Uitspraken

2.1.

Het verloop van de procedure blijkt uit:

- de dagvaarding van 3 oktober 2022, met producties 1 tot en met 5,

- de conclusie van antwoord, tevens eis in reconventie, met producties 1 en 2,
- de brief van de rechtbank van 9 december 2022 waarin een mondelinge behandeling is bepaald,

- de conclusie van antwoord in reconventie, tevens akte eisvermeerdering, met producties 6 tot en met 8 van de vrouw (per abuis genummerd 4 tot en met 6), alsmede de ongenummerde productie van de vrouw (feitelijk nummer 9) met een tekst van de website van de Iraanse ambassade met vertaling,

- het bezwaar van de man tegen de eisvermeerdering van de vrouw,

- het proces-verbaal van de mondelinge behandeling op 23 mei 2023,

- het B16 formulier van de vrouw van 24 mei 2023,

- het B11 formulier van de man van 25 mei 2023,

- de reactie van de rechtbank aan partijen,

- de rolbeslissing van de rechtbank (20 juli 2023) dat partijen zich in een nadere akte kunnen uitlaten over een uitspraak van het gerechtshof Den Haag omdat die mogelijk van belang kon zijn voor de onderhavige zaak (ECLl:NL:GHDHA:2023:1067),

- de akte uitlaten van de vrouw (25 juli 2023),

- de ‘antwoordakte uitlaten’ van de man (23 augustus 2023),

- de akte uitlating producties van de man (4 oktober 2023) (over de producties 6 t/m 9 van de vrouw).

2.2.

Ten slotte is vonnis bepaald.

3.1.

Partijen zijn voormalige echtelieden. Partijen zijn op 24 januari 1991 gehuwd te Teheran, Iran.

3.2.

In een Nederlandse vertaling van de huwelijksakte van partijen staat met betrekking tot een door de man aan de vrouw verschuldigde bruidsgave:

3.3.

De vierentachtig Bahar Azadi gouden munten zijn onbetaald gebleven. Zij zijn door de vrouw tijdens het huwelijk niet opgeëist, en zijn door de vrouw evenmin opgeëist tijdens de echtscheidingsprocedure. Volgens de man is hij voor het eerst pas in 2022 aangeschreven door de vrouw over de betaling van de bruidsgave.

3.4.

De rechtbank Rotterdam heeft, op verzoek van de vrouw, de echtscheiding tussen partijen uitgesproken bij beschikking van 27 maart 2013. De man was niet verschenen in die procedure. In de echtscheidingsbeschikking staat onder meer:

3.5.

De man heeft hoger beroep aangetekend van de beschikking van de rechtbank. De vrouw was in die procedure ook verschenen. Het gerechtshof Den Haag heeft een beschikking gegeven op 11 december 2013. In die beschikking staat onder meer:

3.6.

De echtscheidingsbeschikking is op 30 december 2013 ingeschreven in de registers van de burgerlijke stand van de gemeente Den Haag.

3.7.

Partijen hebben voorafgaand aan deze procedure met elkaar gecommuniceerd over het verlenen van hun beider medewerking aan de totstandkoming van een religieuze echtscheiding ten overstaan van een islamitische geestelijke op/ erkend door de Iraanse ambassade in Nederland. In dat kader heeft de advocaat van de vrouw op 30 mei 2022 aan de advocaat van de man geschreven:

3.8.

In het proces-verbaal van de mondelinge behandeling van 23 mei 2023 is vastgelegd dat partijen gezamenlijk een religieuze echtscheiding zullen bewerkstelligen, dat de vrouw daartoe een afspraak zal maken bij een geestelijke die door de Iraanse ambassade is goedgekeurd, rekening houdend met de opgave van verhinderdata door de man binnen één week, en dat de man bij de geestelijke zal verklaren dat hij de 84 Bahar Azadi gouden munten niet betaald heeft, terwijl hij ertoe gerechtigd is daar tevens te verklaren dat hij meent dat hij de munten niet hoeft te betalen.

3.9.

De dag na de mondelinge behandeling is namens de vrouw aan de rechtbank meegedeeld dat de vrouw contact heeft opgenomen met de geestelijke [persoon A] en dat de religieuze echtscheiding niet mogelijk is voordat er is beslist op de bruidsgave, met het verzoek partijen verder te laten procederen over de bruidsgave. De man heeft daarop aangegeven bezwaar te hebben tegen thans voortprocederen: ‘De man is van mening dat de vrouw zich dient te houden aan de gemaakte afspraken waarna partijen tijdens de afspraak met een van de geestelijken in Rotterdam of Den Haag de kwestie kunnen voorleggen en zullen trachten een sharia echtscheidingsakte te krijgen waarna inschrijving van de echtscheiding bij de Iraanse ambassade kan plaatsvinden. Indien na deze afspraak blijkt dat dit niet mogelijk is, kunnen partijen de rechtbank hierover berichten.’ De rechtbank heeft partijen bericht dat partijen ter zitting op 23 mei j.l. afspraken hebben gemaakt over wat hen te doen staat, waarbij de vrouw aan zet is, en dat de ondernomen actie van de vrouw daarmee niet in overeenstemming lijkt; de vrouw dient de rechtbank te berichten, zoals ook in de afspraken is opgenomen, over de stand van zaken nadat partijen bij de geestelijke zijn geweest.

3.10.

Partijen zijn niet samen bij de geestelijke geweest en de vrouw heeft daartoe ook geen afspraak gemaakt.

4.1.

1. om binnen veertien dagen na betekening van het in dezen te wijzen vonnis zijn volledige en onvoorwaardelijk medewerking te verlenen aan het tot stand komen van de Iraanse religieuze echtscheiding, waaronder in ieder geval wordt verstaan het verschijnen tijdens een (nog te maken) afspraak met geestelijke, de heer [persoon A] , en het inschrijven van de echtscheiding bij de Iraanse ambassade te 's-Gravenhage, onder verbeurte van een dwangsom van EUR 500,00 per dag of dagdeel dat de man weigert aan deze verplichting te voldoen, met een maximum van EUR 500.000,00; en

2. in de kosten van deze procedure met bepaling dat, als deze kosten niet binnen zeven

4.2.

De man voert verweer in conventie. In reconventie vordert de man bij vonnis, voor zoveel mogelijk uitvoerbaar bij voorraad:

- de vrouw te veroordelen om binnen 2 weken na datum vonnis in deze ervoor zorg te dragen dat de man een schriftelijke uitnodiging van de Iraanse Ambassade te Den Haag op zijn woonadres heeft ontvangen met het verzoek zijn medewerking te verlenen aan het uitspreken en inschrijven van de Iraanse echtscheiding bij de Iraanse ambassade te Den Haag binnen 3 maanden na datum vonnis in deze, waarbij

de vrouw tijdig zorgdraagt voor het aanleveren van de juiste documenten en betaling van de kosten, onder verbeurte van een dwangsom van 500,- euro per dag dat de vrouw deze verplichting niet nakomt of weigert aan deze verplichting te voldoen;

- de vrouw te veroordelen in de proceskosten van de man, waaronder het door hem betaalde griffierecht van 314 euro en de kosten van zijn advocaat ter hoogte van 1.314,- euro alsmede de wettelijke rente over de kosten voor zover deze niet zijn voldaan binnen 14 dagen na dagtekening van het in deze te wijzen vonnis.

4.3.

De vrouw voert verweer in reconventie.

4.4.

Op de stellingen van partijen wordt hierna, voor zover nodig, nader ingegaan.