Uitspraken

[eiser] is op 21 maart 2011 bij I-SEC in dienst getreden en is laatstelijk werkzaam in de functie van Luchthavenbeveiliger/Agent met een salaris van € 2.258,56 bruto per maand exclusief emolumenten op basis van 32 uur per week.

In artikel 66 van de toepasselijke cao Particuliere beveiliging (cao PB) staat dat het loon tijdens ziekte gedurende de eerste zes maanden 100%, gedurende de tweede zes maanden 90% en in het tweede ziektejaar 85% bedraagt.

Op 30 april 2022 is [eiser] uitgevallen voor haar werkzaamheden. Sindsdien is zij arbeidsongeschikt.

In een brief van 20 december 2022 heeft I-SEC [eiser] het volgende geschreven:
‘(…)
Op 14 december jl heeft u naar aanleiding van uw ziekmelding een consult met de bedrijfsarts gehad. Hieruit is het volgende advies gegeven:
- vanaf week 51 voor maximaal 4 diensten per week (minimaal 6 uur per dienst) inzetten
(…)
U heeft vandaag gebeld naar de Piket Duty Manager. (…) In dit gesprek heeft u aangegeven dat u niet in staat bent om te werken. [betrokkene 1] heeft aangegeven dat u ingezet kan worden als back-up Agent. Dit was voor u geen reden om uw werkzaamheden te hervatten. Om die reden heeft [betrokkene 1] aangegeven dat u, indien u niet verschijnt, het risico loopt op een loonsanctie. (…).
U kunt dit voorkomen door aanstaande vrijdag 23 december 2022 aanwezig te zijn en aan uw opbouwadvies te voldoen. (…)
Wanneer u het niet eens bent met het advies van de bedrijfsarts of werkgever over het re-integratieproces, dan kunt u het UWV vragen om een deskundigenoordeel. (…) Het aanvragen van een deskundigenoordeel zal de huidige opbouw en advies niet opschorten. Tot dat er een ander advies wordt gegeven zullen wij het huidige advies opvolgen. (…)’

[eiser] is op 23 december 2022 niet komen werken, waarna I-SEC de salarisbetaling heeft stopgezet. In diezelfde periode heeft [eiser] een deskundigenoordeel bij het UWV aangevraagd.

In een terugkoppeling van 17 januari 2023 heeft de bedrijfsarts geschreven:
‘(…)
Mogelijkheden voor eigen of passend werk:
Belastbaarheid: belastbaarheid voor 4 x 6 uur per week, tussen 8 en 00.00 uur en max 2 dagen achtereen, cf advies van mij, mijn vollega en verzeekeringsarts van UWV. (…)
Beschikking van deskundigenoordeel UWV is ontvangen, wn heeft de verzekeringsgeneeskundige rapportage verstrekt. Aangegeven wordt dat het aangeboden werk (4 x 7 uur per week) niet passend is maar dat 4 x 6 uur/week goed ging. (…)
Werkgever en werknemer zullen samen in gesprek moeten over “hoe nu verder” en wat ervoor nodig is om de arbeidsverhoudingen te normaliseren. M.i. mag werknemer in staat geacht worden om gesprekken hierover aan te gaan. (…)’

Op 23 januari 2023 heeft een gesprek plaatsgevonden over de re-integratie van [eiser]. Daarbij is besproken dat de loonstop van 23 december 2022 door I-SEC zou worden teruggedraaid en is afgesproken dat [eiser] haar re-integratie zou hervatten. I-SEC heeft hierover de volgende aantekening gemaakt in haar computersysteem: ‘Vandaag samen met [eiser] [[eiser], toevoeging ktr] en [betrokkene 2] (HR) en [betrokkene 3] (CNV) samen gezeten en het DO onderzoek en advies van onze beide BAs besproken, uit gesprek is naar voren gekomen dat de DO onderzoek en consults van beide BAs wordt aangehouden hier in wordt aangegeven dat wn 4x6 uur kan werken met 2 vrije dagen er tussen. Met wn afgesproken dat haar werktijden zullen zijn van 12.00 uur tot 18.00 uur. En dat ze verwacht wordt op dinsdag 24-01-2023.’

Op 23 januari 2023 in de avond heeft [eiser] zich per e-mail volledig ziek gemeld, waarbij zij heeft laten weten dat zij bij het UWV de vraag heeft neergelegd of 4 x 6 passend is en of zij wel kan re-integreren.

Op 27 januari 2023 heeft I-SEC in een e-mail aan [eiser] geschreven dat het die dag niet gelukt was haar telefonisch te bereiken, dat zij naar aanleiding van haar ziekmelding zal worden uitgenodigd bij de bedrijfsarts en dat I-SEC ook een deskundigenoordeel bij het UWV heeft aangevraagd.

