Uitspraken

De behandeling van de zaak met betrekking tot het verzoek tot gegrondverklaring van de ontkenning van het vaderschap heeft plaatsgevonden op de zitting van 6 maart 2018 in aanwezigheid van verzoeker, bijgestaan door mr. C.H.P. Groot-van Ederen. Voorts zijn verschenen de echtgenote van verzoeker, [echtgenote van verzoeker] , de dochter van verzoeker, [dochter van verzoeker] , en de kleindochter van verzoeker, [kleindochter van verzoeker]

.

[naam 1] is op [datum] te [plaats] met de moeder gehuwd, bij welke gelegenheid verzoeker volgens het destijds geldende recht door [naam 1] en de moeder is erkend en door het huwelijk is gewettigd.

Bij beschikking van de rechtbank Alkmaar van 16 april 1949 heeft de rechtbank bevolen dat het lopende register der geboorten der gemeente [plaats] wordt aangevuld met een akte inhoudende, dat op [datum] te [plaats] , is geboren een kind van het mannelijk geslacht genaamd: [verzoeker] uit de ongehuwde [de moeder] .

Op [datum] is [naam 1] voor de ambtenaar van de burgerlijke stand van de gemeente [plaats] verschenen, alwaar [naam 1] genoemde beschikking ter inschrijving heeft aangeboden en de ambtenaar vervolgens de registers van de burgerlijke stand heeft aangevuld met de geboorte van verzoeker, onder vermelding van het huwelijk van [naam 1] en de moeder, waarbij verzoeker is erkend en gewettigd.

Ter onderbouwing van zijn verzoeken heeft verzoeker onder meer het volgende aangevoerd.

De moeder was ten tijde van de geboorte van verzoeker 18 jaar oud. Verzoeker woonde met de moeder bij zijn grootouders op [plaats] . Hij werd destijds ‘ [roepnaam] ’ genoemd. Nadat de moeder in 1948 met [naam 1] trouwde, werd hij [roepnaam] genoemd. Uit de inschrijving van de geboorte van verzoeker is hem recentelijk gebleken dat hij pas in 1949 in de registers is ingeschreven. Uit de beschikking van de rechtbank Alkmaar van 16 april 1949 is gebleken dat dit door de rechtbank op verzoek van [naam 1] is gelast. Blijkens die beschikking en het daarbij behorende dossier moest de geboorte van verzoeker destijds door getuigenbewijs worden bevestigd. Verzoeker heeft eerst op 10 oktober 2017 kennis genomen van genoemde beschikking, die door zijn advocaat is opgevraagd uit het archief. Uit het dossier is gebleken dat van de geboorte van verzoeker nimmer aangifte is gedaan en dat dit dus pas door [naam 1] in 1949 is gedaan.

Verzoeker heeft aangevoerd dat hij zich nooit thuis heeft gevoeld bij [naam 1] . Verzoeker leek niet op [naam 1] , noch op zijn twee halfbroers. Ook vond verzoeker het altijd vreemd dat hij “ [roepnaam] ” werd genoemd. [naam 1] was een tiran en duldde geen tegenspraak. In de jaren tachtig heeft de tante van verzoeker hem een brief geschreven waarin zij aangeeft dat [naam 1] niet zijn biologische vader is. De moeder kreeg destijds een relatie met een officier van de Wehrmacht, [naam 2] , die in het huis van haar ouders op [plaats] was ingekwartierd. [naam 2] kwam in krijgsgevangenschap terecht en keerde pas in 1947 in Duitsland terug. De bedoeling van [naam 2] was om de moeder en verzoeker naar Duitsland te laten komen, maar dat heeft grootvader [naam 2] verhinderd door de moeder een brief te schrijven dat zij beter op [plaats] kon blijven, omdat het daar qua eten beter gesteld was en er bij de [naam 2] familieleden inwoonden. Kort daarna leerde de moeder [naam 1] kennen, met wie zij vervolgens is gehuwd. De moeder heeft het verhaal van de tante eerst lange tijd ontkend. Pas later heeft zij het verhaal van de tante bevestigd en verzoeker foto’s laten zien van [naam 2] . Verzoeker heeft [naam 2] na lang zoeken in Duitsland gevonden, waar hij een openbare functie bekleedde, te weten die van burgemeester. In september 1986 heeft [naam 2] een korte brief aan verzoeker geschreven en daarbij een aantal oude foto’s van hemzelf gevoegd. Verzoeker is vervolgens jaarlijks bij [naam 2] op bezoek gegaan, tot aan diens dood in 2015. De moeder heeft in 1987 een brief aan [naam 2] geschreven, waarvan verzoeker de inhoud niet kent. Wel heeft verzoeker de brief in bezit die [naam 2] als antwoord op die brief aan de moeder heeft geschreven, waarin [naam 2] aan de moeder aangeeft dat het zo anders had kunnen lopen, maar dat het lot anders bepaalde en dat hij niets wist van de brief die zijn vader kort na de oorlog aan de moeder had geschreven. [naam 2] geeft in de brief aan blij te zijn met het contact met verzoeker. Maar omdat [naam 2] niet vrij en onbevangen kan handelen zonder onvrede te veroorzaken, moesten ze maar verstandig alles overdenken, zoals [naam 2] schrijft.

