Uitspraken

[verzoekster] heeft verzocht de wettelijke schuldsaneringsregeling op haar van toepassing te verklaren en heeft tevens verzocht te bepalen dat de looptijd van de schuldsanering start op 2 november 2023, zijnde vijf maanden eerder.

De rechtbank zal eerst het verzoek tot toepassing van de wettelijke schuldsaneringsregeling en vervolgens het verzoek betreffende de eerdere ingangsdatum behandelen.

Ten aanzien van het verzoek tot toepassing van de wettelijke schuldsaneringsregeling overweegt de rechtbank als volgt. Het verzoekschrift voldoet aan de daaraan gestelde eisen. [verzoekster] verkeert in de toestand dat zij heeft opgehouden te betalen, dan wel dat redelijkerwijs is te voorzien dat zij niet zal kunnen voortgaan met betaling van haar schulden. Voorts heeft [verzoekster] voldoende aannemelijk gemaakt dat zij ten aanzien van het ontstaan en onbetaald laten van haar schuldenlast in de drie jaar voorafgaand aan de dag waarop het verzoekschrift is ingediend, te goeder trouw is geweest. Tevens heeft [verzoekster] voldoende aannemelijk gemaakt dat zij de uit de schuldsaneringsregeling voortvloeiende verplichtingen naar behoren zal nakomen en zich zal inspannen zoveel mogelijk baten voor de boedel te verwerven.

Ten aanzien van het verzoek om te bepalen dat de ingangsdatum van de termijn van de schuldsaneringsregeling vóór de datum van toepassing van de wettelijke schuldsaneringsregeling ligt, overweegt de rechtbank als volgt.

Op 1 juli 2023 is de Wet verbetering doorstroom van de gemeentelijke schuldhulpverlening naar de wettelijke schuldsaneringsregeling natuurlijke personen in werking getreden. Als gevolg van inwerkingtreding van vorengenoemde wet is onder andere artikel 349a lid 1 Faillissementswet aangepast, in die zin dat nu is bepaald dat de termijn van de schuldsaneringsregeling anderhalf jaar bedraagt te rekenen van de dag van de uitspraak tot toepassing van de wettelijke schuldsaneringsregeling, dan wel van de dag waarop de eerste aflossing is gedaan in het kader van de buitengerechtelijke schuldregeling als bedoeld in artikel 285 eerde lid onder f Faillissementswet, indien die dag eerder is gelegen.

[verzoekster] heeft aangevoerd dat zij vanaf november 2023 tot april 2024 – in totaal vijf maanden – maximaal heeft afgedragen ten behoeve van de gezamenlijke schuldeisers.

[verzoekster] ontvangt een WIA-uitkering, zodat er geen inspanningsplicht in de zin van het verwerven en behouden van betaalde arbeid meer op haar rust.

[verzoekster] heeft aangevoerd dat zij in totaal een bedrag ad € 247,80 heeft gespaard ten behoeve van de gezamenlijke schuldeisers. Volgens de overgelegde inkomensspecificatie ontvangt [verzoekster] een bedrag ad € 1.126,28 per maand aan WIA-uitkering. Uit de VTLB-berekening volgt dat [verzoekster] een vrij te laten bedrag heeft ad € 1.357,99. Dit betekent dat [verzoekster] conform de regels van de wettelijke schuldsaneringsregeling geen afdrachtcapaciteit heeft, omdat het vrij te laten bedrag hoger is dan het inkomen. Ondanks dat [verzoekster] niet beschikt over afdrachtcapaciteit – conform de regels van de wettelijke schuldsaneringsregeling – heeft [verzoekster] gespaard voor de gezamenlijke schuldeisers. [verzoekster] heeft toegelicht dat zij heeft afgedragen conform de NVVK-norm ad € 49,56 per maand. Op basis van onder andere een overzicht van afgedragen bedragen, concludeert de rechtbank dat er van november 2023 tot april 2024 – in totaal vijf maanden (5 x € 49,56 =

€ 247,80) – maximaal is afgedragen c.q. gespaard voor de gezamenlijke schuldeisers.

De rechtbank is op grond van vorenstaande van oordeel dat de ingangsdatum van de termijn van de schuldsaneringsregeling conform artikel 349a lid 1 Faillissementswet op 2 november 2023 – zijnde vijf maanden eerder dan 2 april 2024 – moet worden bepaald, waartoe de rechtbank hierna zal overgaan.

Tenslotte overweegt de rechtbank dat door de toepassing van de schuldsaneringsregeling de ten laste van [verzoekster] gelegde beslagen van rechtswege komen te vervallen.