Uitspraken

Zippé is het niet eens met de factuur, omdat zij niet tevreden is over de door [eiser] gemaakte campagnefilm. [eiser] kwam volgens Zippé op de opnamedag te laat. In de definitieve campagnefilm verspreekt Schilperoort zich bovendien, terwijl er ook opnamen beschikbaar zijn waarin hij zich niet verspreekt, aldus Zippé. Ook had Zippé het gevoel dat zij verplicht was om te contracteren met [eiser].

De kantonrechter is van oordeel dat Zippé de factuur moet betalen. Als Zippé ontevreden was over de campagnefilm, had zij dat op 29 september 2022 moeten melden aan [eiser]. Toen heeft [eiser] namelijk een eerste versie van film opgestuurd aan Zippé. Zippé heeft toen niet gezegd dat de film aangepast moest worden. In plaats daarvan heeft Zippé laten blijken dat zij enthousiast was over de campagnefilm en gevraagd om de film definitief te maken, wat [eiser] heeft gedaan. Ook op 20 december 2022 heeft Zippé nog gezegd dat [eiser] fantastisch werk heeft geleverd. Dat betekent dat Zippé niet op tijd heeft geklaagd over de campagnefilm. Daarom kan hij nu niet het verweer voeren dat hij ontevreden is over de campagnefilm.

Het betoog van Zippé dat zij zich verplicht voelde te contracteren met [eiser], slaagt niet. Dat betoog is in strijd met de overgelegde e-mail van 1 september 2022, waaruit een vrijwillige koppeling tussen [eiser] en Zippé (tot stand gebracht door CrowdAboutNow) blijkt. Hieraan gaat de kantonrechter dus voorbij.

Zippé voert aan dat zij de factuur niet kon betalen zonder handtekening van een investeerder en dat dit in december 2022 ook is besproken met [eiser].

De kantonrechter overweegt dat Zippé in de overeenkomst met [eiser] de verplichting is aangegaan om de factuur te betalen. Tegenover [eiser] kan Zippé geen beroep doen op het kennelijk intern bij Zippé geldend vereiste van een extra handtekening voor de betaling van de factuur. Weliswaar heeft Zippé achteraf (in december 2022) aan [eiser] gemeld dat zij een handtekening nodig heeft van een investeerder, maar [eiser] heeft er niet mee ingestemd dat de factuur pas betaald zou worden nadat de handtekening van de investeerder was ontvangen. Dit verweer van Zippé slaagt dus ook niet.

De conclusie is dat Zippé veroordeeld zal worden om de factuur te betalen. Ook is Zippé de wettelijke rente verschuldigd. [eiser] heeft de rente berekend vanaf veertien dagen na de factuurdatum. Dat klopt niet. In de algemene voorwaarden van [eiser] staat dat een betalingstermijn van 30 dagen geldt. De ingangsdatum van de wettelijke rente is daarom 23 november 2022.

Ook de buitengerechtelijke incassokosten zullen worden toegewezen, omdat aan de vereisten die daarvoor gelden (op grond van het Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten) is voldaan.

Aan vordering II legt [eiser] ten grondslag dat Zippé inbreuk heeft gemaakt op zijn auteursrechten, door een foto die door hem is gemaakt op drie plekken op de website van Zippé te plaatsen, bovendien zonder naamsvermelding van [eiser].

De kantonrechter zal deze vorderingen afwijzen. Uit de gang van zaken blijkt namelijk dat [eiser] toestemming heeft gegeven voor het gebruik van de foto door Zippé. In de algemene voorwaarden is weliswaar bepaald dat sprake is van een eigendomsvoorbehoud totdat de factuur is betaald, maar op de zitting heeft [eiser] toegelicht dat zijn algemene werkwijze is dat de video en foto’s al vóór de betaling van de factuur worden “vrijgegeven”. [eiser] heeft op de zitting toegelicht dat dat ook hier is gebeurd, namelijk op 29 september 2022. Daarom gaat de kantonrechter er van uit dat [eiser] op 29 september 2022 toestemming heeft gegeven voor het gebruik van de foto door Zippé op haar website, ook zonder de naamsvermelding van [eiser].

Aan de omstandigheid dat de foto op twee of drie plekken is gebruikt op de website van Zippé, komt geen betekenis toe, omdat de kantonrechter er van uit gaat dat de toestemming van [eiser] geldt voor al die openbaarmakingen van de foto (alle op de eigen website van Zippé). Hierbij betrekt de kantonrechter ook dat Zippé kennelijk toestemming had om de foto en/of campagnefilm op social media te plaatsen (er zijn immers kosten in rekening gebracht voor het ‘omzetten naar social media formaten’). Daarom ligt het niet voor de hand dat de toestemming van [eiser] beperkt was tot het gebruik van de foto op één plek op de website van Zippé.

[eiser] stelt dat geen toestemming is gegeven voor het gebruik van de foto voor promotionele doeleinden. Die stelling van [eiser] volgt de kantonrechter niet. De opdracht van Zippé aan [eiser] had namelijk tot doel de promotie van de onderneming van Zippé (in verband met de crowdfundingcampagne). De foto in de factuur van [eiser] is bovendien “campagnefoto” genoemd.

Ter zitting heeft [eiser] aangevoerd dat de factuur niet is betaald door Zippé en Zippé dus is tekortgeschoten in de nakoming van haar verplichtingen uit de overeenkomst. Daarom stelt [eiser] dat hij een beroep kon doen op een opschortingsrecht met betrekking tot (het vrijgeven van) de foto. Dat betekent dat de foto door Zippé onrechtmatig is gebruikt, aldus het betoog van [eiser].

