Uitspraken

Het spoedeisend belang van [eiseressen] volgt uit de aard van de vordering. Partijen verschillen van mening over de vraag of [eiseressen] aan het vonnis van 18 september 2024 hebben voldaan of dat zij dat niet, althans niet volledig hebben gedaan. [gedaagde 1] en [gedaagde 2] zijn van mening dat [eiseressen] niet (volledig) aan het vonnis hebben voldaan en (de maximale) dwangsommen verbeurd hebben. In afwachting van de uitkomst van dit executiegeschil hebben [gedaagde 1] en [gedaagde 2] de deurwaarder nog geen opdracht gegeven de verbeurde dwangsommen te incasseren.

De andere plek die door [gedaagde 2] is aangewezen betrof een gat in de binnenmuur aan de zijde van [eiseressen] ter hoogte van de verdiepingsvloer op de eerste etage. Ook hier is geen sprake van een gat in die zin dat er een opening was naar de woning van [gedaagde 1] en [gedaagde 2]. Wel was duidelijk zichtbaar dat dit deel van de binnenmuur niet was afgesmeerd. De vraag is echter of dat moest gebeuren. Anders dan [gedaagde 1] en [gedaagde 2] hebben betoogd is de voorzieningenrechter voorshands van oordeel dat daarvoor geen noodzaak bestaat. [eiseressen] hebben er op gewezen dat zij voor het eerder aangegeven probleem van stofdoorslag op de begane grond aan de onderzijde van de verdiepingsvloer kieren en naden hebben dichtgezet met isolatiemateriaal. [gedaagde 1] en [gedaagde 2] hebben de stelling dat zij vanuit deze plek nog altijd overlast ondervinden van stofdoorslag als er werkzaamheden plaatsvinden in nr. [nummer 1], niet met (recente) bewijsstukken onderbouwd. Tijdens de plaatsopneming is geen stofdoorslag waargenomen en de architect heeft geen luchtstroom kunnen vaststellen ter plaatse.

Uit het vorenstaande volgt dat [gedaagde 1] en [gedaagde 2] onvoldoende aannemelijk gemaakt hebben dat met de door [eiseressen] uitgevoerde herstelwerkzaamheden niet is voldaan aan het doel van deze veroordeling, namelijk dat de stofdoorslag wordt beëindigd. De omstandigheid dat een aantal kieren (tijdelijk) zijn dichtgezet met isolatiemateriaal maakt dit niet anders, omdat het vonnis over de wijze van herstel geen aanwijzingen inhoudt. Uit het vonnis volgt dat onrechtmatige hinder moest worden verholpen. Dat de genomen maatregelen daarvoor onvoldoende zijn is niet gebleken. Bovendien hebben [eiseressen] verklaard dat dit noodmaatregelen zijn in afwachting van de afbouwwerkzaamheden die nog moeten plaatsvinden in het pand nr. [nummer 1]. Daarom wordt voorshands geoordeeld dat [eiseressen] hebben voldaan aan dit deel van de veroordeling uit het vonnis van 18 september 2024.

In r.o. 5.2 van het vonnis zijn [eiseressen] veroordeeld binnen zeven dagen na de datum van dat vonnis tot herstel van zaken die vochtschade of lekkage veroorzaken in de woning, waaronder in ieder geval begrepen de werkzaamheden die genoemd zijn in de e-mail van 17 juli 2024.

De voorzieningenrechter overweegt als volgt. De werkzaamheden genoemd in de e-mail van 17 juli 2024 waarnaar in de veroordeling verwezen wordt, hadden betrekking op een goot die lek was, het plaatsen van HWA-pijpen en het aankouwen/herstellen van lood op sommige plekken. Dit zijn allemaal werkzaamheden waarvan niet is gesteld of gebleken dat deze niet binnen een termijn van zeven dagen termijn uitgevoerd zouden kunnen worden, of dat er tenminste binnen die termijn een begin mee gemaakt kon worden. Omdat algemeen bekend is dat vochtproblematiek een lastig probleem is en ook verschillende oorzaken kan hebben, is de strekking van deze veroordeling in ieder geval niet geweest dat binnen die termijn de gehele vochtproblematiek moest zijn verholpen.

