Uitspraken

FC Eindhoven heeft zich in de eerste plaats op het standpunt gesteld dat haar de bevoegdheid tot het opleggen van het lokaal stadionverbod toekomt op grond van haar zogenoemde huisrecht.

Aan het gebruiksrecht dat FC Eindhoven van het stadion heeft op grond van haar huurovereenkomst, kan zij de bevoegdheid ontlenen derden de toegang te ontzeggen of aan de toestemming tot toegang beperkingen te verbinden.

Aangenomen moet worden dat FC Eindhoven dat huisrecht in beginsel als zelfstandige grond voor een stadionverbod kan inroepen, los van de KNVB-regeling voor stadionverboden. De uitoefening van het huisrecht is echter niet onbeperkt. Een voetbalstadion is immers in beginsel voor publiek toegankelijk en heeft een maatschappelijke functie. Voor een ontzegging of beperking van de toegang zal de eis moeten worden gesteld dat FC Eindhoven daartoe alle omstandigheden in aanmerking genomen in redelijkheid heeft kunnen overgaan.

In de tweede plaats heeft FC Eindhoven een beroep gedaan op de algemene voorwaarden van de KNVB, in het bijzonder op artikel 10.2 van deze algemene voorwaarden, waarin is bepaald dat aan een ieder van wie een vermoeden bestaat dat deze zich schuldig heeft gemaakt aan voetbal gerelateerd wangedrag, en aan een ieder die zich zodanig heeft gedragen dat daardoor het aanzien en/of het belang van het voetbal wordt geschaad, een sanctie kan worden opgelegd.

Tussen partijen is niet in geschil dat op hun contractuele relatie de algemene voorwaarden van de KNVB van toepassing zijn.

In beginsel mag worden verlangd dat bij het opleggen van een verbod als hetgeen hier aan de orde is duidelijk wordt gemaakt op grond van welke feiten en omstandigheden (waaronder de gedragingen van degene aan wie het verbod wordt opgelegd) dat verbod wordt gegeven. In dat kader stelt de voorzieningenrechter vast dat de opgave van redenen door FC Eindhoven in haar brief van 19 oktober 2022 uiterst summier was: ‘Naar aanleiding van uw gedrag na afloop van de wedstrijd FC Eindhoven – Roda JC de datum 19/09/2022 …’.

Uit de inhoud van de aan hem verstrekte getuigenverklaringen (overgelegd als productie 4 bij dagvaarding) en uit het e-mailbericht van de veiligheidscoördinator [A] van 1 november 2022 heeft [eiser] afgeleid dat het slaan van de veiligheidscoördinator de reden is geweest dat aan [eiser] een stadionverbod is opgelegd. [eiser] heeft betwist dat hij [A] geslagen heeft, en stelt dat het stadionverbod te onrechte is opgelegd.

In de bij de mondelinge behandeling in deze procedure voorgedragen pleitnotitie lijkt FC Eindhoven zich nu op het standpunt te stellen dat niet alleen het feit dat [eiser] volgens haar degene was die de veiligheidscoördinator heeft geslagen, maar ook de betrokkenheid van [eiser] bij de vechtpartij met de supporters van Roda JC, aanleiding heeft gegeven tot het opleggen van het bestreden stadionverbod.

Deze laatstgenoemde reden is naar het oordeel van de voorzieningenrechter een tardieve en daarom ongeoorloofde aanvulling van de grondslag van het verbod. Uit geen van de door beide partijen overgelegde producties in deze kort gedingprocedure blijkt dat aan [eiser] in een eerder stadium kenbaar is gemaakt dat, behalve de aan hem verweten gedraging jegens de veiligheidscoördinator, hij ook beschuldigd werd van betrokkenheid bij een vechtpartij. De algemene omschrijving ‘Naar aanleiding van uw gedrag na afloop van de wedstrijd…’ in de brief van 19 oktober 2022 is in dit kader volstrekt onvoldoende. [eiser] heeft zich op deze beschuldiging dan ook niet kunnen en hoeven voor te bereiden.

Overigens heeft FC Eindhoven, voorafgaande aan de zitting, ook nagelaten nader te onderbouwen uit welke feiten/omstandigheden zou blijken dat [eiser] betrokken is geweest bij de vechtpartij, terwijl uit de stellingen van [eiser] blijkt dat hij erkent aanwezig te zijn geweest, maar niet dat hij aan de vechtpartij heeft deelgenomen.

Ter zitting heeft FC Eindhoven nog getracht aan te tonen dat [eiser] wel betrokken is geweest bij de vechtpartij tussen de supporters, maar de voorzieningenrechter is van oordeel dat deze gestelde betrokkenheid met name berust op aannames naar aanleiding van de route(s) die [eiser] te voet heeft afgelegd na afloop van de wedstrijd. Daadwerkelijke betrokkenheid is hierbij niet aangetoond.

Aldus is voorshands onvoldoende aannemelijk dat [eiser] daadwerkelijk betrokken is geweest bij de vechtpartij tussen de supporters en kan het stadionverbod niet (mede) op die gedraging gebaseerd worden.

De vraag die dan ter beoordeling resteert is of er voldoende bewijs is voor de stelling dat [eiser] de veiligheidscoördinator geslagen heeft. Indien moet worden aangenomen dat [eiser] zich aan een dergelijke gedraging schuldig heeft gemaakt ligt het treffen van een maatregel zoals FC Eindhoven heeft gedaan naar het oordeel van de voorzieningenrechter wel in de rede.

FC Eindhoven baseert zich voor haar aanname op diverse getuigenverklaringen en op de verklaring van het slachtoffer, veiligheidscoördinator [A] , zelf, die ook aangifte heeft gedaan. De diverse verklaringen zijn door [eiser] overgelegd als productie 4 bij dagvaarding en de aangifte is overgelegd als productie 8 bij dagvaarding.

Weliswaar kan op basis van de getuigenverklaringen worden gesteld dat [eiser] zich op het verkeerde moment op de verkeerde plek bevond, maar in geen van de getuigenverklaringen kan worden gelezen dat (door deze getuigen) waargenomen is dat [eiser] [A] van achteren op zijn hoofd geslagen heeft.

Uit de verklaring in het proces-verbaal van de aangifte van [A] blijkt dat ook [A] niet heeft gezien wie hem op zijn hoofd sloeg. Hij heeft verklaard dat toen hij zich omdraaide nadat hij van achteren op zijn hoofd was geslagen, [eiser] de enige persoon was die achter hem stond, en dat hij daarom zo goed als zeker weet dat [eiser] degene was die hem sloeg.

Verderop in het proces-verbaal verklaart [A] dat hij [eiser] , op het moment dat [A] hem (nadat [A] geslagen was) beet had, een aantal keren gevraagd heeft of [eiser] geslagen had, waarop [eiser] direct ontkennend gereageerd heeft.

Tot op heden heeft [eiser] volhard in zijn ontkenning dat hij [A] geslagen heeft.

Behalve de in het geding gebrachte (getuigen-)verklaringen en de aangifte van [A] heeft FC Eindhoven geen andere bewijsstukken aangeleverd aan de hand waarvan kan worden vastgesteld dat [eiser] degene is geweest die [A] achter op zijn hoofd heeft geslagen.