Uitspraken

Inzet van dit kort geding is met name dat het [gedaagde] wordt verboden om te werken voor CTI of een andere concurrent van BBN, Nogal Wibus en aan hen gelieerde ondernemingen en om klanten van hen te benaderen. Grondslag van die vorderingen is nakoming van de concurrentie- en relatiebedingen zoals die zijn opgenomen in de overeenkomsten van 27 september 2005 en 19 december 2012. De vraag die thans voorligt is in hoeverre [gedaagde] (en Jocabus) daar (nog) aan zijn gebonden en wie daarvan nakoming kan vorderen.

In onderdeel a. en b. vordert de curator van BBN nakoming van het concurrentie- en relatiebeding uit de overeenkomst van 27 september 2005. Daarvoor geldt dat voor zover moet worden aangenomen dat het beding niet op grond van artikel 11 van de overeenkomst van 19 december 2012 is komen te vervallen, onvoldoende aannemelijk is dat de curator van BBN belang heeft bij nakoming. Daarbij zij voorop gesteld dat is gesteld noch gebleken dat de curator van BBN door BBN Techniek als koper van onder meer het klantenbestand, wordt of kan worden aangesproken op naleving van het beding door [gedaagde]. In dat kader is van belang dat in artikel 6.2 van de activa-overeenkomst van 17 juli 2013 is bepaald dat de curator op de aan BBN Techniek verkochte en geleverde activa geen enkele garantie wordt gegeven. Deze onderdelen van de vordering zullen daarom worden afgewezen.

In de onderdelen c. en d. vorderen de curator van BBN, de curator van Nogal Wibus en [eiseres] nakoming van het concurrentie- en relatiebeding uit de overeenkomst van 19 december 2012. Dat [gedaagde] en Jocabus aan dat beding zijn gebonden staat vast. De vraag is wie daarvan nakoming kan verlangen. In het licht van hetgeen is overwogen ten aanzien van de onderdelen a. en b. geldt ook voor de dit beding dat de curator van BBN geen belang heeft bij nakoming daarvan: de boedel van BBN wordt door de gestelde overtreding van het beding niet geschaad en de curator kan niet worden aangesproken door derden op naleving ervan. Ook ten aanzien van de curator van Nogal Wibus geldt dat naar het oordeel van de voorzieningenrechter dat sprake is van onvoldoende belang bij naleving van het beding. De curator van Nogal Wibus heeft ter onderbouwing van zijn belang verwezen naar hetgeen in de dagvaarding is gesteld ten aanzien van het belang van de curator van BBN. Dat heeft betrekking op de verkoop van de activa van BBN (het klantenbestand) aan BBN Techniek. Een dergelijke situatie doet zich in het faillissement van Nogal Wibus echter niet voor.

Uit het enkele feit dat in artikel 8.3 van de overeenkomst van 19 december 2012 is bepaald dat boetes voor het overtreden van het beding aan Nogal Wibus worden verbeurd, kan niet worden afgeleid dat uitsluitend Nogal Wibus en niet de andere partijen bij de overeenkomst daarvan nakoming kan verlangen. BBN Techniek c.s. hebben in dat licht uitgelegd waarom ervoor is gekozen om uitsluitend Nogal Wibus als begunstigde van de boetes aan te merken. Er zou in dat kader zijn afgesproken dat de boetes tussen [eiseres] en Nogal Wibus achteraf verdeeld zouden worden. Het ligt voor de hand om aan te nemen dat in elk geval ook [eiseres], de koper van de aandelen en als zodanig partij bij de overeenkomst, naleving van het beding kan verlangen. Daarbij is van belang dat [eiseres] sinds september 2013 aandeelhouder is van BBN Techniek zoals blijkt uit de inschrijving in het handelsregister en ook als zodanig belang heeft bij de naleving van het concurrentiebeding. Dat zij niet betrokken is bij de activaovereenkomst van 17 juli 2013 doet daar niet aan af.

Dat [gedaagde] en Jocabus in strijd handelen met het concurrentie- en relatiebeding uit de overeenkomst van 19 december 2012 is voldoende aannemelijk. Vast staat dat [gedaagde] in dienstverband werkzaam is voor CTI, een concurrent van BBN Techniek die is gevestigd binnen het verboden gebied. Voorts staat vast dat [gedaagde] in die hoedanigheid klanten heeft benaderd die door BBN Techniek zijn overgenomen van BBN in het kader van de activaovereenkomst van 17 juli 2013. Dat blijkt uit de overgelegde producties en wordt door [gedaagde] ook niet betwist. Daarmee zijn de vorderingen onder d. en e. in beginsel toewijsbaar voor zover die zijn ingesteld door [eiseres]. Afweging van de wederzijdse belangen staat echter aan integrale toewijzing in de weg. Daarbij is met name van belang dat [gedaagde] door de faillietverklaring van BBN onevenredig in zijn financiële positie lijkt te worden getroffen en daardoor min of meer gedwongen is om een dienstverband bij een concurrerende onderneming te accepteren. Kennelijk is [gedaagde] vertrokken bij BBN en Nogal Wibus met het idee dat met het aantrekken van de nieuwe investeerder een faillissement kon worden afgewend. Het afwenden van een faillissement was voor [gedaagde] van groot belang omdat hij in privé voor BBN borg staat jegens de Rabobank voor een bedrag van € 100.000,--. Onder die druk heeft [gedaagde] naar het zich laat aanzien genoegen moeten nemen met een voor hem relatief nadelige financiële afwikkeling. BBN is echter alsnog failliet verklaard en daarmee is de borgstelling van [gedaagde] plotseling actueel geworden en hangt hem een aanzienlijke vordering van de Rabobank boven het hoofd. Het belang van [gedaagde] om inkomen te kunnen genereren is evident. [gedaagde] heeft voorts onweersproken gesteld dat hij tevergeefs heeft getracht buiten de branche aan het werk te gaan. Onder voornoemde omstandigheden weegt het belang van [gedaagde] om zijn dienstverband bij CTI te kunnen voortzetten naar het oordeel van de voorzieningenrechter zwaarder dan het belang van [eiseres] bij het staken daarvan. Dat geldt niet voor het benaderen van klanten van BBN, behoudens voor zover het klanten van BBN betreft die inmiddels klant zijn geworden van CTI. Het belang van [eiseres] als aandeelhouder van BBN Techniek dat [gedaagde] de van BBN overgenomen klanten niet benadert om deze te laten overstappen naar CTI weegt zwaarder dan het belang van [gedaagde] om dat te kunnen blijvend doen. Door [gedaagde] is ook niet gesteld waarom hij die klanten zou moeten kunnen blijven benaderen. Dat leidt tot de slotsom dat onderdeel c. van de vordering zal worden afgewezen en onderdeel d. voor zover die is ingesteld door [eiseres], (gedeeltelijk) zal worden toegewezen. De dwangsom zal worden beperkt als na te melden.