Op 31 januari 2023 heeft de bedrijfsarts, na een spreekuurbezoek, teruggekoppeld:
‘(…)
Mijn eerder gegeven advies van 17-01-2023 is in wezen onveranderd. De toegenomen beperkingen mogen als een “normale” reactie op het bestaande conflict beschouwd worden. Echter wat er ook gebeurt in re-integratie is m.i. tot mislukken gedoemd als het bestaande conflict niet wordt opgelost en de arbeidsverhoudingen niet genormaliseerd kunnen worden. Werknemer mag in staat geacht worden om gesprekken hierover aan te gaan. (…)’

Naar aanleiding van de terugkoppeling van de bedrijfsarts heeft I-SEC [eiser] op 31 januari 2023 geschreven: ‘Naar aanleiding van het gesprek van maandag 23 januari 2023 willen wij u hierbij bevestigen dat de loonstop die aan u op 23 december 2022 is medegedeeld wordt opgeheven. Op 23 januari jl hebben wij afgesproken dat u zich zou houden aan de re-integratie verplichting. Er is geconstateerd dat u zich niet heeft gehouden aan de verplichtingen en afspraken die zijn gemaakt tijdens ons gesprek. Uw loon zal dan ook conform afspraak met ingang van 23 januari worden gestopt. U wordt verwacht de re-integratie verder volgens afspraak en advies van de bedrijfsarts voort te zetten. Wij zullen weer overgaan tot loondoorbetaling zodra u meewerkt aan uw re-integratie verplichtingen. Wij gaan er vanuit u voldoende te hebben geïnformeerd en rekenen op een spoedige reactie.’

In het door [eiser] aangevraagde deskundigenoordeel heeft het UWV op of omstreeks 6 februari 2023 geconcludeerd dat [eiser] (toch) niet belastbaar is voor 4x6 uur per week werken in haar eigen aangepaste werk.

In het computersysteem van I-SEC is genoteerd dat zij verschillende keren, waaronder op 7 februari 2023, tevergeefs geprobeerd heeft [eiser] telefonisch te bereiken, waarbij terugbelverzoeken op de voicemail van [eiser] zijn achtergelaten.

Op 14 februari 2023 heeft I-SEC [eiser] per e-mail geschreven: ‘Onlangs hebben we elkaar door omstandigheden in jouw privé slechts heel kort gesproken aangaande het laatste advies bedrijfsarts en de daaruit voortkomende adviezen. Vandaar dat ik je nu even een e-mail stuur om jou de ruimte te kunnen geven i.v.m. jouw omstandigheden binnen jouw prive, waarbij ik je wel wil vragen om mij n.a.v. deze e-mail deze week even te kunnen bellen wanneer het jou schikt. De bedrijfsarts heeft onlangs in de terugkoppeling aangegeven dat er sprake is van een arbeidsconflict, waarbij expliciet wordt geadviseerd om de arbeidsverhouding te normaliseren. Hierbij wordt je in staat geacht deze gesprekken te kunnen voeren. Graag wil ik je dan ook uitnodiging voor een gesprek om hierin tot een mogelijke oplossing te komen waarbij de situatie genormaliseerd kan worden. Zou je voor de week van 20 t/m 24 februari kunnen aangeven welke dag en tijdstip je beschikbaar zou kunnen zijn om gezamenlijk het gesprek te kunnen aangaan? (…)’.

Op 20 februari 2023 heeft I-SEC [eiser] gebeld, omdat een reactie op voornoemd bericht was uitgebleven. [eiser] gaf in dat telefoongesprek aan dat zij de e-mail van 14 februari 2023 niet had gelezen vanwege het overlijden van haar moeder op 18 februari 2023. I-SEC heeft [eiser] verzocht uiterlijk 24 februari 2023 alsnog op de e-mail van 14 februari 2023 te reageren. In de e-mail waarin dit telefoongesprek aan [eiser] is bevestigd, schrijft I-SEC: ‘(…) In de laatste terugkoppeling op 31 januari jongstleden wordt door de bedrijfsarts expliciet aangegeven dat er wordt geadviseerd dat werkgever en werknemer met elkaar in gesprek gaan om een lopend arbeidsconflict op te lossen. Hierbij wordt werknemer in staat geacht dit gesprek te kunnen voeren. Een advies van de bedrijfsarts is voor zowel werkgever als werknemer een helder advies die opgevolgd dient te worden in het kader van re integratie. Tevens heeft een advies vanuit de bedrijfsarts en daaropvolgende re integratie geen opschortende werking tijdens of in afwachting van een uitslag deskundigenoordeel (…). Op dit moment wens je jouw werkzaamheden niet te hervatten zoals geadviseerd door de bedrijfsarts, en kies je ervoor om niet mee te werken aan re integratieverplichtingen. Dit zorgt op dit moment voor een vervelende situatie waarin een loonstop van kracht is/blijft. Gezien de ontstane verhouding tussen werkgever en werknemer is het van belang hierover in gesprek te gaan. (…). Graag hoor ik van je wanneer het voor jou zal schikken en we in ieder geval een deel van het advies kunnen nakomen door eind van deze week of begin volgende week in gesprek te gaan. (…)’

Op 23 februari 2023 heeft de gemachtigde van [eiser] I-SEC geschreven dat de opgelegde loonstop onrechtmatig is vanwege het (door [eiser] aangevraagde) UWV deskundigenoordeel en wordt verzocht het loon, wettelijke rente en verhoging te betalen. De gemachtigde reageert niet op eerdergenoemde oproep van I-SEC aan [eiser] om met elkaar in gesprek te gaan.

