter of 10 á 15 en wij komen die groep tegen. Ik had het gevoel dat er iets ging gebeuren, we stonden ook ineens stil. Ik zag alleen [slachtoffer 2] . Ik kreeg een klap op mijn neus. Ik raakte in paniek omdat ik voelde dat ik gelijk bloedde. Ik haalde mijn arm langs mijn neus en die zat ook gelijk onder het bloed. Ik dacht gelijk dat ik weg moest rennen. Er rende nog een jongen achter mij aan. Hij probeerde mij nog te tackelen, wat niet is gelukt. Ik ben doorgerend en hij is vrij snel gestopt. Ik dacht dat hij een wit shirt aan had en een spijkerbroekje. Volgens mij was het een wat langer wit shirt, dus niet standaard tot zijn middel. Hij was wel wat groter dan ik. Ik ben 1.84 meter.26

Verdachte is op 24 augustus 2021 volgens het daarvan opgemaakte proces-verbaal van verhoor verdachte als verdachte gehoord en heeft daarbij zakelijk weergegeven het volgende verklaard, voor zover relevant voor het bewijs:

V: die jongen die op [medeverdachte 2] tuft, hoe zag die eruit?

A: grote gast, 1.90 m of 1.95 m, gezet, blauw met wit gestreept shirt aan. Beetje donker blond haar dacht ik.

V: en wat gebeurt er dan?

A: volgens mij gingen zij toen met elkaar matten en kwam ik er gelijk

achteraan, ik heb een klap uitgedeeld of een paar klappen aan die gast met dat gestreepte shirt.27

V: hoe veel keer was dat?
A: ik denk 3, 4 keer
A: en na een tijdje lag die jongen met dat gestreepte shirt op de grond, die stond weer op en toen heb ik hem nog 1 keer geprobeerd te slaan volgens mij.28

[getuige 1] is op 20 juli 2021 door de Spaanse politie als getuige gehoord. Haar verklaring is, voor zover relevant voor het bewijs, als volgt gerelateerd:

Dat de declarante ter hoogte van de [bar] iets zag wat leek op het begin van een gevecht midden op de openbare weg, aangezien een groep van ongeveer tíen of vijftien jongeren minimaal drie andere jongeren aan het achtervolgen en aanvallen was door middel van stompen en schoppen. De declarante zag dat een van de jongens die aangevallen werd op de grond viel nadat hij verschillende stompen had gekregen en dat, toen hij al op de grond lag, de geweldplegers, minimaal drie personen, hem tegen het hoofd schopten, waarop deze jongen bewusteloos op de grond bleef liggen ter hoogte van de bar " [bar] ".29 De declarante weet dat de daders en slachtoffers van Nederlandse afkomst waren omdat zij hen hoorde schreeuwen voor en tijdens het gevecht.30

[getuige 2] is op 20 augustus 2021 volgens het daarvan opgemaakte proces-verbaal van verhoor getuige als getuige gehoord en heeft daarbij zakelijk weergegeven het volgende verklaard, voor zover relevant voor het bewijs:

Op de boulevard zag ik [medeverdachte 2] , [medeverdachte 6] , [medeverdachte 8] , [medeverdachte 7] , [verdachte] , [medeverdachte 3] , [medeverdachte 1] en [medeverdachte 5] neus aan neus staan met een andere groep jongens. lk had deze groep nog niet eerder gezien maar later bleek dit de groep van de overleden jongen te zijn. lk zag dat [medeverdachte 2] door jongens uit mijn groep, werd tegengehouden. lk zag dat [medeverdachte 2] loskwam en richting de andere jongens rende. Toen ging de vechtpartij los. Het ging zo snel allemaal. Voor mijn gevoel knipte ik met mijn ogen en lagen er twee jongens op de grond.31

[getuige 3] is op 16 juli 2021 door de Spaanse politie als getuige gehoord. Zijn verklaring is, voor zover relevant voor het bewijs, als volgt gerelateerd:

Dat aan hem een video wordt getoond en dat bij de jongens die te zien zijn de volgende namen horen32: man 1 [medeverdachte 2] , man 2: [medeverdachte 4] , man 3: [medeverdachte 3] , man 4: [verdachte] , man 5: [medeverdachte 1] , man 6: [medeverdachte 5] , man 7: [medeverdachte 6] . 33 Dat de groep doorloopt zonder bij een gelegenheid naar binnen te gaan, totdat het tweede gevecht begint. Dat dat tweede gevecht begint omdat een jongen in de mond van zijn vriend [medeverdachte 2] spuugt, waardoor deze laatste met hem begint te vechten, waarna andere jongens zich erbij voegen; dit zijn de zeven jongens zoals beschreven bij het voorgaande gevecht, plus nog een vriend van hem die [medeverdachte 8] heet.34

