Uitspraken

1.1.

Het verloop van de procedure blijkt uit:

• -

  de dagvaarding, met producties;

• -

  de conclusie van antwoord, met producties;

• -

  het tussenvonnis van 9 augustus 2017;

• -

  het proces-verbaal van comparitie van 25 januari 2018 en de daarin genoemde processtukken en opgenomen rectificatie van de naam van gedaagde.

1.2.

Ten slotte is vonnis bepaald.

2.1.

[eiser] is op 8 juni 2015 betrokken geraakt bij een verkeersongeval, waarbij hij op zijn motor is aangereden door een links af slaande auto. Bij dit ongeval heeft [eiser] lichamelijk letsel opgelopen.

2.2.

De wettelijke aansprakelijkheidsverzekeraar (WAM-verzekeraar) van de aanrijdende auto is [WAM-verzekeraar] (hierna: [WAM-verzekeraar] ).

2.3.

Ten tijde van het ongeval had [eiser] een Combipolis bij NH1816, waaronder door hem een zevental verzekeringen zijn afgesloten. Onder deze polis heeft hij onder meer een zogenoemde no fault (first party) verzekering in de vorm van een schadeverzekering voor in-/opzittenden (hierna: SVI) afgesloten. Deze verzekering biedt dekking tot een bedrag van € 150.000,00. Ook heeft hij onder de Combipolis een rechtsbijstandverzekering bij de [rechtsbijstandsverzekeraar] afgesloten.

2.4.

Op het polisblad (ingangsdatum 1 augustus 2014) waren de bijzondere voorwaarden rubriek E(3) ‘Bijzondere voorwaarden schadeverzekering voor in-/opzittenden (SVI)’ (hierna: de bijzondere voorwaarden) op de SVI van toepassing, die zijn overgelegd als productie 2 bij conclusie van antwoord.

2.5.

In de bijzondere voorwaarden staat, voor zover van belang, het volgende opgenomen:

a. lichamelijk letsel, al dan niet de dood van de verzekerde(n) ten gevolge hebbend;

b. beschadiging of vernietiging van met het motorrijtuig meegevoerde zaken, die behoren tot de particuliere huishouding van verzekerde(n).

1. De hoogte van de schadevergoeding waarop de verzekerde uit hoofde van deze verzekering aanspraak kan maken, wordt vastgesteld overeenkomstig de daartoe strekkende bepalingen in afdeling 6.1.10. van het Burgerlijk Wetboek.

(…)

3. Als de verzekerde geheel of gedeeltelijk recht heeft op vergoeding krachtens een andere verzekering of op uitkeringen of verstrekkingen uit andere hoofde, kan voor dat deel geen beroep worden gedaan op deze verzekering.

Kan verzekerde daarentegen, wegens aansprakelijkheid van een ander, rechten ontlenen aan een WAM-polis, dan kan hij wel een beroep doen op deze verzekering. (…)”

2.6.

[WAM-verzekeraar] heeft een bedrag van in totaal € 8.000,00 (2 x € 4.000,00) aan [eiser] vergoed als algemeen voorschot op de buitengerechtelijke kosten.

2.7.

[eiser] heeft van NH1816 de dagwaarde van de motor en een voorschot op smartengeld van € 5.000,00 ontvangen.

2.8.

Na het ongeval heeft [eiser] contact gehad met [rechtsbijstandsverzekeraar] . Bij brief van 7 oktober 2015 heeft mr. De Koning aan NH1816 bericht dat hij de zaak heeft overgenomen van [rechtsbijstandsverzekeraar] (productie 2 bij dagvaarding).

2.9.

Mr. De Koning heeft declaraties van zijn werkzaamheden voor [eiser] (productie 9 bij dagvaarding) bij NH1816 ingediend. NH1816 weigert deze te voldoen.

3.1.

[eiser] vordert dat de rechtbank bij vonnis, voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad:

3.2.

[eiser] stelt - kort gezegd - dat de door hem gemaakte buitengerechtelijke kosten (te weten: advocaatkosten) op grond van artikel 7:959 lid 1 van het Burgerlijk Wetboek (BW) voor rekening van NH1816 komen. Van dit artikel mag niet worden afgeweken, zo volgt uit artikel 7:963 lid 6 BW. Daarom komt NH1816 geen beroep toe op artikel 5.3 van de algemene voorwaarden. De [rechtsbijstandsverzekeraar] vergoedt de advocaatkosten van mr. De Koning niet, terwijl [eiser] een vrije advocaatkeuze heeft. Daarnaast vindt [eiser] dat een beroep op artikel 5.3 van de algemene voorwaarden naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is.

3.3.

NH1816 voert gemotiveerd verweer en concludeert tot afwijzing van de vorderingen, met veroordeling - uitvoerbaar bij voorraad - van [eiser] in de proceskosten en de nakosten, te vermeerderen met de wettelijke rente indien deze kosten niet binnen veertien dagen na het vonnis zijn voldaan. NH1816 voert onder meer aan dat de gevorderde advocaatkosten niet vallen onder de reikwijdte van artikel 7:959 lid 1 BW. Volgens NH1816 heeft de SVI verzekering een subsidiair karakter en strekt deze (mede) tot dekking van de kosten als bedoeld in artikel 6:96 BW en vormen deze kosten (onder een dergelijke verzekering) onderdeel van de eigenlijke schade als bedoeld in afdeling 10, titel 1 van boek 6 BW.

3.4.

Op de stellingen van partijen wordt hierna, voor zover van belang, nader ingegaan.