Uitspraken

Ingangsdatum

De rechtbank hanteert als ingangsdatum van de kinderbijdrage de datum van indiening van het verzoekschrift, nu dat het moment is dat de man op de hoogte kon zijn van een eventuele kinderbijdrage. Daarnaast dient behoedzaam te worden omgegaan met de terugwerkende kracht.

Behoefte

De man betwist de hoogte van de behoefte van het minderjarige kind zoals door de vrouw gesteld.

De rechtbank hanteert voor de vaststelling van de behoefte van het minderjarige kind de tabel "Eigen aandeel van ouders in de kosten van kinderen" die behoort bij het rapport Alimentatienormen van de Expertgroep Alimentatienormen. Uitgangspunt voor de bepaling van de behoefte van een kind is de aanbeveling van de Expertgroep Alimentatienormen om uit te gaan van het gezinsinkomen van de ouders ten tijde van de samenleving dan wel het latere inkomen van de onderhoudsplichtige ouder als dat nadien hoger is dan dat gezinsinkomen.

Nu niet weersproken is dat partijen op of omstreeks mei 2014 hun samenleving hebben verbroken, neemt de rechtbank het inkomen dat door beide partijen tot dat moment werd gegenereerd in beginsel als leidraad voor de vaststelling van de behoefte van de minderjarige.

Het belastbare loon van de man bedroeg blijkens de december specificatie in 2013 € 35.679,-, hetgeen rekening houdend met de voor hem geldende tarieven inkomstenbelasting en de heffingskortingen in 2014, neerkomt op een besteedbaar inkomen van € 2.142,- netto per maand.

Het belastbare loon van de vrouw bedroeg blijkens de jaaropgaaf 2013 € 19.061,-, hetgeen rekening houdend met de voor haar geldende tarieven inkomstenbelasting en de heffingskortingen in 2014, neerkomt op een besteedbaar inkomen van € 1.360,- netto per maand.

Het gezamenlijk netto gezinsinkomen bedroeg ten tijde van het huwelijk aldus € 3.502,- per maand. Nu gesteld noch gebleken is dat het huidige inkomen van één van de ouders het voormalig gezinsinkomen overstijgt, neemt de rechtbank het voormalig gezinsinkomen als uitgangspunt voor de bepaling van de behoefte van de minderjarige.

Op basis van de tabel 2014 en voormeld netto gezinsinkomen berekent de rechtbank de behoefte van het minderjarige kind aan een bijdrage van zijn ouders op € 535,34 per maand hetgeen na indexering met ingang van 1 januari 2017 neerkomt op afgerond € 558,- per maand.

De onderhoudsplichtigen

De vrouw is op 20 december 2016 een geregistreerd partnerschap aangegaan met [B] , hierna te noemen de stiefouder.

Blijkens de Parlementaire Geschiedenis met betrekking tot artikel 1:395 BW zijn, in het

geval de onderhoudsverplichting van de stiefouder samenvalt met die van de ouder van de kinderen, de verplichtingen ter zake van onderhoud in beginsel van gelijke rang. De omvang van ieders onderhoudsverplichting hangt dan af van de omstandigheden van het geval. Als belangrijke factoren hebben in het bijzonder te gelden het gegeven dat tussen de ouder en het kind een nauwere verwantschap bestaat dan tussen de stiefouder en het stiefkind, de draagkracht van de ouder en de stiefouder en de feitelijke verhouding tot ieder van de

onderhoudsplichtigen.

In casu is sprake (geweest) van een zeer regelmatig contact tussen de man en de minderjarige. De partner van de vrouw is pas sinds 20 december 2016 stiefouder van de minderjarige. De vrouw en haar partner verwachten samen bovendien een kindje waarvoor zij beiden in de toekomst onderhoudsplichtig zijn. De draagkracht van de man en de vrouw is toereikend om in de behoefte van de minderjarige [A] te voorzien. Wanneer de onderhoudsbijdragen van de drie onderhoudsplichtigen naar rato van hun draagkracht worden vastgesteld, dan zou dat betekenen dat een groot deel van de behoefte van de minderjarige voor rekening van de stiefouder zou komen, omdat hij het hoogste inkomen genereert. Dit acht de rechtbank geen redelijke verdeling, gelet op de genoemde omstandigheden. De rechtbank stelt de onderhoudsverplichting van de man jegens de minderjarige vast op basis van de naar ratoverdeling van de draagkracht van de man en de vrouw waarbij bij de man rekening wordt gehouden met de zorgkorting.