[getuige 4] is op 27 september 2021 volgens het daarvan opgemaakte proces-verbaal van verhoor getuige als getuige gehoord en heeft daarbij zakelijk weergegeven het volgende verklaard, voor zover relevant voor het bewijs:

V: Wat heb jij allemaal gezien de nacht van 13 op 14 juli 2021?
A: Rond 02:00 uur liepen wij op de boulevard. Ik zag een jongen een klap geven en zag dat die andere jongen knocked out zou gaan. Aan de klap hoorde je dat al dat er iemand gaat vallen. Het was een doffe klap. Ik zag die jongen plat achterover vallen. Ik zag toen andere personen daar naartoe rennen en zag dat er trapbewegingen tegen zijn hoofd werden gemaakt. Stuk of drie. Ik weet ook niet of ze raak waren. Ik zag vervolgens die jongens wegrenden de straat in. Ik zag toen die jongen die op straat lag, in een plas bloed liggen. Hier stonden toen al allemaal mensen omheen.35

[getuige 5] is op 12 augustus 2021 volgens het daarvan opgemaakte proces-verbaal van verhoor getuige als getuige gehoord en heeft daarbij zakelijk weergegeven het volgende verklaard, voor zover relevant voor het bewijs:

Ik zag dat [slachtoffer 1] een klap kreeg die op zijn borst terecht kwam. Daarna gaf diezelfde jongen [slachtoffer 1] nog een klap. lk zag dat die jongen [slachtoffer 1] raakte met zijn vuist in het gezicht ter hoogte van zijn neus. Ik zag dat [slachtoffer 1] gelijk achterover viel en met zijn achterhoofd op de straat terecht kwam. [slachtoffer 1] stond op de stoeprand en viel daar vanaf. Hij stond met zijn gezicht richting de [bar] en viel achterover in de richting van het strand. Hij is daarna niet meer opgestaan. Er liepen nog drie jongens bij de jongen die [slachtoffer 1] sloeg. Zij liepen tegelijk met zijn vieren weg.36

Bewijsoverwegingen feit 3

Het openlijk geweld bij de [bar] (feit 3)

De rechtbank overweegt ten aanzien van een bewezenverklaring voor feit 3 in het bijzonder als volgt.

Nadat in de nacht van 14 juli 2021 al fors geweld was gepleegd tegen meerdere personen voor [café 1] (door medeverdachten) en voor [restaurant] (door verdachte en medeverdachten), gingen verdachte en de medeverdachten over de boulevard in de richting Café [café 2] /de [bar] . Nadat de openstaande rekening in Café [café 2] was betaald, kwam het tot een confrontatie tussen de groep van verdachte en een groep mannen, te weten [slachtoffer 1] , [slachtoffer 5] , [slachtoffer 2] , [slachtoffer 3] en [slachtoffer 4] (ook: de groep uit [woonplaats] ). De groep van verdachte stond tegenover de groep uit [woonplaats] . Nadat medeverdachte [medeverdachte 2] een eerste klap uitdeelde, ontstond er een massale vechtpartij waarbij door de verschillende personen uit de groep verschillende vormen van geweld werd uitgeoefend tegen de personen van de groep uit [woonplaats] . Bij het begin van dit geweld waren aanwezig verdachte en de medeverdachten [medeverdachte 2] , [medeverdachte 5] , [medeverdachte 6] , [medeverdachte 3] , [medeverdachte 8] en [medeverdachte 4] (ook: de groep van verdachte).

In korte opeenvolgende tijd volgde vanuit de groep van verdachte onder meer het volgende geweld. [slachtoffer 3] kreeg een klap op zijn gezicht, en er werd geprobeerd hem te tackelen. [slachtoffer 1] is op zijn hoofd geslagen en op de grond gevallen. Daarna is hij tegen zijn hoofd geschopt. [slachtoffer 4] is tijdens het wegrennen geslagen. [slachtoffer 5] is tegen de grond gewerkt. Daarna is tegen en in de richting van zijn hoofd geschopt. [slachtoffer 2] is geschopt, geslagen en geduwd, onder meer door verdachte. Uit onder meer de verklaring van [getuige 6] blijkt dat de groep uit [woonplaats] deze geweldsuitbarsting niet veel deed, en vooral de klappen kreeg.37 [slachtoffer 5] is als gevolg van het geweld buiten bewustzijn geraakt.38 [slachtoffer 1] is als gevolg van het geweld overleden.39

Verdachte was vanaf het begin aanwezig bij het geweld tegen de groep uit [woonplaats] . Hij heeft zelf in ieder geval ook geweldshandelingen gepleegd tegen [slachtoffer 2] . Dit levert naar het oordeel van de rechtbank een voldoende significante bijdrage op aan de openlijke geweldpleging, niet alleen tegen [slachtoffer 2] maar tegen de hele groep uit [woonplaats] . Immers, hetgeen voor Bar [bar] toen en daar is voorgevallen dient te worden aangemerkt als één, massale aanval op een groep personen, door gezamenlijk gepleegd (openlijk) geweld waarbij de ene geweldpleger zich gesterkt voelt door de andere geweldplegers en er dus gemakkelijk escalatie optreedt.

