Uitspraken

Het spoedeisend belang blijkt uit de aard van het gevorderde en is door De Tolplas ook niet weersproken, zodat dit voldoende vaststaat.

Ter zitting is gebleken dat partijen nog steeds een slepend conflict hebben over vorderingen die De Tolplas en [eiser] over en weer op elkaar stellen te hebben. Het geschil heeft inmiddels zelfs zover gevoerd dat het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden (hierna: het Hof) op 13 mei 2014 een arrest heeft gewezen. Dit arrest heeft het geschil tussen partijen kennelijk niet definitief kunnen beslechten. Na het eerdergenoemde vonnis van de voorzieningenrechter van 14 december 2015 zijn partijen er ook niet in geslaagd om gezamenlijk tot een oplossing te komen; integendeel De Tolplas heeft aanleiding gezien om [eiser] op 7 maart 2016 te dagvaarden voor de kantonrechter. In die procedure heeft de kantonrechter nog geen vonnis gewezen.

In de onderhavige procedure is enkel de afsluiting van (een) nutsvoorziening(en) door De Tolplas aan de orde. Naar het oordeel van de voorzieningenrechter is het afsluiten van nutsvoorzieningen een zwaar middel om betaling af te dwingen. Daartoe mag dan ook niet te snel worden overgegaan. Dat geldt in het bijzonder, indien de nutsvoorzieningen worden geleverd aan een pand dat fungeert als hoofdverblijf van een kleinverbruiker, zoals [eiser]. Weliswaar is de Regeling afsluitbeleid voor kleinverbruikers van elektriciteit en gas niet rechtstreeks op De Tolplas van toepassing, omdat deze niet als “netbeheerder” of als “vergunninghouder” in de zin van dat besluit kan worden aangemerkt, maar van deze regeling gaat wel enige reflexwerking uit voor een recreatiepark als het onderhavige. Immers, de parkbewoners zijn “kleinverbruikers” en zijn voor het leveren van hun nutsvoorzieningen afhankelijk van doorlevering door het park. De wettelijke regeling bevat bepalingen die bevorderen dat op een zorgvuldige wijze met de belangen van een kleinverbruiker wordt omgegaan.

[eiser] erkent dat hij op enig moment is gestopt met het volledig betalen van de door De Tolplas gestuurde facturen. De reden hiervoor is dat hij de juistheid van de vordering van De Tolplas betwist en hij een vordering stelt te hebben op De Tolplas. Daargelaten of [eiser] gerechtigd is om deze vorm van eigenrichting te plegen is de voorzieningenrechter, met inachtneming van het vorenoverwogene, voorshands van oordeel dat het per 1 april 2016 opnieuw afsluiten van (een) nutsvoorziening(en) in onderhavige situatie niet het middel is om betaling van achterstallige bedragen af te dwingen. Hoewel voor de voorzieningenrechter niet duidelijk is of de, door [eiser] betwiste, achterstallige betalingen betrekking hebben op nutsvoorzieningen, heeft De Tolplas niet de terughoudendheid betracht die wel van haar verwacht had mogen worden. Dit geldt te meer nu [eiser] onweersproken heeft gesteld dat hij vanaf 1 januari 2016 de hem, via een voorschotnota, in rekening gebrachte bedragen voor gas, water en licht aan De Tolplas heeft voldaan. Door de afsluiting van (een) nutsvoorziening(en) wordt [eiser], die permanent in de woning op het recreatiepark woont, geraakt in zijn primaire levensbehoeften. Bovendien staan De Tolplas nog andere middelen ter beschikking ter inning van de vorderingen op [eiser], zoals de (reeds aanhangige) procedure bij de kantonrechter en de executie van het eerdergenoemde arrest van het Hof.

Gelet op het vorenstaande moet het belang van [eiser] zwaarder wegen dan het belang van De Tolplas. Dit betekent dat de gevorderde heraansluiting van de nutsvoorzieningen - op na te melden wijze - toewijsbaar is. De heraansluiting zal zekerheidshalve betrekking hebben op zowel gas als elektriciteit, aangezien het de voorzieningenrechter niet duidelijk is geworden of De Tolplas [eiser] naast elektriciteit ook van het gas heeft afgesloten. Ten aanzien van de vordering tot het aangesloten houden van het gas en de elektriciteit overweegt de voorzieningenrechter vooralsnog dat De Tolplas geen bevoegdheid toekomt om de nutsvoorzieningen van [eiser] opnieuw af te sluiten, zolang [eiser] de toekomstige in rekening gebrachte bedragen voor gas, water en licht aan De Tolplas voldoet en er nog geen rechterlijk oordeel is verkregen van de kantonrechter in de reeds aanhangige procedure (of een minnelijke regeling is bereikt). De voorzieningenrechter zal de vordering tot het aangesloten houden van gas en elektriciteit dan ook toewijzen onder de hiervoor omschreven voorwaarde.

De gevorderde dwangsom zal de voorzieningenrechter beperken en maximeren als hieronder te melden.

De Tolplas zal als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld. De kosten aan de zijde van [eiser] worden begroot op € 895,-- (€ 79,-- aan griffierecht en € 816,-- aan salaris van de advocaat).