Uitspraken

De kantonrechter beoordeelt eerst of [eiser] de overeenkomst al heeft vernietigd met zijn brief van 8 mei 2020 (met bijlagen/bewijsstukken), geadresseerd aan [het adres] te [plaats] . Is dat het geval, dan komt de kantonrechter niet toe aan het alsnog ontbinden of vernietigen van de overeenkomst, zoals [eiser] heeft gevorderd. [gedaagde] vindt dat de overeenkomst niet is vernietigd door de brief van 8 mei 2020, omdat hij daar niet meer woonde volgens de GBA, hij de brief niet heeft ontvangen en hij het inhoudelijk niet eens is met de vernietigingsgrond.

[eiser] heeft gemotiveerd aangegeven dat hij er ten tijde van de koop van uit mocht gaan dat [gedaagde] woonde aan [het adres] te [plaats] . De koop is daar gesloten, de auto stond op een prive-oprit, [eiser] zag het gezin van [gedaagde] daar, [gedaagde] haalde sleutels uit het huis en ook autobanden. [eiser] heeft (vlak) vóór de mondelinge behandeling een afhaalbericht van PostNL in de procedure gebracht waaruit blijkt dat de aangetekende brief van 8 mei 2020 op 18 mei 2020 om 12.17 uur is afgehaald bij het PostNL-punt te [plaats] . De kantonrechter is met [eiser] van oordeel dat [eiser] er onder de gegeven omstandigheden van uit mocht gaan dat [het adres] het woonadres van [gedaagde] was, of tenminste een adres waarop [eiser] [gedaagde] vlak na de koop kon bereiken, ook al stond [gedaagde] vanaf 24 maart 2020 niet meer ingeschreven op dit adres maar op een adres in de gemeente [B] . [gedaagde] heeft tijdens de mondelinge behandeling gesteld dat hij tegen [eiser] heeft gezegd dat, als de auto niet goed was, hij hem terug kon brengen en ook dat impliceert dat [gedaagde] daar (feitelijk) nog woonde, want [eiser] had geen ander adres van [gedaagde] dan [het adres] te [plaats] . Voor zover iemand anders woonachtig op [het adres] de aangetekende brief heeft afgehaald (volgens [gedaagde] is de handtekening onder het afhaalbericht niet van hem) komt aan de brief onder de gegeven omstandigheden toch werking toe (art. 3:37 lid 3 BW).

Dat er sprake is geweest van een onjuiste voorstelling van zaken staat vast en dat [eiser] de overeenkomst niet of in elk geval niet onder dezelfde voorwaarden zou hebben gesloten ligt ook voor de hand; een VW Touran die minimaal 344.000 km heeft gereden is veel intensiever gebruikt en aanzienlijk minder waard dan een VW Touran die 110.000 km heeft gereden. Naar het oordeel van de kantonrechter is er sprake geweest van wederzijdse dwaling als bedoeld in art. 6: 228 lid 1 onder c BW. [gedaagde] is bij het sluiten van de overeenkomst van dezelfde onjuiste voorstelling als de dwalende [eiser] uitgegaan: ook hij dacht ten onrechte dat de auto maar 110.000 km had gereden en heeft de verkoopprijs daarop gebaseerd. Onder de gegeven omstandigheden ( [eiser] zocht een auto met een lage(re) kilometerstand en de koopprijs was gebaseerd op de lagere kilometerstand) moest [gedaagde] ook beseffen dat dit een belangrijk, doorslaggevend punt was voor [eiser] , en dat [eiser] bij een juiste voorstelling van zaken de overeenkomst niet of niet op dezelfde voorwaarden zou hebben gesloten.

[gedaagde] heeft in dit verband een beroep gedaan op art. 6:228 lid 2 BW: De vernietiging kan niet worden gegrond op een dwaling die een uitsluitend toekomstige omstandigheid betreft of die in verband met de aard van de overeenkomst, de in het verkeer geldende opvattingen of de omstandigheden van het geval voor rekening van de dwalende behoort te blijven. [gedaagde] stelt dat op [eiser] een (verzwaarde) onderzoeksplicht met betrekking tot de kilometerstand rustte, dat hij die plicht heeft verzaakt en de dwaling daarom voor zijn rekening moet blijven.

Naar het oordeel van de kantonrechter heeft [eiser] in de gegeven omstandigheden zijn onderzoeksplicht niet verzaakt. Het gaat er in dit geval niet om wat [eiser] heeft kunnen ontdekken, maar om wat hij, gelet op de omstandigheden van het geval, behoorde te ontdekken. In de advertentie van [gedaagde] stond dat de auto 110.000 kilometer had gereden, op de teller van de auto stond 110.000 en op het APK keuringsrapport van 16 oktober 2019 dat hij van [gedaagde] kreeg stond een tellerstand van 102.804 km. De kilometerstand van een auto wordt door de verkoper in beginsel stilzwijgend gegarandeerd, de auto zag er goed uit en [gedaagde] heeft ook niets gezegd met de strekking dat [eiser] moest twijfelen aan de juistheid van de tellerstand. [gedaagde] verwijt [eiser] in dit verband dat hij geen onderzoek heeft gedaan naar de werkelijke kilometerstand, zoals hij dat later wel heeft gedaan, maar dat heeft [gedaagde] op zijn beurt ook niet gedaan toen hij de auto in maart 2020 zelf kocht. Onder de gegeven omstandigheden waren er onvoldoende aanwijzingen dat [eiser] moest twijfelen aan de juistheid van de kilometerstand. Dat [gedaagde] geen onderhoudsboekjes van de auto kon geven is in dat verband van onvoldoende gewicht.