Onderdelen e. en f. zijn ingesteld door BBN Techniek en strekken tot een verbod om kort gezegd te werken voor of contact te hebben met klanten van BBN Techniek. Grondslag van dit onderdeel van de vordering is onrechtmatige daad en meer in het bijzonder onrechtmatige concurrentie. Of aan de daarvoor geldende vereisten is voldaan, is de vraag. Daarbij doet zich de bijzondere situatie voor dat [gedaagde] uit hoofde van zijn functie als directeur van BBN kennis heeft van het klantenbestand dat BBN Techniek van BBN heeft overgenomen, maar dat tussen BBN Techniek en [gedaagde] geen rechtsverhouding bestaat of heeft bestaan. De situatie is daarmee anders dan die waarin klanten worden benaderd door een ex-werknemer waar de criteria voor onrechtmatige concurrentie die door de advocaat van BBN Techniek zijn aangehaald voor gelden. Dat neemt niet weg dat naar het oordeel van de voorzieningenrechter voldoende grond bestaat om [gedaagde] (en Jocabus) bij wijze van ordemaatregel voorlopig te verbieden om klanten van BBN Techniek te benaderen. Daarbij is van belang dat voldoende aannemelijk is dat [gedaagde] op stelselmatige basis klanten benadert die BBN Techniek heeft overgenomen van BBN (en waarvoor zij dus heeft betaald) met de bedoeling die klanten te laten overstappen naar CTI onder het aanbod van lager tarief dan BBN Techniek rekent. [gedaagde] maakt daarbij zelfs gebruik van een lijst met klanten van BBN waarop hij bijhoudt welke klanten hij heeft benaderd of niet kan benaderen. Daarmee wordt het bedrijfsdebiet van BBN Techniek stelselmatig en structureel afgebroken. Mede gelet op de wederzijdse belangen, waarbij met name het belang van BBN Techniek om de klanten waarvoor zij heeft betaald te kunnen behouden zwaar weegt, bestaat voldoende grond om [gedaagde] (en Jocabus) voorlopig te verbieden om klanten die BBN Techniek van de curator van BBN heeft overgenomen te benaderen. Daaraan zal een dwangsom worden verbonden als na te melden. Voorshands meent de voorzieningenrechter dat BBN Techniek geen (spoedeisend) belang heeft bij haar vordering onder f. omdat voormalige klanten van BBN die zijn overgestapt naar CTI niet licht hun contracten met CTI zullen beëindigen en een contract met BBN Techniek zullen sluiten.

De onderdelen g., h. en i. hebben betrekking op voorschotten op beweerdelijk verbeurde boetes en geleden schade. Daarvoor geldt het volgende. Met betrekking tot een voorziening in kort geding, bestaande in veroordeling tot betaling van een geldsom, is terughoudendheid op zijn plaats. De rechter zal daarbij niet alleen hebben te onderzoeken of het bestaan van een vordering van de eiser op de gedaagde voldoende aannemelijk is, maar ook of daarnaast sprake is van feiten en omstandigheden die meebrengen dat uit hoofde van onverwijlde spoed een onmiddellijke voorziening is vereist, terwijl de rechter in de afweging van de belangen van partijen mede zal hebben te betrekken de vraag naar - kort gezegd - het risico van onmogelijkheid van terugbetaling, welk risico kan bijdragen tot weigering van de voorziening.

Aan de hierboven genoemde criteria wordt in het onderhavige geval niet voldaan. Het ontbreekt de curator en BBN Techniek aan voldoende spoedeisend belang. Daarnaast is de omvang van de gestelde vorderingen mede gelet op hetgeen hierboven is overwogen onvoldoende aannemelijk en lijkt het restitutierisico dat [gedaagde] en Jocabus lopen op het eerste gezicht groot te zijn. Afweging van de wederzijdse belangen leidt daarom tot afwijzing van deze vorderingen.

Aangezien elk van partijen als op enig punt in het ongelijk gesteld is te beschouwen, zullen de proceskosten worden gecompenseerd op de hierna te vermelden wijze.