Anders dan door de verdediging is betoogd, valt het openlijk geweld voor de [bar] juridisch niet uiteen in meerdere kleine vechtpartijen tegen afzonderlijke personen, waarbij per verdachte moet worden beoordeeld tegen wie hij (openlijk) geweld heeft gepleegd. Dit gaat niet alleen in tegen de feitelijke situatie zoals die heeft plaatsgevonden – te weten één massale vechtpartij van de groep van verdachte tegen de groep uit [woonplaats] – maar ook tegen de inhoud en ratio van artikel 141 van het Wetboek van Strafrecht (hierna: Sr), te weten het strafbaar stellen van openlijk en in verenigde krachten gepleegd (groeps)geweld tegen personen, waarbij niet iedere pleger zelf geweld moet hebben gepleegd tegen ieder slachtoffer. Voor een bewezenverklaring van het “in vereniging” plegen van geweld moet – zoals eerder is overwogen – niet meer komen vast te staan dan dat de verdachte een voldoende significante of wezenlijke bijdrage heeft geleverd aan dat openlijke geweld.

Gelet op voorgenoemde feiten en omstandigheden is de rechtbank van oordeel dat wettig en overtuigend is bewezen dat verdachte welbewust heeft deelgenomen aan het openlijk geweld zoals is tenlastegelegd als feit 3, en daaraan bovendien een significante bijdrage heeft geleverd, zodat hij als pleger daarvan dient te worden aangemerkt.

(Zwaar) lichamelijk letsel tot gevolg

Aan verdachte is voorts tenlastegelegd dat zijn bijdrage aan het openlijk geweld (zwaar) lichamelijk letsel ten gevolge heeft gehad, namelijk blauwe plekken op het hoofd, de benen, althans het lichaam van [slachtoffer 2] . De rechtbank overweegt dat wanneer, zoals in dit geval, een slachtoffer door meerdere daders wordt geslagen en geschopt over het algemeen niet vast kan worden gesteld wélke schop en wélke klap welk letsel heeft veroorzaakt. Maar de rechtbank acht wel voldoende bewezen dat het door verdachte gepleegde geweld in ieder geval blauwe plekken op het hoofd en lichaam van [slachtoffer 2] tot gevolg heeft gehad. Een blauwe plek is immers redelijkerwijs het gevolg van een klap tegen het hoofd en lichaam. Dit letsel kwalificeert niet als zwaar lichamelijk letsel in de zin van artikel 82 Sr.

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd verdachte ter zake van het door haar bewezen geachte te veroordelen tot een gevangenisstraf van achttien maanden, met aftrek van het voorarrest, waarvan een gedeelte van zes maanden voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaren, met als (bijzondere) voorwaarden een meldplicht bij de reclassering, het volgen van een ambulante behandeling (indien geïndiceerd een agressieregulatie- en leefstijltraining) en het meewerken aan middelencontrole.

De officier van justitie heeft voorts gevorderd aan verdachte een vrijheidsbeperkende maatregel als bedoeld in artikel 38v Sr op te leggen, inhoudende een contactverbod met [slachtoffer 9] , [slachtoffer 5] , [slachtoffer 4] , [slachtoffer 2] en [slachtoffer 3] voor de duur van vijf jaren.

De officier van justitie heeft gevorderd de vrijheidsbeperkende maatregel en het uit te oefenen toezicht (door de politie) dadelijk uitvoerbaar te verklaren.