De rechtbank zal dan ook de draagkracht van de man en de vrouw vaststellen.

De draagkracht van de man

De rechtbank gaat bij de berekening van de draagkracht van de man voor een bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding van het minderjarige kind uit van de navolgende gegevens.

Blijkens de salarisspecificaties over de maanden januari tot en met maart 2017 bedraagt het inkomen van de man € 2.277,65 bruto per maand, te vermeerderen met vakantietoeslag. Bij de berekening van het besteedbaar inkomen van de man houdt de rechtbank rekening met de pensioenpremie, de verschuldigde premieheffing WGA en de inkomstenbelasting. De man heeft recht op de algemene heffingskorting en de arbeidskorting.

Op grond van voormelde gegevens becijfert de rechtbank het netto besteedbaar inkomen (NBI) van de man op € 1.899,- per maand.

De rechtbank berekent de draagkracht van de man aan de hand van de formule 70% x [NBI – (0,3 NBI + 905)] op € 297,- per maand.

De rechtbank ziet geen aanleiding om op de formule een correctie toe te passen ten aanzien van de woonlasten, nu het een forfaitaire last betreft en gebleken is dat de man thans een woning huurt.

De draagkracht van de vrouw

De rechtbank gaat bij de berekening van de draagkracht van de vrouw voor een bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding van het minderjarige kind uit van de navolgende gegevens.

Blijkens de salarisspecificaties over de maanden februari tot en met maart 2017 bedraagt het inkomen van de vrouw € 1.959,20 bruto per maand, te vermeerderen met vakantietoeslag. De rechtbank zal echter rekening houden met de periodiek die de vrouw vanaf mei ontvangt, nu de man onweersproken heeft gesteld dat haar maandinkomen thans bruto € 2.008,80 bedraagt. Daarnaast ontvangt zij een eindejaarsuitkering van € 1.657,- bruto per jaar. De rechtbank is van oordeel dat geen rekening gehouden dient te worden met een onregelmatigheidstoeslag, nu de vrouw onweersproken heeft gesteld dat zij door haar zwangerschap deze toeslag niet meer ontvangt.

Bij de berekening van het besteedbaar inkomen van de vrouw houdt de rechtbank rekening met de (aanvullende) pensioenpremie en de inkomstenbelasting. De vrouw heeft recht op de algemene heffingskorting, de arbeidskorting en de inkomensafhankelijke combinatiekorting.

Op grond van voormelde gegevens becijfert de rechtbank het netto besteedbaar inkomen (NBI) van de vrouw per jaar, op € 1.948,- per maand.

De rechtbank berekent de draagkracht van de vrouw aan de hand van de formule 70% x [NBI – (0,3 NBI + 905)] op € 321,- per maand.

De draagkrachtvergelijking

Nu de totale draagkracht van de man en de vrouw tezamen € 618,- (€ 297,- + € 321,-) per maand bedraagt en deze hoger is dan de behoefte, die is vastgesteld op € 558,- per maand, dient het aandeel van de man en de vrouw in de kosten van de kinderen te worden berekend. Dit aandeel wordt berekend met behulp van de formule:

[eigen draagkracht : totale draagkracht] x totale behoefte

Aan de hand van de hiervoor overwogen formule wordt het aandeel van de man vastgesteld op een (afgerond) bedrag van € 268,- per maand (€ 297,- : € 618,- x € 558,-). Het aandeel van de vrouw stelt de rechtbank vast op (afgerond) € 290,- per maand (€ 321,- : € 618,- x € 558,-).

De zorgkorting

De man heeft aanspraak op een zorgkorting. De rechtbank volgt wat betreft de hoogte van die zorgkorting de richtlijn van de Expertgroep Alimentatienormen, inhoudende dat het percentage van de zorgkorting afhankelijk is van de hoeveelheid omgang of zorg. Uitgaande van voormelde regeling geldt een zorgkortingspercentage van 25. Nu het aandeel van de ouders in de kosten van de kinderen € 558,- per maand bedraagt, beloopt de zorgkorting € 140,- per maand.

Aldus gerekend resteert een door de man aan de vrouw te leveren bijdrage in de kosten voor [A] van € 128,- (€ 268,- minus de zorgkorting van € 140,-) per maand. Voormelde bijdrage acht de rechtbank in overeenstemming met de wettelijke maatstaven en zal zij toewijzen.