Uitspraken

De vorderingen van [eiser] zijn erop gericht een (in de ogen van [eiser] ) onrechtmatige situatie te beëindigen. Hieruit vloeit het spoedeisend belang voort aan de zijde van [eiser] . Dat de camera’s (naar zeggen van [gedaagden] ) er al enige tijd voor het starten van deze procedure hingen doet niet af aan het spoedeisend belang van [eiser] , temeer niet nu onweersproken is dat er in de tijd voorafgaand aan de kort gedingprocedure getracht is door middel van overleg en buurtbemiddeling tot een oplossing te komen.

In hoeverre er daadwerkelijk sprake is van de door [eiser] gestelde onrechtmatige situatie zal hierna bij de inhoudelijke beoordeling aan de orde komen.

De ‘videodeurbel’

[gedaagden] hebben bij de voordeur een deurbel van het merk ‘Ring’ geïnstalleerd. Dit is een deurbel met een camera, die is verbonden met een app op de mobiele telefoon.

[gedaagden] hebben gesteld dat de camera enkel wordt geactiveerd wanneer er wordt aangebeld zodat ze diegene kunnen zien en zo nodig met deze persoon kunnen communiceren, en dat wanneer er niet wordt aangebeld, er niets of niemand wordt gefilmd.

[gedaagden] hebben verder gesteld dat zij het abonnement bij de deurbel waardoor het mogelijk was camerabeelden op te slaan hebben opgezegd toen zij de beveiligingscamera’s hebben geïnstalleerd. Vanaf het moment van opzegging is het niet (meer) mogelijk de camerabeelden van de deurbelcamera op te slaan of terug te kijken. Een bevestiging van Ring van deze opzegging hebben [gedaagden] overgelegd als productie 8 bij de conclusie van antwoord. In deze bevestiging is ook medegedeeld dat het niet meer mogelijk is om opnames terug te kijken, op te slaan of te delen.

Tegenover deze gemotiveerde en – voor wat betreft de opzegging van het abonnement onderbouwde – stellingen van [gedaagden] kan [eiser] niet volstaan met het enkele betwisten van hetgeen [gedaagden] gesteld hebben.

Dat door de videodeurbel, op het moment dat er iemand bij [gedaagden] aanbelt, mogelijkerwijs (een deel) van het perceel van [eiser] aan de voorkant van de woning in beeld wordt gebracht is naar het oordeel van de voorzieningenrechter geen (onrechtmatige) inbreuk op de privacy van [eiser] , temeer nu voldoende aannemelijk is dat deze beelden niet worden opgeslagen en/of kunnen worden terug gekeken. De vorderingen voor zover die betrekking hebben op het verwijderen dan wel het afschermen van de videodeurbel zullen daarom worden afgewezen.

De beveiligingscamera’s

Van de beveiligingscamera’s aan de voorkant van hun woning hebben [gedaagden] verklaard dat zij die in de eerste plaats hebben opgehangen om hiermee inbrekers af te schrikken. Volgens [gedaagden] vinden er in de buurt veel inbraken plaats, of pogingen daartoe. Daarnaast heeft [gedaagden] een dure auto die hij, wanneer deze in de straat geparkeerd staat, met de camera’s in de gaten wenst te houden. Tot slot hebben [gedaagden] aangevoerd dat zij de camera’s hebben bevestigd zodat [gedaagde 2] zich veilig voelt wanneer zij laat van haar werk thuis komt en in het donker naar de voordeur moet lopen.

[eiser] heeft gesteld dat de beveiligingscamera’s een deel van zijn perceel in beeld brengen. Ter onderbouwing van deze stelling heeft [eiser] verwezen naar de foto’s die zijn overgelegd bij producties 6 en 8 bij dagvaarding.

[gedaagden] hebben aangevoerd dat de foto’s die [eiser] heeft overgelegd als productie 8 weergeven hoe de activiteitenzones zijn ingesteld zodat op de foto’s een beeld is te zien dat meer omvat dan het beeld dat de camera’s filmen. De activiteitenzones zorgen er tevens voor dat de camera’s enkel gaan filmen op het moment dat zich een activiteit voordoet binnen de ingestelde zone die correspondeert met het perceel van [gedaagden] . [gedaagden] verklaren verder dat zij de camera’s (inmiddels) hebben afgeplakt met ducttape waardoor het blikveld van de camera’s (verder) is ingeperkt. [gedaagden] hebben bij de conclusie van antwoord ter nadere onderbouwing van hun stellingen meerdere foto’s overgelegd. De beveiligingscamera’s maken volgens [gedaagden] opnames van maximaal 30 seconden.

In beginsel staat het [gedaagden] vrij om over hun eigendommen te waken door middel van het ophangen van een (of meerdere) camera’s, zolang het beeld dat deze camera’s filmen maar beperkt is tot het perceel van [gedaagden] . Op het moment dat ook (een deel van) het perceel van een derde (in dit geval [eiser] ) wordt gefilmd is er sprake van conflicterende belangen en moet er een belangenafweging worden gemaakt.

