Uitspraken

Het gaat in deze zaak om de vraag of [gedaagde] moet worden veroordeeld tot betaling van de medische kosten van € 626,17.

Vast staat dat [gedaagde] het op de factuur vermelde onderzoek heeft ondergaan en nadien de poli heeft bezocht en dat de kosten daarvan € 626,17 zijn.

De afspraak tussen [gedaagde] en de Noordwest Ziekenhuisgroep wordt in de wet, het Burgerlijk Wetboek (hierna: BW), een (geneeskundige) behandelingsovereenkomst genoemd (artikel 7:446 lid 1 BW).

Noordwest Ziekenhuisgroep moet als hulpverlener een patiënt als [gedaagde] tijdig en op duidelijke wijze informeren over het onderzoek en de behandeling (artikel 7:448 lid 1 BW).

Daarnaast heeft Noordwest Ziekenhuisgroep tegenover [gedaagde] verplichtingen op grond van de Wet marktordening gezondheidszorg (hierna: Wmg) en de Wet klachten en geschillen zorg (hierna: Wkkgz). Tot die verplichtingen behoort dat Noordwest Ziekenhuisgroep haar patiënten tijdig en zorgvuldig informeert over het voor de prestatie in rekening te brengen tarief (artikel 38 lid 1 Wmg en artikel 10 lid 1 Wkkgz).

De Nederlandse Zorgautoriteit (hierna: NZa) heeft ook regels opgesteld over de informatieverplichtingen. In 2019 gold de Beleidsregel transparantie zorgaanbieders (inmiddels per 1 februari 2020 vervangen door de Regeling transparantie zorgaanbieders). Volgens de Beleidsregel moeten zorgaanbieders tijdig voorlichting geven over tarieven wanneer deze rechtstreeks met de consument worden verrekend en/of wanneer de consument daarom vraagt.

[gedaagde] stelt zich op het standpunt dat Noordwest Ziekhuisgroep niet heeft voldaan aan haar informatieverplichting. Op het moment dat zij de afspraak maakte en op het moment dat de zorg werd verleend, was zij verzekerd en mocht zij er om die reden vanuit gaan dat de kosten door haar verzekeringsmaatschappij zouden worden vergoed. Dat dit niet het geval is, omdat de startdatum van de vervolg-DBC voor de ingangsdatum van haar verzekering lag, kan haar niet worden verweten. [gedaagde] voert aan dat het voor haar niet kenbaar was dat deze al op 9 augustus 2019 was geopend.

Noordwest Ziekenhuisgroep betwist dat zij de informatieverplichtingen in de hiervoor aangehaalde regelingen heeft geschonden. Volgens Noordwest Ziekenhuisgroep gaan de informatieverplichtingen niet zover dat zij een patiënt, zonder dat die daar om vraagt, hoeft te informeren over de kosten van een behandeling. Daarnaast is [gedaagde] in de brief van 2 september 2019 erop gewezen dat niet alle polissen de kosten vergoeden en is [gedaagde] geadviseerd hierover contact op te nemen met haar verzekeringsmaatschappij. Ook wordt in de brief verwezen naar een website en folder waarin meer informatie te vinden is over kosten en vergoedingen van zorg.

De kantonrechter overweegt als volgt. De wijze waarop ziekenhuizen zorg declareren is voor consumenten lastig te doorgronden en vaak niet goed inzichtelijk. Zo is het voor een consument lastig na te gaan wanneer een ziekenhuis een DBC opent en – bij een langdurig behandeltraject – wanneer de vervolg-DBC’s ingaan. Het is daarom nog meer van belang dat zorgverleners patiënten goed informeren. Daarnaast mag echter van consumenten ook verwacht worden dat zij weten (of kunnen opzoeken) bij welke zorgverzekeraar zij verzekerd zijn en welke verzekeringspolis zij hebben afgesloten. Het is vervolgens aan de consument dit mede te delen aan de zorgaanbieder.

Naar het oordeel van de kantonrechter heeft Noordwest Ziekenhuisgroep de stelling van [gedaagde] , dat zij niet expliciet gewezen is op de mogelijkheid dat haar verzekeraar betaling zou weigeren als gevolg van de DBC systematiek, niet voldoende weersproken. Noordwest Ziekenhuisgroep heeft [gedaagde] in de afspraakbevestiging weliswaar gewezen op de mogelijkheid navraag te doen bij haar verzekeringsmaatschappij of de kosten zouden worden vergoed, maar dit acht de kantonrechter onvoldoende. Omdat [gedaagde] op het moment dat zij de afspraak bij Noordwest Ziekenhuisgroep maakte en op het moment dat de afspraken plaatsvonden verzekerd was, hoefde zij er niet aan te twijfelen of de kosten door haar zorgverzekeraar zouden worden betaald. Juist omdat het declaratiestelsel in de zorg ingewikkeld is en het voor een patiënt onduidelijk is wanneer een DBC wordt geopend en bij langdurige behandeltrajecten vervolg-DCB’s ingaan, had het op de weg van Noordwest Ziekenhuisgroep, als professionele contractspartij gelegen, [gedaagde] daar expliciet op te wijzen. Voor [gedaagde] was dan duidelijk geweest dat niet de datum waarop de afspraak wordt gemaakt of de datum van de behandeling bepalend is voor de vraag de kosten zouden worden vergoed, maar de datum waarop de vervolg-DCB ingaat. [gedaagde] had dan de mogelijkheid gehad een andere oplossing te kiezen.

Dit betekent dat Noordwest Ziekenhuisgroep haar wettelijke verplichting heeft geschonden om [gedaagde] tijdig en zorgvuldig te informeren over het tarief en de kosten van de verleende zorg. Dat is een tekortkoming van Noordwest Ziekenhuisgroep in de nakoming van de behandelingsovereenkomst met [gedaagde] . De aard van de tekortkoming door Noordwest Ziekenhuisgroep brengt mee dat de behandelingsovereenkomst gedeeltelijk wordt ontbonden, namelijk voor zover het betreft de verplichting van [gedaagde] tot betaling van de factuur.

De conclusie is dat de kantonrechter de vordering van Noordwest Ziekenhuisgroep zal afwijzen.

De proceskosten komen voor rekening van Noordwest Ziekenhuisgroep, omdat zij ongelijk krijgt.