Uitspraken

[eiser] c.s. hebben voldoende aannemelijk gemaakt spoedeisend belang te hebben bij het gevorderde. De Direktbank heeft daar ook geen verweer tegen gevoerd, zodat de voorzieningenrechter zal overgaan tot de materiële beoordeling.

Niet in geschil is dat er op de eerste hypotheek geen enkele en op de tweede een betalingsachterstand is van ruim € 14.000,--. De Direktbank heeft als hypotheekhouder dan ook in beginsel het recht van parate executie. Aan de orde is de vraag of de Direktbank onder de geschetste omstandigheden door uitoefening van dat recht misbruik maakt van haar bevoegdheid.

Daarbij laat de voorzieningenrechter wegen dat de financiële situatie van [eiser] c.s. is verslechterd doordat [eiser] tot drie keer toe zijn baan is verloren als gevolg van faillissementen van zijn werkgevers. [eiser] heeft onbetwist gesteld dat hij nog een aanzienlijk bedrag tegoed heeft van zijn voormalige werkgevers, in verband waarmee hij ook claims heeft ingediend bij de curatoren. De voorzieningenrechter acht het aannemelijk dat de niet van zijn werkgevers ontvangen bedragen en de inkomensachteruitgang als gevolg van het afhankelijk worden van een WW-uitkering in belangrijke mate debet zijn aan de betalingsachterstand die jegens de Direktbank is ontstaan. De voorzieningenrechter heeft geen reden om te twijfelen aan de door [eiser] gestelde inzet om werk te houden en te krijgen en aan zijn intentie om aan de (hypothecaire) betalingsverplichtingen te voldoen. Uit het verhandelde ter zitting komt veeleer een beeld naar voren van een gezin dat de ontstane financiële problemen wellicht had kunnen verminderen door gebruik te maken van daartoe aanwezige, maar hen onbekende mogelijkheden, zoals belastingteruggaaf en het laten aanpassen van de hypotheekrente. Het lag en ligt op de weg van [eiser] c.s. om daarbij zonodig deskundige hulp te zoeken. De bij [eiser] c.s. ontstane financiële problemen kunnen niet (tijdelijk) worden afgewenteld op de Direktbank.

Toch wil de voorzieningenrechter niet onvermeld laten dat de Direktbank naar het zich laat aanzien wel heel gemakkelijk heeft aangenomen dat [eiser] c.s. niet geïnteresseerd waren in het aanpassen van de hypotheekrente, nu zij niet zijn ingaan op het standaardaanbod van de bank om de rente aan te passen aan het eind van de rentevasteperiode(s). Daarbij is de Direktbank er gemakshalve maar vanuit gegaan dat dit niet te maken had met een gebrek aan financiële kennis of economische achtergrond van [eiser] c.s. en heeft haar handelen laten bepalen door haar vermoeden dat [eiser] c.s. kennelijk tevreden waren met het bij de aanvang van de geldleningen overeengekomen rentepercentage. Ter zitting is van de zijde van de Direktbank bovendien nog aangegeven dat zij in voorkomede gevallen wel degelijk tussentijds klanten benadert over het aanpassen van de hypotheekrente, maar dat zij dit alleen doet als er sprake is van constructief overleg. Kennelijk heeft de Direktbank eenzijdig besloten dat daarvan in het onderhavige geval geen sprake was. Om te beoordelen of de Direktbank haar zorgplicht jegens [eiser] c.s. heeft geschonden dient naar het voorlopig oordeel van de voorzieningenrechter nader feitenonderzoek te worden verricht en/of verdere bewijsvoering te worden geleverd. Daarvoor leent de onderhavige kort gedingprocedure zich niet. Een bodemprocedure is daartoe de geëigende weg.

