Uitspraken

Als eerste, formele verweer heeft [gedaagden] aangevoerd dat Liander handelt in strijd met de in artikel 21 Rv neergelegde verplichting om de beslissing van belang zijnde feiten volledig en naar waarheid aan te voeren. Dat verweer is ongegrond. Weliswaar heeft Liander de van belang zijnde feiten beknopt weergegeven, maar niet is gebleken dat zij relevante feiten heeft achtergehouden.

Anders dan [gedaagden] betoogt is ook de spoedeisendheid van de gevorderde voorziening een gegeven. De gevraagde voorziening houdt immers verband met de stabiliteit van en mogelijke storingen op het elektriciteitsnet doordat [gedaagden] meer elektriciteit teruglevert dan overeengekomen en waarvan Liander bij haar beheer van het elektriciteitsnet uitgaat. Daardoor zou het risico op verstoringen bestaan. Dat [gedaagden] de Autoriteit Consument & Markt (ACM) heeft ingeschakeld om het geschil te beslechten doet niet af aan de spoedeisendheid van de gevorderde voorziening. Dit alleen al omdat een beslissing van de ACM naar alle waarschijnlijkheid nog maanden op zich laat wachten.

De vordering leent zich dus voor behandeling in kort geding. Voor toewijzing van de vordering in dit kort geding is vereist dat de aan die vordering ten grondslag gelegde feiten en omstandigheden voldoende aannemelijk zijn en dat het ook in voldoende mate waarschijnlijk is dat die vordering in een nog te voeren gewone procedure (bodemprocedure) zal worden toegewezen. Voor nader onderzoek naar bepaalde feiten en omstandigheden of voor bewijslevering door bijvoorbeeld getuigen is in dit kort geding in beginsel geen plaats. Dat moet gebeuren in een eventuele bodemprocedure. De beoordeling in dit kort geding is dan ook niet meer dan een voorlopig oordeel over het geschil tussen partijen.

Dan de inhoudelijke beoordeling. Het gaat in deze zaak om de vraag of de voorzieningenrechter als voorlopige maatregel [gedaagden] moet verbieden vanaf aansluitpunt [locatie] meer dan 50kW aan het elektriciteitsnet van Liander terug te leveren. De voorzieningenrechter is van oordeel dat het gevraagde verbod inderdaad moet worden opgelegd. Hij zal hierna uitleggen waarom. Daarbij gaat de voorzieningenrechter eerst in op de problemen op het elektriciteitsnet en de rol van [gedaagden] (aansluitpunt [locatie] ) daarbij. Vervolgens komt aan de orde de vraag of er voor [gedaagden] een beperking geldt voor het terugleveren van elektriciteit. Daarna gaat de voorzieningenrechter in op de vraag of er Liander alternatieven/oplossingen had moeten aanbieden dan wel had moeten onderzoeken..

Vooropgesteld kan worden dat het een feit van algemene bekendheid is dat netbeheerders zoals Liander te kampen hebben met een elektriciteitsnetwerk dat tegen capaciteitsproblemen aanloopt en dat, vooral door de huidige methoden van het opwekken van energie via windmolens en zonnepanelen, veel vaker elektriciteit wordt teruggeleverd op het elektriciteitsnet. Met name op piekmomenten voor het opwekken van zonne- en windenergie dreigt overbelasting van dat elektriciteitsnet.

Liander heeft in de dagvaarding uiteengezet en met een rapportage over het congestiegebied Warmenhuizen (productie 4 bij dagvaarding) onderbouwd dat ook op de kabel WMH 10-1V131, waarop [locatie] is aangesloten dit probleem speelt. Het rapport beschrijft de situatie op kabel WMH 10-1V131 per 24 september 2019 (blz. 20-21) en de situatie op en planning voor die kabel per 3 september 2020 (blz. 38-47). De conclusie is dat verschillende oorzaken in de “aankomende jaren” zorgen voor structurele congestie op die kabel en dat netverzwaring is gepland in het derde kwartaal van 2024. Hoewel [gedaagden] kanttekeningen plaatst bij de wijze van totstandkoming van die rapportage en verder heeft aangevoerd dat niet blijkt dat deze kabel een gebrek aan capaciteit heeft, heeft [gedaagden] niet betwist dat het risico voor het elektriciteitsnet zich toespitst op de spanningsvariaties op deze kabel, waaraan de door [gedaagden] via [locatie] teruggeleverde elektriciteit bijdraagt. Die spanningsvariaties heeft Liander weergegeven in twee figuren in randnummer 14 van de dagvaarding.

