Uitspraken

Het verzoekschrift strekt tot het verkrijgen van verlof om een beroep te doen op het huurbeding als bedoeld in art. 3:264 leden 5 en 6 BW, alsmede tot ontruiming van de huurders van het woonhuis met ondergrond, erf, tuin en verdere aanhorigheden, plaatselijk bekend [adres], kadastraal bekend gemeente [plaats], sectie B, nummer 3168, binnen 14 dagen na betekening van de in deze te geven beschikking.

Verzoekster heeft bij deurwaardersexploot van 27 maart 2015 aan de huurders aangezegd dat tot openbare verkoop zal worden overgegaan op 2 juli 2015 alsmede dat het huurbeding jegens hen zal worden ingeroepen.

In de hypotheekakte is een huurbeding opgenomen als bedoeld in artikel 3:264 BW, op grond waarvan het de hypotheekgevers niet is toegestaan de onroerende zaak te verhuren, te verpachten of op enigerlei wijze in gebruik te geven, zonder schriftelijke toestemming van verzoekster.

Artikel 3:264, lid 1 BW is per 1 januari 2015 gewijzigd, in die zin dat de hypotheekhouder verplicht is het huurbeding in te roepen voorafgaand aan de veiling en dat hij slechts om drie redenen daarvan kan afzien, te weten indien er gegronde redenen zijn om aan te nemen dat:

1. de instandhouding van de huurovereenkomst in het belang is van de opbrengst bij de openbare verkoop; of

2. ook met instandhouding van de huurovereenkomst kennelijk een voldoende opbrengst zal worden verkregen om alle hypotheekhouders die het beding hebben gemaakt en het jegens de huurder kunnen inroepen te voldoen; of

3. er geen personen krachtens huurovereenkomst gebruik kunnen maken van het bezwaarde goed op het moment van bekendmaking van de executoriale verkoop.

In de Memorie van Toelichting op de gewijzigde wettekst wordt als voorbeeld van de situatie dat er geen sprake is van verhuur of onderhuur en dat dit in voldoende mate vast staat (uitzondering onder c) genoemd de situatie dat de hypotheekhouder bekend is met de feitelijke situatie ter plaatse en zich ervan vergewist heeft dat in de onroerende zaak waarop het hypotheekrecht rust geen andere personen dan de eigenaar en zijn huisgenoten wonen.

Anders dan in de zaak die heeft geleid tot de uitspraak van de voorzieningenrechter van de rechtbank Limburg van 15 april 2015 (ECLI:NL:RBLIM:2015:3202), waarnaar mr. Van de Waarsenburg ter zitting heeft verwezen, doet zich in casu de situatie als omschreven in artikel 3:264, lid 1, onder c BW niet voor. [hypotheekgeefster] heeft ter zitting wel uitdrukkelijk betwist dat zich in de woning huurders bevinden, maar daarmee staat naar het oordeel van de voorzieningenrechter, anders dan in de zaak van de voorzieningenrechter van de rechtbank Limburg van 15 april 2015, waar vast stond dat het onderpand leeg stond en dat de woning met medewerking van de eigenaar de woning onbewoond zou worden opgeleverd, niet in voldoende mate vast dat het onderpand niet wordt verhuurd. De enkele verklaring van [hypotheekgeefster] dat zich geen huurders in de woning bevinden, is daarvoor onvoldoende. Nu de uitzondering als genoemd in artikel 3:264, lid 1, onder c BW zich in casu niet voordoet, is de bank verplicht het huurbeding jegens huurders in te roepen. Daarbij komt dat verzoekster in dit verband nog naar voren heeft gebracht dat zij door middel van een toewijzende beschikking van de rechtbank tijdens de veiling (2 juli 2015) aan potentiële kopers wil kunnen laten zien dat het pand vrij van huur is, zodat dit geen belemmering vormt voor potentiële (particuliere) kopers om eventueel een bod te doen. De ervaring leert, aldus verzoekster, dat als er geen beschikking van de voorzieningenrechter is, dit tot onrust kan leiden op de veiling, hetgeen onmiddellijk een waarde drukkend effect heeft op de eventuele biedingen die zullen worden gedaan. De enkele verklaring van [hypotheekgeefster] dat zich geen huurders in de woning bevinden, biedt op een veiling onvoldoende zekerheid.

Gezien het voorgaande zal het verzoek worden toegewezen als na te melden.

De verzochte machtiging om de beschikking zelf ten uitvoer te mogen leggen, desnoods met behulp van de sterke arm van politie en justitie, zal worden afgewezen nu die machtiging, gelet op het bepaalde in de artikelen 556 lid 1 en 557 Rv, overbodig is.