Het standpunt van de verdediging

De raadsvrouw heeft de rechtbank verzocht zich aan te sluiten het advies van de psycholoog om het bewezenverklaarde enigszins verminderd toe te rekenen aan verdachte. Ook heeft zij verzocht de psycholoog te volgen waar zij heeft aangegeven een lichte voorkeur voor toepassing van het jeugdstrafrecht te hebben en aldus het jeugdstrafrecht toe te passen. Zij heeft verzocht in strafmatigende zin in aanmerking te nemen dat er vanuit de groep slachtoffers van het geweld bij [café 1] en [restaurant] sprake is geweest van een eigen bijdrage aan het geweld. Concluderend heeft de raadsvrouw de rechtbank verzocht in het geval van strafoplegging te volstaan met een gevangenisstraf, waarvan het onvoorwaardelijk deel gelijk is aan de tijd die verdachte in voorlopige hechtenis heeft doorgebracht, aan te vullen met een voorwaardelijke gevangenisstraf van door de rechtbank te bepalen duur. Voorts zou de rechtbank verdachte eventueel een taakstraf kunnen opleggen.

Het oordeel van de rechtbank

Bij het bepalen van de straf heeft de rechtbank rekening gehouden met de ernst van het bewezenverklaarde, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals ter terechtzitting is gebleken. Meer in het bijzonder geldt het volgende.

De aard en ernst van de feiten

Verdachte heeft zich in de nacht van 14 juli 2021 op Mallorca schuldig gemaakt aan meerdere ernstige geweldsfeiten. Hij heeft zich zowel bij [restaurant] als bij de [bar] schuldig gemaakt aan openlijk geweld. Bij [restaurant] heeft hij met anderen geweld gebruikt tegen [slachtoffer 8] en [slachtoffer 7] , waardoor [slachtoffer 7] gewond is geraakt. Dat geweld tegen [slachtoffer 7] was zelfs zo hevig en intens dat [slachtoffer 7] daaraan had kunnen overlijden. Bij de [bar] maakte verdachte vervolgens deel uit van een groep die zwaar geweld heeft gepleegd tegen vijf slachtoffers: [slachtoffer 5] , [slachtoffer 1] , [slachtoffer 2] , [slachtoffer 3] en [slachtoffer 4] . Alle vijf deze slachtoffers hebben verwondingen opgelopen en [slachtoffer 1] is door de opgelopen verwondingen overleden. Dat het hier om ernstige feiten gaat met zeer ernstige gevolgen, behoeft geen betoog.

Uit de beelden van het geweld voor [restaurant] blijkt dat verdachte zich daar zeer agressief heeft gedragen. Hij heeft naar [slachtoffer 8] geschopt toen deze op de grond lag en heeft [slachtoffer 7] geslagen en geschopt, ook toen deze op de grond was beland en weer op wilde krabbelen. [slachtoffer 7] was een speelbal van het op hem door verdachte en zijn medeverdachten uitgeoefende geweld en is uiteindelijk buiten bewustzijn op de grond achtergebleven.

Alleen de feiten voor [restaurant] rechtvaardigen, gelet op de ernst ervan, al een onvoorwaardelijke gevangenisstraf. Dat [slachtoffer 8] en [slachtoffer 7] zelf schuld zouden hebben aan het geweld, zoals door de raadsvouw is betoogd, wordt verworpen. Dat [slachtoffer 8] eerder in [café 1] een klap aan een vriend van verdachte had uitgedeeld, betekent niet dat hij zelf schuld heeft aan een enige tijd later door een groep tegen hem uitgeoefend geweld. En [slachtoffer 7] heeft verdachte weliswaar tijdens het geweld een klap gegeven, maar dit was terwijl [slachtoffer 8] door meerdere personen, waaronder verdachte, al werd aangevallen. De stelling dat, als bij het geweld bij de [bar] [slachtoffer 1] niet zou zijn overleden, het geweld bij [restaurant] niet zou zijn vervolgd, gaat geheel voorbij aan de ernst van de feiten bij [restaurant] .

Maar, terwijl te verwachten zou zijn dat verdachte van dit geweld bij [restaurant] en het resultaat ervan geschrokken zou zijn, gaat hij enige tijd later bij de [bar] opnieuw over tot geweld. Hij heeft van het begin af aan meegedaan met een geweldsuitbarsting tegen voor hem onbekende slachtoffers. Dat geweld had al meteen tot resultaat dat [slachtoffer 1] buiten bewustzijn op de grond achterbleef en [slachtoffer 3] en [slachtoffer 4] gewond wisten te ontkomen. Niettemin ging het geweld door tegen [slachtoffer 2] en [slachtoffer 5] . Op de beelden is te zien dat de hele groep zich dan tegen hen beiden richt. [slachtoffer 5] wordt naar de grond gewerkt en tegen zijn hoofd geschopt, waarna hij bewusteloos blijft liggen. Ook wordt met meerdere personen, waaronder verdachte, geprobeerd [slachtoffer 2] ten val te brengen en ook naar hem wordt geslagen en geschopt. De vraag komt op wat er met hem zou zijn gebeurd als hij zich niet ternauwernood staande had weten te houden.