In het door I-SEC aangevraagde UWV deskundigenoordeel van 27 februari 2023 wordt geconcludeerd dat de re-integratie-inspanningen van [eiser] onvoldoende zijn, omdat zij geen re-integratie-activiteiten verricht terwijl de bedrijfsarts heeft aangegeven dat zij wél re-integratiemogelijkheden heeft en ook de verzekeringsarts van UWV aangeeft dat geen sprake is van ‘geen benutbare mogelijkheden’.

Op 2 en 3 maart 2023 heeft I-SEC [eiser] tevergeefs gebeld en terugbelverzoeken op haar voicemail achtergelaten.

Bij e-mail van 14 maart 2023 heeft I-SEC [eiser] erop aangesproken dat zij (i) na het gesprek op 23 januari 2023 niet is gestart met re-integreren, óók niet nadat UWV op 27 februari 2023 had aangegeven dat er benutbare mogelijkheden zijn, (ii) heeft aangegeven dat zij niet in gesprek wil met I-SEC over een oplossing en (iii) niet heeft gereageerd op herhaalde verzoeken van I-SEC om contact op te nemen en in gesprek te gaan. I-SEC sluit de e-mail af met de volgende boodschap: ‘Tot op heden heb je geen enkel contact meer opgenomen met I-SEC en blijf je weigeren om te re-integreren terwijl daar geen enkele geldige grond voor bestaat. I-SEC geeft je hiervoor een officiële waarschuwing en verzoekt en waar nodig sommeert I-SEC je om per omgaande je re-integratieverplichtingen te hervatten. Wij ontvangen graag per e-mail van jou een bevestiging dat je weer jouw re-integratieverplichtingen zal nakomen waarna je zal worden uitgenodigd voor een gesprek. De loonstop die I-SEC heeft opgelegd blijft gehandhaafd, totdat je voldoet aan je re-integratieverplichtingen.’

I-SEC heeft dezelfde dag (14 maart 2023) een bericht met vergelijkbare strekking gestuurd aan de gemachtigde van [eiser].

In de terugkoppeling van 21 maart 2023 heeft de bedrijfsarts geoordeeld dat geen sprake is van ‘geen benutbare mogelijkheden’ en zijn advies herhaald om het gesprek aan te gaan om de verstoorde arbeidsverhoudingen te herstellen, omdat het pas zinvol is het werk te gaan oppakken nadat de arbeidsverhoudingen zijn genormaliseerd. De bedrijfsarts schrijft ook dat [eiser] opnieuw een UWV deskundigenoordeel heeft aangevraagd en dat zij heeft aangegeven bereid te zijn een gesprek met I-SEC bij haar thuis te voeren.

Op 5 mei 2023 is [eiser] uitgenodigd voor een spreekuur bij de bedrijfsarts (dat aanvankelijk stond gepland op 23 mei 2023) op 9 mei 2023. [eiser] is niet op het spreekuur verschenen. Zij heeft de bedrijfsarts een uur voor aanvang laten weten dat zij niet in staat was te komen en dat het kort geding diezelfde week is.

[eiser] vordert dat de kantonrechter bij wijze van voorlopige voorziening I-SEC veroordeelt tot:
A) betaling van haar salaris, vermeerderd met emolumenten vanaf 1 februari 2023, vermeerderd met wettelijke verhoging en rente;
B) verstrekking van een loonspecificatie op straffe van een dwangsom;
C) betaling van € 425,- aan buitengerechtelijke incassokosten;
D) betaling van de proceskosten en nakosten.

[eiser] legt aan de vordering ten grondslag – kort weergegeven – dat zij op grond van artikel 7:629 BW aanspraak heeft op loonbetaling vanaf 1 februari 2023. De opgelegde loonstop is onterecht, omdat UWV heeft geoordeeld dat de aangeboden werkzaamheden niet passend zijn, waardoor [eiser] dus wel aan haar re-integratie-verplichtingen voldoet. Het door I-SEC aangevraagde UWV deskundigenoordeel is niet relevant omdat dit betrekking heeft op de periode van 23 december 2022 tot 27 januari 2023.
Omdat I-SEC heeft verzuimd het loon (tijdig) te betalen, is zij daarover ook wettelijke verhoging en rente verschuldigd. De gevorderde buitengerechtelijke incassokosten zijn verschuldigd op grond van artikel 6:96 lid 2 onder c BW.

I-SEC betwist de vordering. Zij voert aan – samengevat – dat het loon terecht is stopgezet op grond van artikel 7:629 lid 3 BW, omdat [eiser] zonder deugdelijke grond niet aan haar re-integratie heeft meegewerkt, terwijl daartoe volgens UWV en bedrijfsarts wel mogelijkheden waren. De re-integratie-inspanningen van [eiser] zijn daarom - zoals UWV in het deskundigenoordeel heeft bevestigd - onvoldoende.