Uitspraken

Aanvankelijk vorderde [eiser 1] veroordeling van DEKRA als aansprakelijke partij voor de schade die [eiser 1] door het ongeval heeft geleden. Inmiddels zijn partijen het er echter over eens dat niet DEKRA maar Ethias als WAM-verzekeraar aansprakelijk is, voor zover het tot een veroordeling zou komen. Dit betekent dat [eiser 1] de verkeerde partij heeft gedagvaard. De advocaten van DEKRA stellen in de conclusie van antwoord dat DEKRA, in haar hoedanigheid van wettelijk vertegenwoordiger van Ethias, inmiddels met [eiser 1] heeft afgesproken dat wat hen betreft in het te wijzen vonnis en het dictum daarvan niet DEKRA maar Ethias als gedaagde partij wordt genoemd. Deze afspraak is in de conclusie van repliek door de advocaten van [eiser 1] geaccordeerd, waarmee [eiser 1] zijn eis heeft gewijzigd. Dit om te voorkomen dat [eiser 1] een nieuwe dagvaarding moet uitbrengen tegen Ethias. De kantonrechter ziet uit proceseconomische oogpunt aanleiding om partijen te volgen in de door hen gemaakte afspraak en de beslissing daarop aan te passen.

DEKRA betwist op zichzelf niet dat als gevolg van het ongeval de door [eiser 1] gestelde schade aan de Audi is ontstaan. Ook het bedrag van de door [eiser 1] gevorderde herstelkosten is door DEKRA niet weersproken. Wel staat de oorzaak van het ongeval tussen partijen ter discussie. Volgens [eiser 1] reed [gedaagde] met een veel te hoge snelheid, haalde [gedaagde] rechts in en reed [gedaagde] onder invloed. DEKRA betwist dit alles gemotiveerd en stelt zich op het standpunt dat de toedracht onvoldoende duidelijk is, zodat Ethias onmogelijk schadeplichtigheid kan erkennen.

Ondanks het feit dat over de toedracht van het ongeval veel onduidelijk is gebleven, is de kantonrechter van oordeel dat Ethias als WAM-verzekeraar aansprakelijk is voor de door [eiser 1] geleden schade. Vast staat namelijk wél dat het ongeval is ontstaan terwijl [gedaagde] als bestuurder van de Hyundai de Audi van [eiser 1] rechts inhaalde. Zelfs als wordt uitgegaan van de juistheid van de verklaring van [gedaagde] dat de Audi ‘plots van rijstrook wisselde’ en naar rechts uitweek, en dat hij daardoor een ongeval niet kon ontwijken, betekent dit immers dat [gedaagde] de Audi rechts aan het inhalen was. Zo doende heeft [gedaagde] gehandeld in strijd met artikel 11 lid 1 RVV 1990, waarin is bepaald dat inhalen links geschiedt. Of [gedaagde] de intentie had om rechts in te halen is daarbij niet relevant.

Verder is van belang dat de kantonrechter ervan uit mag gaan dat [gedaagde] direct na het ongeval door de politie is aangehouden wegens rijden onder invloed. In het proces-verbaal dat ter plaatse door de politie is opgesteld staat immers dat [gedaagde] is aangehouden voor (onder meer) het rijden onder invloed. Verder heeft [gedaagde] op het schaderapport van Sixt ingevuld dat de politie een blaastest / bloedtest heeft uitgevoerd. DEKRA heeft daartegenover geen stukken overgelegd die tot een ander oordeel leiden.

Het voorgaande leidt tot het oordeel dat [gedaagde] volledig aansprakelijk is voor het ongeval en de gevolgen daarvan. Deze aansprakelijkheid is gedekt door WAM-verzekeraar Ethias. Dit betekent dat de door [eiser 1] gevorderde verklaring voor recht zal worden toegewezen. Het gevorderde schadebedrag van € 8.832,67 staat als onbetwist vast, zodat Ethias zal worden veroordeeld tot betaling daarvan. Ook de gevorderde wettelijke rente over dit bedrag vanaf de dag waarop het onrechtmatig handelen heeft plaatsgevonden is toewijsbaar.

[eiser 1] vordert ook vergoeding van buitengerechtelijke incassokosten. De hoofdvordering valt niet onder het toepassingsbereik van het Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten (hierna: het Besluit). De kantonrechter zal daarom de gevorderde vergoeding toetsen aan de oriëntatiepunten voor de beoordeling van dergelijke vorderingen uit het Rapport BGK-integraal (hierna: het Rapport), maar met toepassing van de wettelijke tarieven die geacht worden redelijk te zijn. [eiser 1] heeft gesteld dat hij buitengerechtelijke kosten heeft gemaakt en vergoeding daarvan gevorderd. Volgens het Rapport kunnen alleen redelijke kosten die in redelijkheid zijn gemaakt worden toegewezen. In dit geval is niet gebleken dat aan dit vereiste niet is voldaan. Verder staat de omstandigheid dat [eiser 1] een rechtsbijstandverzekering heeft, anders dan DEKRA betoogt, niet in de weg aan toewijzing van buitengerechtelijke kosten. In het Rapport staat namelijk dat de vraag of buitengerechtelijke kosten worden gedragen door de rechtsbijstandverzekering van de schuldeiser buiten beschouwing moet blijven. Het betreft immers vermogensschade, zij het dat deze door een verzekering is gedekt, aldus het Rapport. [eiser 1] heeft dus recht op vergoeding van buitengerechtelijke kosten. Het door hem gevorderde bedrag is niet hoger dan het tarief dat in het Besluit is bepaald. Daarom wordt € 612,21 toegewezen.

Ethias is in het ongelijk gesteld en moet daarom de proceskosten (inclusief nakosten) betalen. De proceskosten van [eiser 1] worden begroot op:

De gevorderde wettelijke rente over de proceskosten wordt toegewezen zoals vermeld in de beslissing.

Tegen [gedaagde] is verstek verleend. [eiser 1] heeft echter geen vordering tegen [gedaagde] ingesteld, zodat de kantonrechter in de zaak tegen [gedaagde] geen beslissing hoeft te nemen. De kosten voor de dagvaarding van [gedaagde] blijven daarmee voor eigen rekening van [eiser 1] .