Uitspraken

Beoordeling door de voorzieningenrechter

5. De voorzieningenrechter stelt voorop dat het verzoek heel algemeen is geformuleerd. Verzoeker geeft niet aan welk handhavend optreden van het college jegens welke overtreder hij precies bij wijze van voorlopige voorziening verwacht.

6. Ter zitting is in dit verband namens verzoeker toegelicht dat hij een situatie voor zich ziet waarbij bij een verkeerd geparkeerd voertuig eerst de bestuurder wordt aangesproken, maar zo nodig ook weggesleept wordt. Zoals uit de stukken en de bespreking op de zitting blijkt kan de gevraagde voorziening alleen zien op toekomstige situaties. Immers, een voertuig dat er niet meer staat, kan niet meer weggesleept worden. Er is namelijk geen sprake van één voortdurende overtreding, maar van een situatie waarbij op verschillende momenten door verschillende personen in de ogen van verzoeker overtredingen van uiteenlopende aard worden begaan. Anders dan verzoeker stelt, kan het gevraagde handhavend optreden van het college zich niet richten tot de eigenaren van de woningen in aanbouw als zij niet degenen zijn die de overtreding begaan. De bevoegdheid tot het opleggen van een last onder bestuursdwang als genoemd in artikel 170 van de Wegenverkeerswet (het wegslepen van een voertuig) richt zich tot de rechthebbende van het voertuig, te weten de eigenaar van het voertuig of degene die het voertuig ten gebruike onder zich had én de bevoegdheid kan niet worden uitgeoefend als deze persoon het voertuig al voor wegslepen verwijdert.

7. Wat verzoeker dus eigenlijk vraagt is een onmiddellijke voorziening waarbij handhavend wordt opgetreden tegen toekomstige overtredingen en overtreders. De vraag is of het besluit van 19 oktober 2022 de strekking heeft dat het college weigert om gebruik te maken van zijn handhavende bevoegdheid. Dit is niet het geval. De strekking van het besluit is dat er volgens het college in de genoemde periode geen overtredingen zijn geweest waartegen handhavend kon worden opgetreden. Ook ter zitting blijkt niet van een onwelwillende houding van het college om te handhaven ook al geeft het toe dat er geen permanent toezicht kan worden gehouden. Naar het oordeel van de voorzieningenrechter is dat wat verzoeker vraagt, namelijk een algemeen verzoek om te handhaven in het geval van toekomstige overtredingen, niet materieel connex aan het besluit dat voorligt. Materiële connexiteit houdt in dat dat wat verzoeker met zijn verzoek wil bereiken ook betrekking heeft op de inhoud van het besluit. Duidelijk is dat het besluit ziet op het niet hebben kunnen vaststellen van overtredingen in een inmiddels afgesloten periode. Naar het oordeel van de voorzieningenrechter is het verzoek dan ook in zoverre niet-ontvankelijk.

10. Voor zover verzoekers bezwaar zich ook richt tegen het al in de brief van 25 juli 2022 neergelegde besluit om niet handhavend op te treden tegen busjes die ter plekke half in de berm geparkeerd staan, is de voorzieningenrechter van oordeel dat de ter zitting door het college gedane uitleg waarom dit wordt gedoogd haar niet evident onrechtmatig voorkomt. 11. Verder ziet de voorzieningenrechter ook niet in welk dringend spoedeisend belang verzoeker er persoonlijk bij heeft dat deze situatie, namelijk parkeren in de berm, bij wege van voorlopige voorziening wordt beëindigd. Het wel toegestane alternatief, namelijk parkeren op de rijbaan langs de stoeprand, lijkt juist datgene te zijn waar verzoeker hinder van ondervindt omdat de voertuigen daardoor dichter bij de woning van verzoeker komen te staan. In zoverre moet het verzoek dan ook worden afgewezen.