Uitspraken

De beoordeling door de voorzieningenrechter

5. Aan het einde van de zitting hebben [verzoeker 1] en [verzoeker 2] laten weten dat zij het niet meer nodig vinden dat er een voorlopige voorziening wordt getroffen voor de horecaexploitatie op de begane grond van het hoofdgebouw van het golfcentrum. Zij zullen daar geen horeca-activiteiten verrichten totdat de burgemeester een beslissing op hun bezwaren heeft genomen. De voorzieningenrechter hoeft daarom nu niet te oordelen over de vraag of het bestemmingsplan het wel of niet toestaat dat er horeca op de begane grond komt. Dat moet in de bezwaarprocedure worden bekeken, en kan zo nodig later aan de rechtbank en opnieuw aan de voorzieningenrechter worden voorgelegd.

6. De voorzieningenrechter heeft naar de belangen van de partijen gekeken en vindt dat er geen sprake is van onverwijlde spoed die het nodig maakt om voorschriften van de exploitatievergunning te schorsen, in afwachting van de beslissing op de bezwaren. Hiertoe overweegt hij als volgt.

7. Voorschrift 1 van de exploitatievergunning bepaalt dat het golfcentrum pas geëxploiteerd mag worden als, kort gezegd, het terrein is ingericht conform het inrichtingsplan dat hoort bij het bestemmingsplan [bestemmingsplan] . Maar eenzelfde regel is als voorwaardelijke verplichting in de regels van het bestemmingsplan gekoppeld aan het mogen gebruiken van deze gronden conform de bestemming. Het voorschrift in de exploitatievergunning schept volgens de voorzieningenrechter voor [verzoeker 1] als exploitant van het golfcentrum geen verdergaande verplichtingen dan de voorwaardelijke verplichting in het bestemmingsplan. Een schorsing van voorschrift 1 van de exploitatievergunning brengt haar dan ook niks. [verzoeker 1] en [verzoeker 2] zetten vraagtekens bij de grondslag voor het opnemen van dit voorschrift in de exploitatievergunning, maar dat kan in de bezwaarprocedure worden beoordeeld.

8. De overige door [verzoeker 1] en [verzoeker 2] betwiste voorschriften gaan over het aantal bezoekers, de aard van bijeenkomsten en evenementen, verlichting, openingstijden, maaiwerkzaamheden, geluidsbelasting, afvalbakken, openbare orde en dranken en spijzen. Hoewel de voorzieningenrechter onderkent dat deze voorschriften [verzoeker 1] in meer of in mindere mate beperken in haar exploitatiemogelijkheden, is die beperking niet zodanig dat daaruit een spoedeisend belang tot het schorsen van de voorschriften volgt. De discussie die partijen over deze voorschriften hebben gaat niet zozeer over de exploitatie als zodanig, want partijen zijn het in grote lijnen eens over de aard en omvang daarvan op de verdieping en bij het afslaggebouw: die moet ergens een connectie met de golfactiviteiten hebben en moet de openbare orde niet verstoren. In de bezwaarprocedure is plaats om de discussie meer op detailniveau te voeren.

9. De voorzieningenrechter betrekt bij zijn oordeel dat de hoorzitting in de bezwaarprocedure inmiddels, op 21 februari 2023, heeft plaatsgevonden en dat de periode tot aan de beslissing op de bezwaren te overzien is. Verder is van belang dat de voorzieningenrechter vandaag in een andere uitspraak bepaalt dat de door het college van burgemeester en wethouders aan [onderneming] opgelegde last onder dwangsom met ingang van 28 februari 2023 weer geldt. [onderneming] moet vanaf die datum de exploitatie door [verzoeker 1] laten beëindigen. Deze last richt zich niet tot [verzoeker 1] en [verzoeker 2] , maar zal wel doorwerken in de civiele rechtsbetrekking tussen [onderneming] als ondererfpachter en [verzoeker 1] als exploitant. Omdat het gevolg daarvan is dat het golfcentrum geheel moet worden gesloten, is het belang bij het schorsen van voorschriften van de exploitatievergunning veel minder aanwezig: aan die vergunning komt immers weinig waarde toe als [onderneming] haar exploitant dwingt om te sluiten.

10. De burgemeester hoeft geen griffierecht of proceskosten te vergoeden.