Aan de ernst en strafwaardigheid van het openlijk geweld bij de [bar] draagt nog bij dat verdachte kort daarvoor ook al betrokken was bij ernstig openlijk geweld bij de [restaurant] . Dat geweld eindigde met een slachtoffer dat bewusteloos op de grond achterbleef en nog door verdachte werd nagetrapt. Niettemin is hij kort daarna – wetende hoe het eerdere geweld was afgelopen – samen met die medeverdachten opnieuw een gevecht begonnen. Hij kon weten hoe dit af zou kunnen lopen en had, in plaats van mee te doen, zich hiervan moeten distantiëren.

Aan verdachte is de dood van [slachtoffer 1] niet tenlastegelegd. Maar de rechtbank is van oordeel dat verdachte in vereniging geweld heeft gepleegd tegen alle vijf de slachtoffers, ook tegen [slachtoffer 1] . Dat [slachtoffer 1] is overleden, levert voor verdachte niet een strafverzwarende omstandigheid in de zin van de wet op, maar draagt wel bij aan de ernst van het feit en de gevolgen daarvan en heeft daarmee invloed op de hoogte van de op te leggen straf.

De rechtbank hecht er aan het volgende op te merken. Er is in de media en ook ter zitting gesproken over ‘het geheim van Mallorca’. Daarbij is de vraag opgeworpen of betrokkenen meer weten over de dood van [slachtoffer 1] dan zij vertellen. Wat daar van zij, niet vastgesteld kan worden dat dit voor verdachte geldt. Alleen al daarom speelt dit geen rol bij de strafoplegging. Bij de op te leggen straf is alleen bepalend wat ten laste van verdachte bewezen is verklaard.

De vraag rijst waarom verdachte en zijn medeverdachten tot dit geweld zijn overgegaan. Er zijn door hen woorden als “verhaal halen”, “uitpraten” “verdedigen” en “vrienden helpen” gebruikt. Maar waartegen nu verdedigd moest worden en wie er nu geholpen moest worden, blijkt niet. En “verhaal halen” en “uitpraten” lijken, zoals wel vaker in de rechtszaal, synoniemen voor vechten.

De slotsom blijft dat sprake is geweest van zonder werkelijke aanleiding gepleegd, zinloos en excessief uitgaansgeweld. Met in dit geval fatale gevolgen.

Mensen moeten veilig uit kunnen gaan en daarna ook weer veilig thuis kunnen komen. Dat geldt ook – en misschien wel in het bijzonder – voor jongeren.

In de media en ook door de officier van justitie is een beeld geschetst van een groep jongens die ‘op oorlogspad’ was. Het mag zo zijn dat dit allemaal niet het vooropgezette plan was van verdachte en zijn medeverdachten was, maar wat wel gezegd mag worden is dit: het is de angst van veel jongeren – en waarschijnlijk ook van hun ouders – dat ze op een uitgaansavond een groep als die van verdachte en zijn medeverdachten tegenkomen.

De persoon van verdachte

De rechtbank heeft acht geslagen op een uittreksel uit het Justitieel Documentatieregister van 5 oktober 2022 betreffende verdachte. Daaruit blijkt dat hij niet eerder is veroordeeld.