Partijen verschillen ook van mening over de strekking van het dictum in r.o. 5.2. [gedaagde 1] en [gedaagde 2] hebben gesteld dat uit de formulering: ‘waaronder in ieder geval begrepen de werkzaamheden die genoemd zijn in de e-mail van 17 juli 2024’ volgt dat ook de problemen zoals die al waren vermeld in het rapport van [bedrijf]! verholpen moesten worden door [eiseressen] In die stelling worden zij niet gevolgd. Die verplichting blijkt niet uit het dictum van het vonnis en volgt ook niet uit de inhoud van de overwegingen waarop het dictum is gebaseerd.

Daarbij neemt de voorzieningenrechter ook in overweging dat [gedaagde 1] en [gedaagde 2] het aanbod van de aannemer van 18 november 2024 om samen nog een keer door het pand te lopen om te bekijken wat er nog aan werkzaamheden moest gebeuren niet hebben aangenomen. Dit had bijvoorbeeld tot gevolg dat de aannemer de vochtplekken in de woning van [gedaagde 1] en [gedaagde 2] pas tijdens de plaatsopneming voor het eerst met eigen ogen heeft gezien, hetgeen het bedenken van de noodzaak van eventuele aanvullende herstelwerkzaamheden lastiger maakt. Dat [gedaagde 1] en [gedaagde 2] eerder wel al een ronde door hun pand hadden gemaakt met een medewerker van de projectontwikkelaar maakt dat niet anders. Het aanbod was concreet en uit de context waarin dit aanbod is gedaan volgt dat het gericht was op het oplossen van de problemen.

[gedaagde 1] en [gedaagde 2] hebben gesteld dat [eiseressen] niet aan hun verplichtingen uit dit deel van de veroordeling hebben voldaan. In dat verband hebben zij aangevoerd dat er geen werkzaamheden zijn uitgevoerd aan het platte dak aan de achterzijde van de woning waarvan zij al twee jaar zeggen dat het daar lekt en waarover ook al gesproken werd in het rapport van [bedrijf]! dat zij in april 2024 hebben laten opstellen. [gedaagde 1] en [gedaagde 2] hebben verder gesteld dat [eiseressen] niet voortvarend de werkzaamheden hebben uitgevoerd en bovendien de nok van het dak van nr. [nummer 1] wekenlang open hebben laten liggen tijdens werkzaamheden zodat regen via de zijwangen van het dak in de scheidsmuur kon binnendringen. Zij hebben gesteld dat als gevolg daarvan het vochtgehalte in de scheidsmuur alleen maar is toegenomen.

[eiseressen] hebben gesteld dat de tussengoot tussen de beide panden volledig opnieuw bekleed is met zink, maar dat dit gebeurt door een loodgieter en dat stukken soms moeten worden ingemeten en elders moeten worden gemaakt zodat de werkzaamheden niet altijd binnen een week klaar kunnen zijn. Verder hebben zij gesteld dat een aantal rabatdelen zijn vervangen, dat de HWA-pijpen aan de achterzijde zijn hersteld en dat op sommige plekken het lood is vervangen.

Tijdens de plaatsopneming heeft [gedaagde 2] twee verschillende plekken op de scheidsmuur aangewezen waar een dusdanig vochtprobleem aanwezig is dat hierdoor de verf op de muur is aangetast. [gedaagde 2] heeft desgevraagd verklaard dat vochtmetingen op de vochtplek op de eerste verdieping een resultaat geven van circa 80% en dat die waarde zich vanaf die plek over de hele lengte naar het dakraam toe voordoet op dezelfde hoogte op de muur boven de trap. Hij heeft gesteld dat deze lekkage het gevolg is van de lekkage via het aansluitende platte dak van nr. [nummer 1].

