Uitspraken

Het verzoekschrift voldoet aan de daaraan gestelde eisen. Verzoekster verkeert in de toestand dat zij heeft opgehouden te betalen, dan wel dat redelijkerwijs is te voorzien dat zij niet zal kunnen voortgaan met betaling van haar schulden. Er is geen, althans onvoldoende grond gebleken voor afwijzing van het verzoek.

Het verzoek tot toepassing van de schuldsaneringsregeling wordt slechts toegewezen als voldoende aannemelijk is dat verzoekster ten aanzien van het ontstaan of onbetaald laten van haar schulden in de drie jaar voorafgaand aan de dag waarop het verzoekschrift is ingediend te goeder trouw is geweest. Voorts dient voldoende aannemelijk te zijn dat zij de uit de schuldsaneringsregeling voortvloeiende verplichtingen naar behoren zal nakomen en haar zal inspannen zoveel mogelijk baten voor de boedel te verwerven.

De goede trouw is een gedragsmaatstaf waaraan een verzoekster dient te voldoen. Bij de beoordeling daarvan kan de rechter rekening houden met alle omstandigheden, zoals de aard en de omvang van de vorderingen, het tijdstip waarop de schulden zijn ontstaan, de mate waarin verzoekster kan worden verweten dat de schulden zijn ontstaan en/of onbetaald gelaten, het gedrag van verzoekster voor wat betreft haar inspanningen de schulden te voldoen of acties harerzijds om verhaal door de schuldeisers juist te frustreren en dergelijke.

In dit geval heeft de rechtbank in het bijzonder gekeken naar de schulden aan het Centraal Justitieel Bureau Incasso, ontstaan in 2020, van in totaal €4.515,00 en de schulden aan de Belastingdienst die zijn ontstaan in 2020 en 2021. Deze schulden zien op de auto die verzoekster op haar naam had staan maar welke auto niet verzekerd was. Verzoekster heeft ter zitting verklaard dat zij deze auto in 2019 naar de sloop heeft gebracht, dat het mis is gegaan bij het inleveren van het kentekenbewijs van de auto waardoor er nog geen vrijwaringsbewijs is gegeven en er nog een verzekeringsplicht rustte op de auto van verzoekster. Verzoekster verklaart dat zij hier niet van op de hoogte was. Naast de verzekeringsplicht diende verzoekster ook motorrijtuigenbelasting te betalen voor deze auto. Volgens verzoekster was dit haar ook niet bekend waardoor er schulden zijn ontstaan aan de Belastingdienst. Deze schulden zijn naar hun aard niet te goeder trouw ontstaan, althans onbetaald gelaten, en staan in beginsel aan toelating in de weg.

Het verzoek kan ingevolge artikel 288, derde lid, van de Faillissementswet, ondanks het ontbreken van goede trouw, wel worden toegewezen indien voldoende aannemelijk is dat verzoekster de omstandigheden, die bepalend zijn geweest voor het ontstaan of onbetaald laten van de schulden, onder controle heeft gekregen. De rechtbank is van oordeel dat van een dergelijke situatie sprake is. Verzoekster heeft ter zitting verklaard dat de auto van verzoekster nu is geschorst waardoor hier geen schulden meer uit voort zullen vloeien. Bovendien heeft verzoekster zich sinds augustus 2021 onder beschermingsbewind laten stellen waardoor haar financiële situatie nu al geruime tijd stabiel is.

Door het vorenstaande is bij de rechtbank het vertrouwen ontstaan dat verzoekster de verplichtingen uit de wettelijke schuldsaneringsregeling naar behoren zal nakomen.

De rechtbank is, gelet op het bepaalde in artikel 3 lid 1 Verordening (EU) 2015/848 van het Europees Parlement en de Raad van de Europese Unie, bevoegd deze insolventieprocedure als hoofdprocedure te openen nu het centrum van voornaamste belangen van verzoekster in Nederland ligt.