Verder heeft de rechtbank kennisgenomen van de Pro Justitia-rapportage van 13 januari 2022 van D. van Luijk, gezondheidszorgpsycholoog, waaruit blijkt dat bij verdachte sprake is van een bedreigde persoonlijkheidsontwikkeling met narcistische trekken, hetgeen zich uit in een verhoogde krenkbaarheid en problemen in het hanteren van zijn agressie. Ook tijdens het tenlastegelegde was daarvan sprake. Indien de ten laste gelegde feiten bewezen worden verklaard lijkt er sprake te zijn van een geringe doorwerking van de problematiek in het gedrag van verdachte. Vanuit zijn bedreigde persoonlijkheidsontwikkeling met narcistische trekken reageert verdachte sneller dan gemiddeld agressief op provocaties. Dit kan versterkt worden onder invloed van middelengebruik. Verdachte voelt zich snel uitgedaagd en is gevoelig voor autoriteiten. Verdachte was de bewuste avond onder invloed van alcohol, maar was – vanuit eerder politiecontact – bekend met de ontremmende werking hiervan op hem. Tevens had verdachte voldoende zicht op de toelaatbaarheid van zijn handelen. Op basis van het bovenstaande wordt geadviseerd om verdachte het bewezenverklaarde enigszins verminderd toe te rekenen. De kans op recidive van strafbare feiten in algemene zin op korte termijn, wordt, zonder interventie, als laag tot matig geschat. Verdachte is de afgelopen twee jaar eerder met politie in aanraking gekomen. Hij heeft moeite om voldoende verantwoordelijk te nemen voor zijn gedrag en neigt tot externaliseren en bagatelliseren. Er is geen duidelijk beeld ontstaan rondom de intensiteit van zijn middelengebruik, wel zijn er zorgen over, gezien het feit dat dit bij twee politiecontacten aan de orde is geweest. Nu verdachte niet gemotiveerd is voor behandeling en de genoemde zorgen niet deelt, kan dit een negatieve invloed hebben op de kans op recidive. Er zijn bijzonderheden in verdachtes ontwikkeling die bij een bewezenverklaring om aandacht vragen, zoals zijn emotieregulatievaardigheden, zijn alcoholgebruik en persoonlijkheidsontwikkeling. Hierbij kan worden gedacht aan een agressieregulatie- en een leefstijltraining als interventies. Door verdachte enige tijd binnen een juridisch kader te volgen in zijn ontwikkeling kunnen de huidige zorgen worden geobjectiveerd of worden geminimaliseerd. Indien er meer interventies nodig blijken, kan dit binnen het juridische kader aan de hand van gestelde voorwaarden worden vormgegeven. De psycholoog adviseert deze interventies vorm te geven in het kader van bijzondere voorwaarden bij een deels voorwaardelijke straf. Vanuit de jeugdreclassering kan toezicht worden gehouden bij de uitvoering en het verloop hiervan.

Ook heeft de rechtbank acht geslagen op het reclasseringsadvies van 11 september 2022, opgemaakt door mevrouw F. van der Groep, reclasseringswerker. Daaruit volgt dat de reclassering verdachtes psychosociaal functioneren, met name de emotie-/agressieregulatie, als een risico verhogende factor ziet. Daarbij weegt zij mee dat verdachte diverse malen de controle is verloren – met en ook zonder alcoholgebruik. Voorts geeft zij aan dat er vraagtekens kunnen worden geplaatst bij verdachtes houding, gelet op zijn handelen in contact met leeftijdsgenoten, waarbij hij het gebruik van geweld niet schuwt. De reclassering heeft het beeld dat dit vooral wijst op vaardigheidstekorten in contacten met anderen op deze onderdelen. De reclassering ziet de thuissituatie, met name de ouders en zus, het beschikken over huisvesting, inkomen, dagbesteding naast de inschatting dat verdachte in staat en bereid is om van de huidige ervaring, begeleiding en interventies te kunnen leren als (mogelijke) beschermende factoren. De reclassering sluit zich aan bij de bevindingen van de psycholoog dat het volgen van vaardigheidstrainingen op het gebied van agressiebeheersing en leefstijl geïndiceerd is. Verdachte heeft zich aan de afspraken met de reclassering in het kader van de schorsingsvoorwaarden gehouden. Het was tijdens de meldplichtgesprekken echter moeilijk om tot verdieping van de gespreksthema’s te komen. Nu er sprake is van een bedreigde persoonlijkheidsontwikkeling moet volgens de reclassering aan bovengenoemde vaardigheden gewerkt worden door middel van behandeling bij een forensische behandelinstelling. Verdachte is zich ervan bewust dat hij het nodige te leren heeft op het gebied van zelfreflectie en staat open voor begeleiding door een hulpverleningsinstantie. Bij een veroordeling adviseert de reclassering een (deels) voorwaardelijke straf met als volgende bijzondere voorwaarden een meldplicht bij de reclassering, het ondergaan van ambulante behandeling bij De Waag of een soortgelijke forensische zorgverlener, een contactverbod met de slachtoffers en het meewerken aan middelencontrole.

Verminderde toerekeningsvatbaarheid

De rechtbank is met de psycholoog van oordeel dat verdachtes problematiek ook ten tijde van de tenlastegelegde feiten aan de orde was en dat dit de gedragskeuzes van verdachte op dat moment heeft beïnvloed. Naar het oordeel van de rechtbank geldt dit voor alle bewezen verklaarde feiten. De rechtbank concludeert daarom dat het bewezenverklaarde in verminderde mate aan verdachte wordt toegerekend, en zal daarmee rekening houden bij de op te leggen straf.

Het volwassenenstrafrecht

Verdachte was ten tijde van het plegen van de strafbare feiten achttien jaar oud, zodat in beginsel het volwassenenstrafrecht van toepassing is. Op grond van artikel 77c Sr

is het mogelijk om bij jongvolwassenen tussen de 16 en 23 jaar af te wijken van die hoofdregel en toepassing te geven aan het jeugdstrafrecht. De persoonlijkheid van een verdachte of de omstandigheden waaronder de feiten zijn begaan moeten daarvoor dan aanleiding geven.