Binnen het kader van dit kort geding heeft Liander daarom voldoende aannemelijk gemaakt dat spanningsvariaties op de kabel WMH 10-1V131 leiden tot risico voor de stabiliteit van het elektriciteitsnet van Liander. Dat [gedaagden] nooit problemen heeft ervaren met het elektriciteitsnet, betekent niet dat die problemen er ook niet zijn. Liander heeft daarover, onbetwist, aangevoerd dat het goed mogelijk is dat [gedaagden] geen problemen ervaart omdat zij op het middenspanningsnet is aangesloten en niet op een daaraan verbonden laagspanningsnet. De spanningsproblemen uiten zich met name op het laagspanningsnet, waar de kleinverbruikers (met name consumenten en mkb-ers) op aangesloten zijn, aldus Liander. De conclusie is dat Liander voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat het terugbrengen van het terug te leveren vermogen door [gedaagden] een matigend effect heeft op de spanningsvariaties en daardoor de risico’s voor de stabiliteit van het elektriciteitsnet worden verkleind.

Vervolgens is de vraag in hoeverre voor [gedaagden] een beperking geldt bij het terugleveren van elektriciteit. Volgens Liander is een beperking overeengekomen van 50 kW. Zij voert daartoe aan dat [gedaagden] volgens de ATO van 2009 niet beschikte over de bevoegdheid elektriciteit terug te leveren. In de offerte die Liander op 13 mei 2019 aan [gedaagden] uitbracht in verband met de plaatsing van een aansluiting van 1 MW heeft Liander vermeld dat een TGV van 50 kW geldt. Liander heeft dit ook vermeld in haar emailbericht van 23 mei 2019 aan [gedaagden] . Hoewel [gedaagden] afzag van de plaatsing van een aansluiting van 1 MW, heeft Liander vanaf 6 juni 2019 het GTV voor teruglevering verhoogd naar 50 kW. Die verhoging heeft Liander aan [gedaagden] bevestigd in het aanhangsel gedateerd 25 juni 2019. Ook het aanhangsel gedateerd 4 augustus 2021, dat partijen hebben ondertekend naar aanleiding van de aanvraag van [gedaagden] voor een installatie van 2 MW vermeldt als GTV 50 kW, aldus nog steeds Liander.

Volgens [gedaagden] geldt er helemaal geen beperking voor teruglevering, althans mag zij 900kW terugleveren. Naar aanleiding van de opdracht van [gedaagden] aan Liander voor een aansluiting van 1 MW, heeft Liander bij brief van 12 juli 2019 de opdracht van [gedaagden] bevestigd. Bij die brief was een aanhangsel gedateerd 12 juli 2019 gevoegd. Op dat aanhangsel staat als GTV vermeld 900 kW. Partijen hebben dat aanhangsel voor akkoord ondertekend. Het aanhangsel van 6 juni 2019 kent [gedaagden] niet en heeft zij niet voor akkoord ondertekend. Het aanhangsel van 4 augustus 2021 heeft blijkens de tekst betrekking op het moment dat de aansluiting van 2MW zou zijn geplaatst. En daarvan is geen sprake, aldus [gedaagden] .

De voorzieningenrechter overweegt dat voor de uitleg van wat partijen in de respectieve aanhangsels bij de ATO niet alleen moet worden gekeken naar de letterlijke bewoordingen van het betreffende aanhangsel, maar ook naar wat partijen uit elkaars verklaringen en gedragingen naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid mochten afleiden en verwachten.