Ook deze stelling van [eiser] slaagt niet. Zelfs ervan uitgaande dat het beroep van [eiser] op het opschortingsrecht slaagt (hetgeen verder in het midden blijft), en [eiser] dus zijn toestemming van 29 september 2022 (op enig moment) heeft ingetrokken, krijgt Zippé namelijk alsnog het recht de foto te gebruiken, zodra zij de factuur betaalt. Dan vervalt immers het eventuele opschortingsrecht en ook het eigendomsvoorbehoud. Toewijzing van vorderingen I én II zou bovendien betekenen dat Zippé twee keer moet betalen voor het gebruik van dezelfde foto. Daarvoor bestaat geen rechtvaardiging.

Het enkele gegeven dat Zippé de foto heeft gebruikt vóórdat zij de factuur heeft betaald (en nadat [eiser] zijn toestemming van 29 september 2022 kennelijk had ingetrokken) kan niet leiden tot toewijzing van vordering II, omdat niet is gebleken dat die omstandigheid op zichzelf heeft geleid tot schade van [eiser]. Van aansprakelijkheid van Zippé is daarom geen sprake.

De conclusie is dat vordering II (de verklaringen voor recht en de schadevergoeding) wordt afgewezen.

Zippé zal als de deels in het ongelijk gestelde partij worden veroordeeld in de proceskosten. [eiser] vordert de werkelijke kosten van juridische bijstand op grond van artikel 1019h Rv. Overwogen wordt dat dit artikel betrekking heeft op de handhaving van intellectuele eigendomsrechten. Omdat de vordering die is gebaseerd op de auteursrechten van [eiser] wordt afgewezen (en alleen de contractuele vordering slaagt), is een veroordeling in de werkelijke kosten van juridische bijstand niet aan de orde.

De kantonrechter zal het salaris van de gemachtigde van [eiser] daarom begroten aan de hand van de liquidatietarieven (waarbij voor het bepalen van het salaris van de gemachtigde van [eiser] uitsluitend acht wordt geslagen op vordering I). De proceskosten aan de zijde van [eiser] worden daarom begroot op € 751,33, waarvan € 109,33 aan dagvaardingskosten, € 244,- aan griffierecht en € 398,- aan salaris gemachtigde (2 punten x tarief € 199,-). De gevorderde wettelijke rente over de proceskosten is toewijsbaar op de wijze zoals in de beslissing vermeld.

Een kostenveroordeling levert ook voor de nakosten een executoriale titel op (vgl. HR 10 juni 2022, ECLI:NL:HR:2022:853). De kantonrechter zal daarom de nakosten niet afzonderlijk in de proceskostenveroordeling vermelden.

Aan haar tegenvordering legt Zippé ten grondslag dat [eiser] eind december 2022 ervoor heeft gezorgd dat de campagnevideo offline werd gehaald (door YouTube), waardoor de crowdfundingcampagne van Zippé is mislukt.

De kantonrechter overweegt dat [eiser] op 29 september 2022 de campagnefilm heeft ’vrijgegeven’. Zippé had toen dus toestemming van om de film te gebruiken. Op 24 oktober 2022 heeft [eiser] de factuur gestuurd aan Zippé. Op 13, 20 en 21 december 2022 heeft [eiser] (dringend) gevraagd om betaling van de factuur van oktober 2022 en daarbij gemeld dat als betaling zou uitblijven, maatregelen getroffen zouden worden. Ter zitting heeft Zippé erkend dat zij wist dat [eiser] de campagnefilm offline zou halen, maar dat zij desondanks de factuur niet heeft betaald.

De kantonrechter is van oordeel dat het [eiser] het recht had om de toestemming om de campagnefilm te gebruiken in te trekken, toen de factuur op 27 december 2022 nog steeds niet was betaald. In de algemene voorwaarden heeft [eiser] bovendien een eigendomsvoorbehoud gemaakt, totdat de factuur is voldaan.

Aan het argument van Zippé dat de algemene voorwaarden op dit punt achteraf door [eiser] zijn gewijzigd, gaat de kantonrechter voorbij. De brochure van [eiser], met daarin de algemene voorwaarden, zijn namelijk (in ieder geval) op 1 september 2022 per e-mail aan Zippé toegestuurd. Dat blijkt uit een door [eiser] overgelegde e-mail van die datum, waarop een bijlage (met de naam “brochure (…)”) zichtbaar is. Als toen een andere versie van de algemene voorwaarden was bijgevoegd, had Zippé die andere versie van de algemene voorwaarden in het geding moeten brengen of tenminste haar standpunt nader moeten toelichten. Dat heeft zij niet gedaan, zodat zij haar standpunt onvoldoende heeft gemotiveerd. De kantonrechter gaat daarom uit van de tekst van de algemene voorwaarden die in het geding zijn gebracht door [eiser], waarin het eigendomsvoorbehoud is opgenomen.

Gelet op het voorgaande is de kantonrechter van oordeel dat [eiser] niet in strijd met de overeenkomst of onrechtmatig heeft gehandeld, door YouTube (en Facebook) te vragen de campagnefilm offline te halen wegens schending van zijn auteursrecht. Dat betekent dat [eiser] niet aansprakelijk is voor de gestelde schade van Zippé.

Zippé verwijt [eiser] daarnaast dat [eiser] (een) derde(n) heeft aangespoord om een claim in te dienen bij Zippé. Dit betoog van Zippé is niet geconcretiseerd. De enkele stelling dat (toevallig) twee andere claims zijn ingediend bij Zippé, is onvoldoende om aan te nemen dat [eiser] daarvoor verantwoordelijk is.

De tegenvordering van Zippé wordt daarom afgewezen. Zippé wordt als de in het ongelijk gestelde partij veroordeeld in de proceskosten, die aan de zijde van [eiser] worden begroot op € 330,- aan salaris gemachtigde (1 punt x tarief € 330,-).