Uit de wetsgeschiedenis blijkt dat deze uitzondering is ingevoerd om toepassing van het sanctiestelsel voor jeugdigen bij jongvolwassenen te bevorderen, wanneer dit, gelet op de ontwikkelingsfase van de jongvolwassene, de meest effectieve manier is om het gedrag in gunstige zin te beïnvloeden. Het doel daarbij is om zo ook de adolescent te stimuleren een verantwoorde rol in de samenleving op zich te nemen. Er wordt daarbij voornamelijk gedacht aan jongvolwassen verdachten van ernstige misdrijven, die als veelpleger te boek staan en die bijzonder kwetsbaar zijn. In die gevallen is er mogelijk sprake van een (forse) vrijheidsbenemende straf, waarbij de tenuitvoerlegging onder het jeugdrecht afwijkt van het volwassenenstrafrecht. Een belangrijk verschil daarbij is dat binnen een justitiële jeugdinrichting (JJI) een pedagogische aanpak mogelijk is. Ook kan er in de hiervoor genoemde gevallen eerder sprake zijn van oplegging van een maatregel met behandeling, waarvoor het jeugdrecht andere mogelijkheden biedt dan het volwassenenstrafrecht.

Dit is het uitgangspunt zoals dat op dit moment geldt en door de rechtbank zal worden gehanteerd. Met betrekking tot de door de raadsvrouw benoemde discussies ten aanzien van een mogelijke wijziging hiervan, overweegt de rechtbank dat deze ontwikkeling niet zo eenduidig en pertinent is dat zij daarin reden ziet een ander uitgangspunt te hanteren.

De rechtbank ziet geen aanleiding om in de zaak van verdachte het jeugdstrafrecht toe te passen. De indruk van verdachte zoals die ter zitting naar voren is gekomen en zoals die ook uit de rapportages blijkt, is die van een jongvolwassene die thuis woont, maar ook een zelfstandig leven leidt met studie en een baan als ZZP-er. Verder blijkt uit de psychologische rapportage dat verdachte een gemiddelde intelligentie heeft en dat er sprake is van een bedreigde persoonlijkheidsontwikkeling, waarvoor behandeling wordt geadviseerd. Deze behandeling kan zowel binnen het jeugd- als het volwassenenstrafrecht worden vormgegeven. De insteek van de behandeling zal echter wel verschillen, in die zin dat er binnen het jeugdstrafrecht sprake is van een pedagogische insteek. De deskundige heeft ter zitting aangegeven om die reden een lichte voorkeur te hebben voor het jeugdstrafrecht. Zij schat in dat het, vanwege de autoriteitsgevoeligheid van verdachte, voorstelbaar is dat een dergelijke pedagogische aanpak (zowel bij behandeling als detentie) beter aanslaat bij verdachte. De rechtbank begrijpt deze afweging, maar vindt dit punt – afgezet tegen de andere factoren – onvoldoende zwaarwegend om af te wijken van het uitgangspunt dat het volwassenenstrafrecht van toepassing is. Het verzoek van de verdediging om het jeugdstrafrecht toe te passen zal daarom worden afgewezen.

De straf

De rechtbank acht op grond van het voorgaande in beginsel een onvoorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van 30 maanden passend en geboden. Gelet echter op de omstandigheid dat de rechtbank verdachte verminderd toerekeningsvatbaar acht en gelet op de adviezen met betrekking tot behandeling van verdachte, acht de rechtbank het geraden om een deel van die 30 maanden voorwaardelijk op te leggen, met daaraan verbonden de door de psycholoog en reclassering geadviseerde bijzondere voorwaarden, met uitzonder van het contactverbod. Alles overwegende is de rechtbank daarom van oordeel dat een gevangenisstraf voor de duur van 30 maanden, waarvan 6 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaar, met aftrek van het voorarrest, passend en geboden is en zal zij deze straf aan verdachte opleggen. Deze straf gaat aanzienlijk uit boven wat door de officier van justitie is gevorderd. Dit omdat de rechtbank de gevorderde straf onvoldoende recht vindt doen aan de ernst en de mate van het opeenvolgende (openlijk) geweld bij [restaurant] en de [bar] en de gevolgen daarvan.

