Uitspraken

Het bedrag dat KHN vordert bestaat uit de kosten die KHN heeft moeten maken voor de muziekrechten van de muziek die [gedaagde] in zijn café heeft afgespeeld. KHN zegt dat zij deze kosten voor [gedaagde] aan muziekinstanties Buma en Sena betaalt, omdat [gedaagde] lid was van de vereniging van KHN. [gedaagde] heeft hier tegenin gebracht dat zij rechtstreeks facturen kreeg van Sena voor de muziekrechten. [gedaagde] dacht dat de facturen die KHN stuurde, zagen op de lidmaatschapsgelden van de vereniging van KHN. Nergens blijkt echter uit dat [gedaagde] de muziekrechten al aan Buma of Sena heeft betaald. [gedaagde] heeft ter onderbouwing hiervan slechts een creditfactuur uit 2021 overgelegd, terwijl de vordering ziet op 2020. KHN heeft voldoende uitgelegd dat zij vanwege het lidmaatschap van [gedaagde] de muziekrechten bij haar in rekening mocht brengen.

[gedaagde] voert ook aan dat zij de overeenkomst tussen KHN en [gedaagde] in juni of juli 2020 heeft opgezegd. Daarom zou zij de facturen niet hoeven te betalen. KHN heeft dit betwist en voert aan dat KHN zelf de overeenkomst met [gedaagde] , na het uitblijven van betaling, eenzijdig heeft opgezegd. Gezien de betwisting van KHN had het op de weg gelegen van [gedaagde] om haar standpunt verder te onderbouwen. Zij heeft enkel gezegd opgezegd te hebben, maar kan geen specifieke datum noemen waarop dit is gebeurd en heeft geen bevestiging van de opzegging overgelegd. Het is dan ook niet vast komen te staan dat [gedaagde] heeft opgezegd.

De directeur-groot aandeelhouder van [gedaagde] heeft verder tijdens de civiele rolzitting aangegeven dat [gedaagde] een ‘lege’ besloten vennootschap is. Dit maakt voor het oordeel geen verschil. De overeenkomst is aangegaan tussen KHN en [gedaagde] , op grond waarvan [gedaagde] bepaalde verplichtingen heeft tegenover KHN, zoals het betalen van de gevorderde facturen. Het feit dat de besloten vennootschap verder niet actief is, maakt niet dat [gedaagde] de vordering niet aan KHN zou moeten betalen.

Aangezien de verweren van [gedaagde] niet slagen en [gedaagde] verder de vordering niet heeft betwist, moet [gedaagde] de vordering van KHN voldoen. [gedaagde] moet € 279,77 aan KHN betalen.

KHN vordert ook wettelijke handelsrente over de hoofdsom, als vermogensschade voor het te laat betalen van de facturen. KHN heeft zelf de wettelijke handelsrente berekend tot 27 maart 2024 en vordert de wettelijke handelsrente verder vanaf 27 maart 2024. Aangezien aan alle voorwaarden uit artikel 6:119a Burgerlijk Wetboek is voldaan, zal de kantonrechter de wettelijke handelsrente toewijzen zoals vermeld in de beslissing.

Vervolgens vordert KHN nog vergoeding van buitengerechtelijke incassokosten. Het Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten (hierna: het Besluit) is van toepassing. Het verzuim is na 1 juli 2012 ingetreden. KHN heeft voldoende gesteld en onderbouwd dat buitengerechtelijke incassowerkzaamheden zijn verricht. KHN heeft daarom recht op een vergoeding voor de kosten van die werkzaamheden. De gevorderde vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten is niet hoger dan het tarief dat in het Besluit is bepaald. Daarom wordt € 41,96 toegewezen.

Uit het voorgaande volgt dat in totaal het volgende bedrag wordt toegewezen:

[gedaagde] is in het ongelijk gesteld en moet daarom de proceskosten (inclusief nakosten) betalen. De proceskosten van KHN worden begroot op:

De kantonrechter zal de beslissing uitvoerbaar bij voorraad verklaren, zoals is gevorderd door KHN en niet is betwist door [gedaagde] . Dat betekent dat de beslissing moet worden gevolgd, ook als één van partijen hoger beroep instelt tegen deze beslissing. De beslissing van de kantonrechter geldt in dat geval totdat het gerechtshof een andere beslissing neemt.