In het kader van de beoordeling van dit geding kan in het midden blijven of partijen in 2019 hebben afgesproken of [gedaagden] maximaal 900 kW mocht terugleveren of dat dit slechts 50 kW was omdat het aanhangsel van 12 juli 2019 op het punt van de GTV een verschrijving bevat, zoals Liander stelt. Vast staat namelijk dat partijen in 2021 nadere afspraken hebben gemaakt. Die afspraken zijn gemaakt naar aanleiding van het voornemen/de opdracht van [gedaagden] op [locatie] een aansluiting van 2 MW te realiseren. Liander heeft naar aanleiding hiervan het aanhangsel d.d. 4 augustus 2021 opgesteld. daarin staat vermeld een GTV van 50 kW. [gedaagden] heeft dat aanhangsel ook ondertekend. Weliswaar vermeldt dit aanhangsel dat het betreft de aansluitcategorie “>1MVA t/m 2MVA” en niet de bestaande aansluiting van 630 kW en staat achter de tekst “Datum aanvang afsluitdienst” geen datum vermeld, maar dat laat onverlet dat in ieder geval vanaf 4 augustus 2021 een GTV van 50 kW is gaan/blijven gelden. Het is ook niet voorstelbaar waarom een beperking van de GTV pas zou gaan gelden zodra de nieuwe aansluiting gerealiseerd zou zijn, zoals [gedaagden] stelt. Een beperking van het GTV wordt immers slechts opgelegd dan wel overeengekomen wegens bestaande beperkingen op het elektriciteitsnet en zal naar zijn aard dus ook onmiddellijke ingang moeten hebben. De conclusie is dat voldoende aannemelijk is tussen partijen een GTV van 50 kW is overeengekomen.

[gedaagden] heeft verder aangevoerd dat Liander te laat heeft geklaagd en daardoor haar klachtplicht zoals omschreven in artikel 6:89 BW heeft overtreden. Dat verweer snijdt geen hout. Volgens artikel 89 BW kan een schuldeiser op een gebrek in de prestatie geen beroep meer doen, indien hij niet binnen bekwame tijd nadat hij het gebrek heeft ontdekt of redelijkerwijze had moeten ontdekken. De gevorderde voorziening heeft echter geen betrekking op eerdere gebreken in de prestatie, maar beoogt herhaling daarvan te voorkomen.

Voor zover [gedaagden] bedoelt dat Liander haar recht om een verbod te vorderen heeft verwerkt omdat zij te laat heeft geklaagd over overschrijding van de GTV, faalt dat verweer. Enkel tijdsverloop levert geen toereikende grond op voor het aannemen van rechtsverwerking. Vereist is daartoe de aanwezigheid van bijzondere omstandigheden als gevolg waarvan hetzij bij de schuldenaar het gerechtvaardigd vertrouwen is gewekt dat de schuldeiser zijn aanspraak niet (meer) geldend zal maken, hetzij de positie van de schuldenaar onredelijk zou worden benadeeld of verzwaard in geval de schuldeiser zijn aanspraak alsnog geldend zou maken. Daarvoor heeft [gedaagden] niets concreets aangevoerd.

Niet in geschil is dat [gedaagden] de beperking van een GTV van 50 kW regelmatig overtreedt. Zoals hiervoor reeds overwogen, is voldoende aannemelijk dat daardoor het risico voor de stabiliteit van het elektriciteitsnet wordt vergroot, met als mogelijk gevolg al dan niet gedeeltelijke uitval van het elektriciteitsnet en/of storingen in het leveren dan wel terugleveren van elektriciteit aan/door klanten van Liander. Liander heeft daarom een spoedeisend belang dat [gedaagden] ophoudt met het overtreden van de GTV. Dat de overschrijding door [gedaagden] van het maximaal terug te leveren vermogen slechts een deel van de oorzaak is van de problemen op de kabel, laat dat onverlet dat die overschrijdingen mede bijdragen aan het verhoogde risico op problemen en Liander belang heeft bij het gevorderde verbod.

Als de in het ongelijk gestelde partij dient [gedaagden] de proceskosten te dragen.