De rechtbank is zich ervan bewust dat deze straf ingrijpend is en mogelijk het leven van verdachte en zijn familie zal ontwrichten. Zijn studie komt in het gedrang en de gevolgen voor zijn toekomst zullen groot zijn. Verdachte is een nog jonge man met een grotendeels blanco strafblad, die in één nacht ernstig de fout in is gegaan. Maar de rechtbank moet ook rekening houden met de ernstige gevolgen van zijn handelen voor de slachtoffers. En met de ernstige inbreuk die zijn handelen heeft gemaakt op het gevoel van veiligheid in de samenleving. Het signaal naar verdachte en ook naar anderen moet zijn: dit soort zinloos en extreem groepsgeweld wordt zwaar bestraft.

De raadsvrouw heeft gewezen op de door verdachte ondergane publicitaire commotie. Inderdaad kan worden vastgesteld dat de gebeurtenissen van 14 juli 2021 op Mallorca veel aandacht hebben gekregen. Dit is echter, gelet op de omstandigheden rond deze zaak en in de huidige tijd van social media, haast onvermijdelijk en vormt op zichzelf geen grond voor strafvermindering.

De rechtbank merkt nog op dat tenuitvoerlegging van de op te leggen gevangenisstraf volledig plaats zal vinden binnen de penitentiaire inrichting, tot het moment dat de verdachte in aanmerking komt voor deelname aan een penitentiair programma, als bedoeld in artikel 4 Penitentiaire beginselenwet, dan wel de regeling van voorwaardelijke invrijheidsstelling, als bedoeld in artikel 6:2:10 van het Wetboek van Strafvordering, aan de orde is.

Voorlopige hechtenis

Het verzoek tot opheffing van de voorlopige hechtenis wordt, gelet op de bewezenverklaring en de straf die de rechtbank aan verdachte zal opleggen, afgewezen. De rechtbank weegt hierbij mee dat er sprake is van een bewezenverklaring voor een feit waardoor de rechtsorde is geschokt.

Geen vrijheidsbeperkende maatregel

De rechtbank ziet geen aanleiding de door de officier van justitie gevorderde vrijheidsbeperkende maatregel op te leggen. Waar het gaat om [slachtoffer 9] geldt dat verdachte ten aanzien van hem is vrijgesproken. Waar het gaat om [slachtoffer 5] , [slachtoffer 4] , [slachtoffer 2] en [slachtoffer 3] , geldt dat niet is gebleken dat een contactverbod noodzakelijk is ter beveiliging van de maatschappij of ter voorkoming van strafbare feiten.

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft geconcludeerd tot teruggave van de in beslag genomen goederen aan verdachte.

Het standpunt van de verdediging

De raadsvrouw heeft geen standpunt ingenomen ten aanzien van het beslag.

Teruggave aan verdachte

De rechtbank zal teruggave gelasten aan verdachte van de in beslag genomen voorwerpen, te weten:

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft verschillende standpunten ingenomen ten aanzien van de vorderingen. De rechtbank zal hierop, voor zover nodig, hierna ingaan.

Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft verschillende verweren gevoerd tegen de vorderingen. De rechtbank zal hierop, voor zover nodig, hierna ingaan.

Groepsaansprakelijkheid en hoofdelijkheid

In de gevallen waarin het geweld door verdachte in vereniging met één of meer anderen is gepleegd, stelt de rechtbank vast dat sprake is van groepsaansprakelijkheid in de zin van artikel 6:166 van het Burgerlijk Wetboek (hierna: BW). Dit geldt zowel voor de (poging(en) tot) doodslag als het openlijk geweld. Dit brengt met zich dat iedere betrokkene hoofdelijk aansprakelijk is voor de als gevolg daarvan geleden schade. Er is namelijk steeds sprake geweest van deelname aan gewelddadige gedragingen in groepsverband en tussen die gedragingen bestaat naar het oordeel van de rechtbank een duidelijke samenhang. Groepsgeweld tegen een persoon (of personen) brengt de kans met zich dat aan die persoon of personen letsel wordt toegebracht, en verdachte heeft dat voor lief genomen. Door gewelddadige deelname aan de groep zijn verdachte en zijn mededaders naar burgerlijk recht hoofdelijk aansprakelijk voor de schade die door het strafbare feit is toegebracht.

Of aan verdachte zelf het opgelopen (zwaar) lichamelijk letsel is tenlastegelegd c.q. bewezenverklaard is daarbij niet van belang. Voor aansprakelijkheid krachtens artikel 6:166 BW is namelijk niet vereist dat een individu uit de groep zelf schade heeft veroorzaakt om daarvoor in civielrechtelijke zin aangesproken te kunnen worden. De regeling beoogt buiten twijfel te stellen dat een deelnemer aan onrechtmatige gedragingen in groepsverband zich niet aan aansprakelijkheid voor de daaruit geresulteerde schade kan onttrekken met het causaliteitsverweer dat de schade ook zonder zijn deelneming zou zijn ontstaan.