[eiseressen] hebben verklaard dat het platte dak geheel is nagelopen en dat daar geen lekkages zijn geconstateerd. Verder hebben zij er tijdens de plaatsopneming op gewezen dat aan de binnenzijde van het platte dak in nr. [nummer 1] geen vochtplekken zichtbaar zijn en hebben zij op het platte dak aangewezen welke werkzaamheden daar zijn verricht.

Op de begane grond (feitelijk onder de eerder aangewezen vochtplek) heeft [gedaagde 2] in nr. [nummer 2] nog een vochtplek aangewezen, een aantal centimeters boven de plint. Hij heeft verklaard dat ook deze plek het gevolg is van lekkage van boven en vocht dat in de scheidsmuur gelopen is. Hij heeft verder verklaard dat een vochtmeting bij de vochtplek een resultaat van circa 70% oplevert, terwijl hoger op de muur boven de vochtplek percentages van circa 20% worden gemeten.

De aannemer heeft in reactie hierop verklaard dat het bij die resultaten niet logisch is dat het vocht op de begane grond van boven af komt omdat anders dezelfde hoge vochtconcentratie ook gemeten zou moeten worden hoger op de muur.

De voorzieningenrechter overweegt als volgt. Tijdens de plaatsopneming kon worden geconstateerd dat er op de door [gedaagde 2] aangewezen plaatsen vocht in de muur aanwezig is. Niet kon echter met voldoende zekerheid worden vastgesteld wat de oorzaak/bron van dit vocht is. Partijen verschillen hierover van mening, maar waren eensgezind over het feit dat de exacte oorzaak van waterlekkage vaak lastig is vast te stellen. Weliswaar hebben [gedaagde 1] en [gedaagde 2] allerlei vermoedens geuit over de oorzaak, maar deze vermoedens zijn door [eiseressen] betwist. Om de oorzaak te kunnen vaststellen is nadere bewijslevering noodzakelijk, bij voorkeur met een deskundigenbericht. Daarvoor leent een kort geding procedure zich naar haar aard echter niet.

Dit betekent dat op dit moment niet met voldoende zekerheid kan worden vastgesteld of de oorzaak van de lekkages in de risicosfeer van [eiseressen] (toestand van het pand op nr. [nummer 1] of uitgevoerde werkzaamheden) gelegen is, maar dit kan ook niet met voldoende zekerheid worden uitgesloten. De vraag of [eiseressen] dwangsommen hebben verbeurd kan daarom in deze procedure niet worden beantwoord. Omdat vaststaat dat [eiseressen] in ieder geval de intentie hebben gehad om met de herstelwerkzaamheden aan de veroordeling uit het vonnis van 19 september 2024 te voldoen weegt hun belang bij staking van de executie totdat in een bodemprocedure of anderszins is komen vast te staan wat de oorzaak is van de vochtproblematiek in het pand van [gedaagde 1] en [gedaagde 2] en wie daarvoor verantwoordelijk is, zwaarder dan het belang van [gedaagde 1] en [gedaagde 2] bij voortzetting van de executie.

Uit het voorgaande volgt dat de vorderingen van [eiseressen] zullen worden toegewezen.

De vorderingen in reconventie zullen worden afgewezen. Voor de gevraagde verhoging van dwangsommen bestaat onvoldoende grond, zeker omdat – zoals hiervoor is overwogen – de oorzaak/bron van de vochtproblematiek niet kan worden vastgesteld in dit kort geding en in dit kort geding de vraag niet kan worden beantwoord of [eiseressen] dwangsommen hebben verbeurd.

[gedaagde 1] en [gedaagde 2] worden als de in het ongelijk gestelde partij veroordeeld in de kosten aan de zijde van [eiseressen] tot op heden begroot op nihil aan salaris van de advocaat.

Ten overvloede geeft de voorzieningenrechter partijen in overweging om vooruitlopend op een eventuele bodemprocedure in gezamenlijk overleg nu al een deskundige aan te wijzen om de oorzaak van de vochtproblematiek in de muur bij [gedaagde 1] en [gedaagde 2] vast te stellen. Dit, en een daarop volgende aanpak van de vochtproblematiek in de gemeenschappelijke muur, lijkt de voorzieningenrechter in het belang van beide partijen.