Uitspraken

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gerekwireerd tot bewezenverklaring van alle ten laste gelegde feiten. De officier van justitie heeft daartoe aangevoerd dat de verklaring van aangeefster voldoende steun vindt in de overige bewijsmiddelen in het dossier.

Standpunt van de verdediging

Primair heeft de raadsrouw bepleit dat de verdachte moet worden vrijgesproken van het onder 1 ten laste gelegde feit. Hiertoe heeft de raadsvrouw – kort samengevat – aangevoerd dat de verklaring van aangeefster niet tot het bewijs kan worden gebezigd, nu aan haar geloofwaardigheid en betrouwbaarheid moet worden getwijfeld. Voorts betwist de verdediging dat de seksuele handelingen hebben plaatsgevonden in de onder 1 ten laste gelegde pleegperiode omdat het steunbewijs hiertoe ontbreekt. Subsidiair stelt de verdediging zich op het standpunt dat voor het onder 1 ten laste gelegde hooguit een bewezenverklaring kan volgen voor 15 december 2019. Ten aanzien van het onder 2 ten laste gelegde heeft de raadsvrouw aangevoerd dat de verdachte partieel dient te worden vrijgesproken van het gedeelte in de tenlastelegging dat ziet op ontuchtige handelingen gepleegd in België nu aangeefster op die momenten niet was toevertrouwd aan de zorg of waakzaamheid van de verdachte. Ten aanzien van het onder 3 ten laste gelegde heeft de raadsvrouw aangevoerd dat dit feit kan worden bewezen voor zover dit ziet op het filmpje van 6 juli 2020. Voor het overige gedeelte van de ten laste gelegde periode dient de verdachte te worden vrijgesproken.

Bewezenverklaring

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte de onder 1 tot en met 3 ten laste gelegde feiten heeft begaan, met dien verstande dat

Feit 1

hij op tijdstippen in de periode 1 november 2018 tot en met 4 april 2020 te Krommenie, gemeente Zaanstad en in België met [slachtoffer 1], geboren op [geboortedatum], die de leeftijd van twaalf jaren maar nog niet die van zestien jaren had bereikt, te weten een minderjarige aan zijn zorg toevertrouwd buiten echt, meermalen, ontuchtige handelingen heeft gepleegd, die bestonden uit of mede bestonden uit het seksueel binnendringen van het lichaam van die [slachtoffer 1], immers heeft hij

Feit 2

hij op tijdstippen in de periode 5 april 2020 tot en met 25 oktober 2021 te Krommenie, gemeente Zaanstad, ontucht heeft gepleegd met de aan zijn zorg, toevertrouwde minderjarige [slachtoffer 1], geboren op [geboortedatum], door

Feit 3

hij op een tijdstip in de periode 1 november 2018 tot en met 1 september 2021 te Krommenie, gemeente Zaanstad eenmaal afbeeldingen, van seksuele gedragingen, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet had bereikt, te weten [slachtoffer 1], geboren op [geboortedatum], is betrokken heeft vervaardigd welke seksuele gedragingen - zakelijk weergegeven - bestonden uit:

Hetgeen aan de verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hier als bewezen is aangenomen, is niet bewezen. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd dat de verdachte zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 36 maanden, waarvan twaalf maanden voorwaardelijk met een proeftijd van drie jaren en daaraan verbonden de bijzondere voorwaarden zoals geadviseerd door de reclassering.

Standpunt van de verdediging

De verdediging heeft verzocht om bij de strafoplegging rekening te houden met de persoonlijke omstandigheden van de verdachte en het feit dat hij een first offender is. Een onvoorwaardelijke gevangenisstraf gelijk aan de duur van het voorarrest en daarnaast een voorwaardelijke gevangenisstraf met bijzondere voorwaarden en een taakstraf acht de verdediging passend.

Oordeel van de rechtbank

Bij de beslissing over de sanctie die aan de verdachte moet worden opgelegd, heeft de rechtbank zich laten leiden door de aard en de ernst van het bewezenverklaarde en de omstandigheden waaronder dit is begaan, alsmede de persoon van de verdachte, zoals van een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken. In het bijzonder heeft de rechtbank het volgende in aanmerking genomen.

Ernst van het feit

De verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan het herhaaldelijk plegen van ontuchtige handelingen met de minderjarige [voornaam] en het vervaardigen van seksueel getint beeldmateriaal van haar. Deze strafbare feiten vonden plaats in een periode van bijna drie jaar en [voornaam] was toen tussen de veertien en zeventien jaar. De ontuchtige handelingen vonden veelvuldig plaats, ook op momenten waarop [voornaam] bij de verdachte logeerde en zij aan de zorg van de verdachte was toevertrouwd. De rechtbank acht de wijze waarop de verdachte het slachtoffer seksueel heeft misbruikt schokkend en zeer ernstig. De verdachte heeft daarbij misbruik gemaakt van het door het leeftijdsverschil ontstane overwicht dat hij had op het jonge slachtoffer. Het slachtoffer en haar moeder mochten en moesten erop kunnen vertrouwen dat het slachtoffer in goede handen was bij de verdachte. Dit vertrouwen heeft de verdachte op grove wijze beschaamd. De verdachte heeft met zijn handelen ernstige inbreuk gemaakt op de lichamelijk en geestelijke integriteit van het jonge en kwetsbare slachtoffer, dat aan het begin van haar puberteit zat en van wie het lichaam nog volop in ontwikkeling was. De verdachte heeft zich hier geen rekenschap van gegeven en heeft zich enkel door zijn eigen lusten laten voeren. De verdachte heeft een normale en gezonde seksuele ontwikkeling, waar ieder kind recht op heeft, in een cruciale levensfase in sterke mate doorkruist. Slachtoffers van seksueel misbruik kunnen lange tijd op diverse vlakken ernstige gevolgen ondervinden van hetgeen hen is aangedaan. Dat geldt zeker als – zoals in deze zaak – het misbruik heeft plaatsgevonden door iemand uit hun directe omgeving in wie zij juist hun vertrouwen moeten kunnen stellen. Bovendien wist de verdachte dat het slachtoffer in het verleden al eens seksueel is misbruikt en is ook zijn dochter dit overkomen. Hij wist dan ook dat dergelijke gebeurtenissen een enorme impact hebben op zo’n jong meisje. Welke impact dit had blijkt ook uit de ter terechtzitting door [voornaam] voorgelezen slachtofferverklaring.