Verzoeker is van mening dat vaststaat dat [naam 1] niet zijn biologische vader is, zodat niets de ontkenning vaderschap in de weg staat. Er is geen belang om nog aan de juridische werkelijkheid vast te houden, nu [naam 1] niet meer leeft en verzoeker geen enkel contact heeft met zijn halfbroers. Verzoeker was door zijn kindheid en jeugd zwaar getraumatiseerd en kon daardoor niet eerder de stap nemen om het vaderschap van [naam 1] te ontkennen. Ook wilde verzoeker de goede band met [naam 2] niet in gevaar brengen door van het vaderschap een zaak te maken. Voor verzoeker is het evenwel van groot emotioneel belang dat het vaderschap van [naam 1] -de grote leugen, de tirannie- een einde neemt. Verzoeker is een kind van de destijds Duitse bezetter en daarover moest later gezwegen worden. Verzoeker wilde zijn moeder beschermen en heeft lange tijd nodig gehad om het verzoek in te dienen. Verzoeker heeft veel te verwerken gehad. Zelfs zijn oorspronkelijke naam [roepnaam] (naar de gesneuvelde broer van [naam 2] ) is gewijzigd in [roepnaam] . Verzoeker had met [naam 2] een emotionele band en stelt recht te hebben op bescherming van ‘family life’ zoals neergelegd in artikel 8 EVRM. Weliswaar is het verzoek te laat ingediend, maar het vasthouden aan die termijn betekent een niet te rechtvaardigen inmenging in het familylife van verzoeker. Ook vanuit het oogpunt van geschiedvervalsing dient de juridische waarheid in overeenstemming te worden gebracht met de sociale en feitelijke werkelijkheid.

De overgangstermijn van drie jaar (volgens het overgangsrecht eindigend in 2001) kan in dit geval buiten toepassing worden gelaten, nu de toepassing daarvan naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn. Voorts heeft verzoeker recht op en belang bij de gerechtelijke vaststelling van het vaderschap van [naam 2] . Verzoeker wil zijn naam dragen en zijn afstamming niet langer verloochenen. Gezien de broze band van verzoeker met [naam 2] en de positie van [naam 2] in zijn publieke functie, was het niet mogelijk om zonder verstoring en wellicht zelfs het verbreken van de band met [naam 2] , gerechtelijke vaststelling vaderschap te verzoeken.

Verzoeker stelt dat middels de brieven van [naam 2] is bewezen hij zijn biologische vader is, reden waarom verzoeker de rechtbank verzoekt geen DNA-onderzoek te gelasten en tot vaststelling van het vaderschap over te gaan.

Namens de dochter van [naam 2] , mevrouw [belanghebbende] , is bij brief van 13 december 2017 gereageerd op de verzoeken van verzoeker. Daarbij is het volgende aangevoerd.

[belanghebbende] ontbeert de kennis ten aanzien van het vaderschap van [naam 1] met betrekking tot verzoeker. [belanghebbende] is de dochter van [naam 2] en geboren in 1957, dus na verzoeker, die in 1943 is geboren. [belanghebbende] is van mening dat verzoeker zijn verzoek tot vaststelling van het vaderschap had kunnen indienen tijdens het leven van [naam 2] en zich tot [naam 2] zelf had moeten wenden. [belanghebbende] is strikt tegen het gelasten van een DNA-onderzoek. Voorts heeft [belanghebbende] aangevoerd dat het enige geld dat [naam 2] heeft nagelaten is gebruikt voor boedelschulden. Het stuk grond dat [naam 2] in bezit had is reeds in 2003 aan [belanghebbende] overgedragen.