De voorzieningenrechter acht het bovendien vooralsnog niet onaannemelijk dat de financiële situatie van [eiser] c.s. vanaf komende maand aanzienlijk zal verbeteren, met name doordat [eiser] in staat zal zijn inkomsten uit arbeid te genereren. Daarbij neemt de voorzieningenrechter in aanmerking dat de door de Direktbank opgeworpen twijfels aan het bestaan van het contract tussen [eiser] en LinPro, in voldoende mate door [eiser] c.s. zijn weggenomen. [eiser] c.s. hebben uitgelegd dat LinPro [eiser] oorspronkelijk een arbeidsovereenkomst had aangeboden, maar dat deze is omgezet in een intentieovereenkomst freelance onbepaalde tijd met ingang van 1 februari 2015, waarbij [eiser] op een uurbasis van € 40,-- ex BTW voor maximaal 38 uur in de week zal gaan werken, toen bleek van de financiële problemen van [eiser] c.s. LinPro wilde niet geconfronteerd worden met een loonbeslag. Dat in de arbeidsovereenkomst stond dat [eiser] zou gaan werken bij LinPro B.V., terwijl sprake blijkt te zijn van een eenmanszaak, wijten [eiser] c.s. aan een fout, gelegen in de omstandigheid dat [L], de man achter LinPro, meerdere B.V’s op zijn naam heeft staan. Ook hebben [eiser] c.s. een aannemelijk verklaring gegeven voor het door de Direktbank geconstateerde verschil in handtekeningen onder de arbeidsovereenkomst en de intentieovereenkomst, namelijk dat laatstgenoemde overeenkomst in opdracht van [L] is getekend, volgens [eiser] door diens accountant.

Dit alles overziende is de voorzieningenrechter van oordeel dat het belang van [eiser] c.s. om de kans te krijgen om aan te tonen dat zij hun beloften nakomen en vanaf komende maand niet alleen hun hypotheeklasten volledig te voldoen maar daarnaast maandelijks een substantieel bedrag van hun betalingsachterstand af te lossen en niet geconfronteerd te worden met een restschuld van inmiddels bijna € 100.000,-, zwaarder weegt dan de wens van de Direktbank om per direct de relatie met [eiser] c.s. te beëindigen vanwege de omstandigheid dat ze alle vertrouwen in [eiser] c.s. kwijt zijn en hun belang om per direct de vordering van bijna € 200.000,-- (inclusief reeds gemaakte executiekosten) die zij op [eiser] c.s. hebben, met de opbrengst van de executieverkoop grofweg te halveren. Door de executie door te zetten juist op een moment waarop de financiële situatie van [eiser] c.s. zodanig lijkt te verbeteren, maakt de Direktbank naar het oordeel van de voorzieningenrechter misbruik van haar bevoegdheid.

Nu gelet op de aard van de freelanceovereenkomst vooralsnog onzeker is of het betere financiële perspectief duurzaam realiteit zal worden, ziet de voorzieningenrechter aanleiding om de executie te schorsen, doch daaraan voorwaarden te verbinden als na te melden. Bij de te formuleren voorwaarden zal de voorzieningenrechter aansluiting zoeken bij het door [eiser] c.s. aan de Direktbank gedane aanbod om naast reguliere hypotheeklasten, maandelijks € 500,-- extra af te lossen. Indien [eiser] c.s. niet in staat zijn om aan deze voorwaarden te voldoen, kan de executoriale verkoop alsnog doorgang vinden.

De voorzieningenrechter gaat er vanuit dat de Direktbank zich als maatschappelijk verantwoord ondernemende bankinstelling aan dit vonnis houdt, zodat hij geen aanleiding ziet om een dwangsom te bepalen.

Gezien het vorenstaande ziet de rechtbank aanleiding de proceskosten te compenseren.

bepaalt dat [eiser] c.s. aan deze veroordeling slechts rechten kunnen ontlenen indien en voor zover zij ingaande februari 2015 per het einde van de maand de verschijnende rentetermijnen van de hypothecaire geldleningen volledig en op tijd voldoen en zij daarnaast maandelijks aan de Direktbank € 500,-- inlossen op de ontstane betalingsachterstand,

compenseert de kosten, in die zin dat iedere partij de eigen kosten draagt,

verklaart dit vonnis tot zover uitvoerbaar bij voorraad,

wijst af het meer of anders gevorderde.