Uitspraken

Het geschil gaat in de kern om de vraag of [eisers] in geval van overdracht van de percelen door [gedaagde sub 2] aan een derde recht moet blijven houden op de jaarlijkse vergoeding zoals omschreven in artikel 5 van de VSO of genoegen moet nemen met kapitalisatie van de resterende jaarlijkse vergoeding. De rechtbank dient te beslissen of de vaststellingsovereenkomst verplicht tot een nadere uitwerking voor het geval de percelen worden overgedragen door [gedaagde sub 2] aan een derde dan wel of de eisen van redelijkheid en billijkheid met zich meebrengen dat partijen komen tot een nadere uitwerking voor dit geval. Indien partijen zijn gehouden tot een nadere uitwerking dient te worden beslist of conceptversie 7 dan het meest recht doet aan de gesloten vaststellingsovereenkomst en of [gedaagden] dan gehouden zijn tot ondertekening van deze conceptversie.

[eisers] stellen dat [gedaagden] gehouden zijn tot nadere uitwerking van de overeenkomst voor wat betreft de onderhavige vergoeding, primair met een beroep op wanprestatie en subsidiair op de eisen van redelijkheid en billijkheid. De rechtbank vat dit subsidiaire beroep op de redelijkheid en billijkheid op als een beroep op de aanvullende werking van de redelijkheid en billijkheid in de zin van artikel 6:248 lid 1 BW. De rechtbank zal, voordat zij wanprestatie aanneemt of een leemte zal aanvullen, eerst moeten beoordelen of uit de vaststellingsovereenkomst een verplichting tot verdere uitwerking van de afspraken volgt en/of dat er sprake is van een leemte, in het bijzonder over de afspraken betreffende de windmolens en de bijbehorende vergoedingen.

De rechtbank oordeelt over de verplichting tot uitwerking van de vaststellingsovereenkomst als volgt. In de vaststellingsovereenkomst staat dat de totale vergoeding voor het opstalrecht met betrekking tot de windmolens inclusief vergoeding gedurende de hele periode van energieproductie (na 2021 30 jaar) jaarlijks tussen partijen of hun rechtsopvolgers (onder algemene dan wel bijzondere titel) wordt verdeeld met een verdeelsleutel van 50% bruto voor ieder van de partijen. De rechtbank is van oordeel dat de aanspraak die [eiser sub 2] heeft op de helft van de vergoedingen duidelijk blijkt uit deze vaststellingsovereenkomst. Deze verplichting wordt - aldus beide partijen - door [gedaagden] / [gedaagde sub 2] ook nagekomen. De rechtbank ziet - anders dan [eisers] - geen verplichting tot het nader uitwerken van deze overeenkomst in artikel 5 van de vaststellingsovereenkomst voor het geval [gedaagde sub 2] de percelen in de toekomst aan een derde zou overdragen. De vaststellingsovereenkomst betreft (met betrekking tot dit punt) geen kaderovereenkomst. Zoals overwogen legt deze vaststellingsovereenkomst de verplichtingen van partijen duidelijk vast. De essentialia van deze overeenkomst liggen besloten in de vaststellingsovereenkomst en de rechten en plichten liggen vast. Dat [gedaagden] een initiatief hebben genomen tot het maken van aanvullende afspraken en tevens zeggen dat de OVW in ieder geval nog moeten afgerond, doet aan dit oordeel niet af. Dit initiatief is kennelijk ingegeven door de omstandigheid dat [gedaagde sub 2] als rechtsopvolger de verplichting tot vergoeding heeft overgenomen. [gedaagden] zijn voorts vrij in het doen van een aanbod tot nadere afspraken voor het geval [gedaagde sub 2] de percelen overdraagt aan een derde. [gedaagden] heeft zich echter geenszins verplicht tot nadere uitwerking voor het geval de percelen in de toekomst wellicht worden overgedragen. Een dergelijke verplichting volgt ook niet uit de vaststellingsovereenkomst.

Nu de rechtbank van oordeel is dat er geen verplichting bestaat tot het maken van een nadere overeenkomst voor het geval [gedaagde sub 2] de percelen aan een derde zou overdragen, kan ook geen sprake zijn van wanprestatie met betrekking tot de nakoming van de VSO aan de zijde van [gedaagden] De vordering op basis van wanprestatie wordt derhalve afgewezen.

De rechtbank oordeelt over het aanwezig zijn van een leemte als volgt. De rechtbank heeft hiervoor geoordeeld dat de overeenkomst duidelijke afspraken omvat met betrekking tot de onderhavige, jaarlijkse vergoeding en een duidelijk verplichting voor de partijen bij die overeenkomst zijn betrokken met zich medebrengt. Vaststaat dat de rechtsopvolger, [gedaagde sub 2] , inmiddels heeft erkend dat zij verplicht is de jaarlijkse vergoeding te voldoen aan [eiser sub 2] . De vaststellingsovereenkomst omhelst geen gebrek als het gaat om de essentialia van de overeenkomst. De vaststellingsovereenkomst omvat inderdaad geen clausule die geldt bij vervreemding van de percelen door [gedaagde sub 2] aan een derde. De onderhavige verplichting tot vergoeding gaat, zo staat tussen partijen en ook voor de rechtbank vast, in beginsel niet over op de koper van de percelen. Het ontbreken van een clausule is een al dan niet bewuste keuze geweest van de partijen. De rechtbank is van oordeel dat dit in beginsel niet in de weg staat aan de verplichting van [gedaagden] / [gedaagde sub 2] tot betaling van de jaarlijkse vergoeding aan [eiser sub 2] . Deze vergoeding is immers de kern van de afspraak omtrent de percelen met de windmolens. Aanvullende afspraken over de consequenties bij vervreemding door [gedaagde sub 2] vallen, naar het oordeel van de rechtbank, onder de contractsvrijheid van partijen, op dit moment is er geen noodzaak om te komen tot een regeling voor het geval [gedaagde sub 2] de percelen overdraagt. Er is derhalve geen sprake van een leemte in de overeenkomst die op dit moment moet worden ingevuld. Het staat partijen echter - nog steeds - vrij om afspraken te maken over de consequenties van vervreemding van de percelen door [gedaagde sub 2] .

Nu de rechtbank van oordeel is dat er (op dit moment) geen sprake is van een leemte in de overeenkomst die moet worden aangevuld op grond van de eisen van redelijkheid en billijkheid, wordt de vordering ook op deze grond afgewezen.

Gelet op hetgeen hiervoor overwogen is, zal de rechtbank de verklaring voor recht dat conceptversie 7 van de OVW de juiste uitwerking van de vaststellingsovereenkomst is, alsmede het gebod tot ondertekening door [gedaagden] van die OVW, afwijzen.

Partijen staan in een familierechtelijke betrekking. Zoals te doen gebruikelijk zal de rechtbank gelet op deze omstandigheid de proceskosten compenseren als hierna onder het kopje beslissing vermeld.