De rechtbank acht het zorgelijk dat de verdachte heeft verklaard dat hij geen druk op het slachtoffer heeft uitgeoefend en dat zij heel vaak degene was die hem benaderde om seks te hebben. De verdachte legt hiermee het initiatief tot en de verantwoordelijkheid voor het misbruik ten onrechte bij het minderjarige slachtoffer. De verdachte miskent daarbij zijn eigen rol. Minderjarigen bevinden zich in een kwetsbare ontwikkelingsfase en genieten op seksueel gebied bescherming tegen oudere, verder ontwikkelde volwassenen, zoals de verdachte, die misbruik van hen maken. De verdachte had zich – uiteraard – van elk seksueel getint contact met het slachtoffer moeten onthouden. Als volwassene is de verdachte hiervoor volledig en alleen verantwoordelijk.

Persoon van de verdachte

Met betrekking tot de persoon van de verdachte heeft de rechtbank in het bijzonder gelet op het op naam van de verdachte staand Uittreksel Justitiële Documentatie, van 1 november 2023, waaruit blijkt dat de verdachte niet eerder terzake van een soortgelijk strafbaar feit is veroordeeld, zodat dit niet in zijn nadeel werkt.

De rechtbank heeft verder kennisgenomen van het over de verdachte uitgebrachte voorlichtingsrapport van 20 november 2023 van Reclassering Nederland. In het rapport wordt – kort gezegd – geconcludeerd dat er geen aanwijzingen naar voren zijn gekomen voor seksuele problematiek. De reclassering heeft de indruk dat de verdachte de ongelijkheid tussen zichzelf en het slachtoffer niet zag en zijn eigen lust heeft laten prevaleren boven het welzijn van het slachtoffer. De verdachte ervoer in detentie nog verbitterdheid, vrouwvijandigheden en ontoereikende oplossingsvaardigheden. Deze factoren worden op dit moment niet meer geconstateerd en hij probeert zijn leven op een positieve manier aan te pakken en neemt hierin zelf het initiatief. Het recidive- en letselrisico worden ingeschat als laag-matig en het risico op het onttrekken aan voorwaarden wordt ingeschat als laag. Bij een veroordeling adviseert de reclassering een (deels) voorwaardelijke straf met daaraan verbonden de bijzondere voorwaarden in de vorm van een meldplicht, ambulante behandeling, contactverbod, dagbesteding, meewerken aan schuldhulpverlening, vermijden contact met minderjarigen en vermijden van kinderporno.

De op te leggen straf

De rechtbank is van oordeel dat de ernst van de feiten meebrengt dat niet anders kan worden gereageerd dan met de oplegging van een lange vrijheidsbenemende straf. Bij het bepalen van de hoogte daarvan heeft de rechtbank gekeken naar straffen die in min of meer vergelijkbare gevallen worden opgelegd. De rechtbank ziet daarin aanleiding om een gevangenisstraf van kortere duur op te leggen dan de officier van justitie heeft gevorderd. Alles afwegende is de rechtbank van oordeel dat een gevangenisstraf voor de duur van 30 maanden waarvan 9 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van drie jaren passend en geboden is, opdat de verdachte ervan wordt weerhouden zich voor het einde van die proeftijd schuldig te maken aan een strafbaar feit. Voor het voorwaardelijke strafdeel gelden de bijzondere voorwaarden in de vorm van een meldplicht, ambulante behandeling, een contactverbod, dagbesteding, meewerken aan schuldhulpverlening en het vermijden van contact met minderjarigen. Anders dan de officier van justitie, ziet de rechtbank geen aanleiding om aan het voorwaardelijk strafdeel als bijzondere voorwaarde het vermijden van kinderporno op te leggen.

Dadelijke uitvoerbaarheid

De rechtbank is van oordeel dat er ernstig rekening mee moet worden gehouden dat de verdachte wederom een misdrijf zal begaan dat gericht is tegen of gevaar veroorzaakt voor de onaantastbaarheid van het lichaam van een of meer personen. Uit het reclasseringsrapport blijkt dat thans een positieve ontwikkeling in de behandeling van de verdachte zichtbaar is en het recidiverisico laag-matig is onder de huidige schorsingsvoorwaarden. Gelet hierop is de rechtbank van oordeel dat de bijzondere voorwaarden nodig zijn om de risico’s te ondervangen. Daarom beveelt de rechtbank dat de opgelegde voorwaarden dadelijk uitvoerbaar zijn.