Daarnaast speelt in het onderhavige geschil tussen partijen een rol dat de camera’s een deel van het toegangspad in de voortuinen van partijen (met in het midden de perceelsgrens) filmen, welk pad door partijen gebruikt wordt om zich van en naar de openbare weg te begeven. [gedaagden] hebben aangevoerd dat zij (door het instellen van activiteitenzones en na de camera’s te hebben afgeplakt met ducttape) enkel hun eigen perceel en hun deel van het toegangspad in beeld hebben.

Nu partijen over en weer twisten over welke foto’s (de foto’s die zijn overgelegd bij dagvaarding dan wel de foto’s bij de conclusie van antwoord) het actuele beeld weergeven dat de camera’s filmen, blijft onduidelijk of en zo ja welk deel van het perceel van [eiser] wordt gefilmd. Nu op voorhand in het kader van deze kort gedingprocedure dan ook niet kan worden vastgesteld dat de beveiligingscamera’s een zodanig beeld van (het perceel van) [eiser] filmen dat dit een onrechtmatige inbreuk op de persoonlijke levenssfeer van [eiser] vormt, zal de meest vergaande vordering van [eiser] , die betrekking heeft op het verwijderen van de camera’s worden afgewezen.

Dan blijft ter beoordeling over de vordering voor zover die ziet op het zodanig aanpassen van de camera’s dat deze [eiser] en/of diens perceel niet meer filmen.

Niet gesteld of gebleken is dat [gedaagden] een dreiging vrezen vanuit de persoon of het perceel van [eiser] . [gedaagden] geven zelf ook aan enkel toezicht te willen houden op hun eigen perceel en eigendommen. [eiser] mag dan ook verwachten dat [gedaagden] zijn belang op privacy respecteren door ervoor zorg te dragen dat de camera’s geen beeld geven van (delen van) het perceel van [eiser] en/of van [eiser] zelf. Naar stelling van [gedaagden] is dit reeds gerealiseerd door het instellen van activiteitenzones en door het aanbrengen van ducttape op de camera’s maar aangezien de voorzieningenrechter in deze procedure niet heeft kunnen vaststellen in hoeverre de beelden die de camera’s weergeven daadwerkelijk beperkt zijn, wordt [eiser] geacht voldoende belang te hebben bij het bepalen dat [gedaagden] de benodigde maatregelen hiertoe treffen.

Dit oordeel gaat ook op voor zover de camera’s van [gedaagden] (delen van) de openbare weg in beeld brengen waardoor [eiser] indien hij van de openbare weg gebruik maakt kan worden gefilmd. [gedaagden] hebben onvoldoende aannemelijk gemaakt dat er een rechtvaardigingsgrond is voor het in beeld hebben en houden van (een deel van) de openbare weg zodat [eiser] (en andere derden die zich binnen het bereik van de camera’s op de openbare weg begeven) gefilmd worden.

Voor zover de camera’s beelden filmen van het toegangspad dat van de openbare weg naar de woning van [eiser] en [gedaagden] loopt, wordt geoordeeld dat [gedaagden] er zoveel als redelijkerwijs mogelijk voor zorg dienen te dragen dat de camera’s alleen het gedeelte van het toegangspad dat tot hun perceel behoort in beeld brengen (bijvoorbeeld door het afplakken van de camera’s met tape of door het afschermen met een plaatje). Mocht blijken dat, ondanks de genomen maatregelen, een deel van het aan [eiser] toebehorend gedeelte van het toegangspad, dan wel [eiser] zelf indien hij gebruik maakt van het toegangspad door de camera(’s) in beeld wordt gebracht, dan is deze inbreuk op de persoonlijke levenssfeer van [eiser] naar het oordeel van de voorzieningenrechter zo beperkt dat deze niet opweegt tegen het gerechtvaardigde belang van [gedaagden] om hun perceel en hun gezin met gebruikmaking van de camera’s te beveiligen.

De vordering voor zover die ziet op het aanpassen van de beveiligingcamera’s zodanig dat [eiser] en/of diens perceel niet meer gefilmd wordt, zal worden toegewezen met inachtneming van voorgaande overwegingen in 4.7 ten aanzien van het in beeld brengen van het toegangspad en de openbare weg.

Voor zover [eiser] met de vordering dat aanpassing dient te geschieden door middel van ‘fysieke en voor [eiser] controleerbare maatregelen’ bedoelt dat op de camera’s zijplaatjes dienen te worden aangebracht overweegt de voorzieningenrechter dat de manier waarop [gedaagden] de camera’s aanpassen aan hen wordt over gelaten. Indien het beeld door het instellen van activiteitenzones en/of door afplakken met ducttape kan worden beperkt zodat wordt voldaan aan de hierna uit te spreken veroordeling, kan deze maatregel voldoende zijn, ook zonder dat dit direct (aan de buitenkant van de camera) voor [eiser] zichtbaar en controleerbaar is.