De kantonrechter komt tot de conclusie dat [eiser] de overeenkomst buitengerechtelijk heeft vernietigd met zijn brief van 8 mei 2020. Dat er sinds die brief een behoorlijke tijd is verstreken maakt dat niet anders. Dat de kwestie nu pas wordt doorgezet is deels te wijten aan het feit dat [eiser] door omstandigheden naar hij zegt niet eerder heeft kunnen of willen procederen, maar het tijdsverloop kan ook niet los worden gezien van het feit dat [gedaagde] afwijzend reageerde toen [eiser] reclameerde begin mei 2020.

De vernietiging werkt terug tot het tijdstip waarop de rechtshandeling is verricht, in dit geval tot het tijdstip van de koop van de auto, 24 april 2020. Dat wat op basis van de achteraf vernietigde overeenkomst door partijen is gepresteerd, is onverschuldigd betaald als bedoeld in art. 6:203 BW e.v. [gedaagde] is op grond van onverschuldigde betaling verplicht de koopprijs aan [eiser] terug te betalen. Wat dat betreft is de vordering van [eiser] toewijsbaar. [gedaagde] is, door geen gevolg te geven aan de brief van 8 mei 2020 in verzuim na de daarin genoemde termijn van 14 dagen, dus vanaf 23 mei 2020. De wettelijke rente zal worden toegewezen vanaf deze datum. [eiser] dient op zijn beurt de auto weer over te dragen aan [gedaagde] , in beginsel in de toestand waarin deze zich tijdens de koop bevond.

De regeling van de onverschuldigde betaling verklaart in art. 6:206 BW de artikelen 120, 121, 123 en 124 van boek 3 van overeenkomstige toepassing met betrekking tot wat daarin is bepaald over onder meer de vergoeding van kosten en schade. Art. 3:120 lid 2 BW bepaalt voor dit geval dat [gedaagde] verplicht is de ten behoeve van de auto gemaakte kosten aan [eiser] te vergoeden, voor zover [eiser] niet door het gebruik/genot van de auto voor een en ander schadeloos is gesteld. De rechter kan de verschuldigde vergoeding beperken als volledige vergoeding zou leiden tot een onbillijke bevoordeling van [eiser] jegens [gedaagde] .

Onder de gegeven omstandigheden heeft [eiser] een tijd met de auto gereden en hij heeft daardoor een zeker voordeel van de auto gehad. [gedaagde] moet de kosten die [eiser] ten behoeve van de auto heeft gemaakt vergoeden, voor zover die kosten groter zijn dan het voordeel dat [eiser] van de auto heeft gehad. [eiser] heeft de auto naar zijn zeggen tot december 2020 kunnen gebruiken en hij heeft daarmee in de tussentijd meer dan 12.000 km gereden. Tegenover dit gebruik van de auto staan de kosten die daarbij horen, bijvoorbeeld belasting en verzekering, maar ook de kosten die voor het normale onderhoud van de auto te verwachten zijn.

[eiser] heeft in zijn kostenposten geen onderscheid gemaakt tussen normaal te verwachten onderhoudskosten (die voor zijn rekening moeten blijven) en extra kosten die niet los kunnen worden gezien van de hogere kilometerstand (die [gedaagde] moet vergoeden). De kosten zijn pas in oktober 2020 gemaakt, ten tijde van een APK keuring. De kantonrechter ziet op de facturen posten als motor reinigen, bougies in- en uitbouwen, bobines uit- en inbouwen, maar normale/gebruikelijke kosten van lampjes/verlichting, kabels, diagnosekosten, in- uitbouwen koplamp. De kantonrechter ziet aanleiding de extra kosten die niet zien op normaal te verwachten onderhoud te schatten en daarbij ook de (schorsings-)kosten mee te nemen. Gelet op de (schorsings-)kosten en de facturen voor de diverse posten zal de kantonrechter als kosten die het voordeel dat [eiser] van de auto heeft gehad te boven gaan, een bedrag van € 1.000,00 toewijzen. De kosten van vervangend vervoer kunnen niet op [gedaagde] worden verhaald nu dit geen kosten zijn gemaakt ten behoeve van het goed als bedoeld in art. 3:120 lid 2 BW.

De vordering van [eiser] zal als volgt worden toegewezen. [gedaagde] dient, als de in het ongelijk gestelde partij, de proceskosten te dragen. De gevorderde nakosten zullen conform de landelijke aanbeveling worden begroot op het tarief van een half punt gemachtigdesalaris, met een maximum van € 124,00. Gelet op het gemachtigdesalaris in deze zaak, van € 311,00 per punt, zal worden toegewezen € 124,00. De gevorderde wettelijke rente over de proceskosten (en de nakosten) is pas verschuldigd vanaf datum verzuim. De kantonrechter zal een termijn van 14 dagen bepalen voor betaling van deze kosten en beslissen dat de wettelijke rente over deze kosten pas is verschuldigd wanneer betaling binnen deze termijn uitblijft.