Uitspraken

Verzoeker stelt zich op het standpunt dat ten onrechte uitvoering is gegeven aan de vormen van verplichte zorg ‘insluiten’, ‘uitoefenen van toezicht’, ‘medicatie’ en ‘opname’. Er was geen reden verzoeker op te nemen omdat er op het moment van de beoordeling op 25 oktober 2022 geen sprake was van een psychische stoornis, maar van overmatig alcoholgebruik. Dit bleek volgens verzoeker uit het feit dat hij een alcoholpromillage had van 1,47 en hij had toegegeven een fles wodka te hebben gedronken.

Daarnaast is ten onrechte geoordeeld dat sprake was van voldoende aan de psychische stoornis gerelateerd onmiddellijk dreigend ernstig nadeel (artikel 3:3 Wvggz).

De stelling van verzoeker dat niet is voldaan aan het bepaalde in artikel 8:9 lid 1 Wvggz, volgt de rechtbank niet. Op 25 oktober 2022 heeft de onafhankelijk psychiater [persoon B] geoordeeld dat er een ernstig vermoeden was dat bij verzoeker sprake was van een psychische stoornis, zijnde een manische stoornis bij een man met een antisociale persoonlijkheidsstoornis en daarbij een alcoholintoxicatie, en dat het gedrag van verzoeker als gevolg van een psychische stoornis onmiddellijk dreigend ernstig nadeel veroorzaakte, te weten levensgevaar, ernstig lichamelijk letsel, met hinderlijk gedrag agressie van een ander oproepen en de situatie dat de algemene veiligheid van personen of goederen in gevaar is.

Uit de rapportage van 25 oktober 2022 en de artikel 8:9 Wvggz beslissing van

25 oktober 2022 blijkt dat vervolgens ook de zorgverantwoordelijke heeft geoordeeld dat bij verzoeker sprake was van een vermoeden van een psychotische decompensatie in het kader van een alcohol-/drugs intoxicatie en dat er sprake was van onmiddellijk dreigend ernstig nadeel.

De rechtbank begrijpt dat verzoeker zijn conclusies vooral baseert op zijn eigen ervaringen met alcoholintoxicatie: hij weet dat als hij teveel drinkt, het voldoende is als hij zijn roes uitslaapt in een politiecel, zoals in het verleden altijd gebeurde. Dit subjectieve ervaren is echter onvoldoende om de gestelde diagnose in twijfel te trekken.

Verweerder heeft voldoende onderbouwd dat de ingezette verplichte zorg doelmatig was en voldeed aan de vereisten van proportionaliteit en subsidiariteit en veiligheid. Uit de stukken en de toelichting tijdens de mondelinge behandeling is genoegzaam gebleken dat de zorgverantwoordelijke zich op 25 oktober 2022 op de hoogte heeft gesteld van de actuele gezondheidstoestand van verzoeker en geprobeerd heeft met hem in gesprek te gaan over de voorgenomen zorg. Tijdens de beoordeling door de zorgverantwoordelijke nam verzoeker opnieuw een dominante en dreigende houding aan. Hij vloekte en schreeuwde non-stop. Er was geen gesprek met hem mogelijk. Er is geprobeerd verzoeker te kalmeren, maar hij liet zich niet instrueren en kwam niet tot bedaren. Het risico op agressie richting medepatiënten en zorgmedewerkers werd als acuut verhoogd beschouwd. Het insluiten werd door verweerder noodzakelijk geacht om de veiligheid van verzoeker en van anderen te waarborgen, omdat verzoeker voorafgaand aan de opname ernstig agressief gedrag naar derden had getoond en doodsbedreigingen had geuit.

Om verzoeker te stabiliseren, kreeg hij daar eenmaal gedwongen medicatie toegediend. Vanwege zijn agressieve houding waren zes ervaren zorgprofessionals betrokken bij de toediening van de medicatie.

Verzoeker heeft er nog op gewezen dat er 5 mg Haldol intramusculair is toegediend, terwijl bekend is dat alcohol en Haldol een wisselwerking hebben op elkaar, en alcohol kan zorgen voor een sterker effect van zowel de Haldol als de alcohol en bijwerkingen versterkt kunnen worden. De toediening van deze medicatie is volgens verzoeker gevaarlijk dan wel in ieder geval potentieel gevaarlijk geweest voor zijn gezondheid. De rechtbank begrijpt dat verzoeker deze stelling uitsluitend baseert op adviezen van zijn broer, die geen arts is of anderszins medisch is onderlegd.

Verweerder heeft gemotiveerd betwist dat een verhoogd alcoholpromillage een contra-indicatie is voor Haldol. Er is vanwege het alcoholpromillage juist gekozen voor Haldol in plaats van Lorazepam. Bovendien stond verzoeker na de medicatietoediening continu onder cameratoezicht, waardoor de effecten van de medicatie goed gemonitord konden worden. Gelet hierop heeft verweerder voldoende aannemelijk gemaakt dat een afweging van de voor- en nadelen is gemaakt ten aanzien van wat op dat moment de meest passende en minst ingrijpende behandeling voor verzoeker zou zijn.

De stelling van verzoeker dat het toedienen van medicatie niet doelmatig kán zijn geweest omdat het toestandsbeeld alleen is verbeterd doordat hij nuchter is geworden, volgt de rechtbank niet. Gelet op de in rechtsoverweging 5.2. genoemde medisch-inhoudelijke beoordeling van het psychotisch toestandsbeeld van verzoeker, geldt in het algemeen dat in een dergelijke situatie antipsychotica geïndiceerd zijn om dit toestandsbeeld en de effecten daarvan te verminderen.

Voorts heeft verweerder voldoende gemotiveerd dat het onmiddellijk dreigend ernstig nadeel ook na toediening van de medicatie aanwezig bleef. Uit de overgelegde rapportage van 26 oktober 2022 om 16.30 uur volgt dat verzoeker tijdens het gesprek achter de deur van de separeer bleef staan, dat zijn houding dreigend was, dat hij iedere vorm van agressie in het verleden ontkende, terwijl hij bekend is met geweldsdelicten, en oninvoelbaar was in het contact. Hij balde zijn vuisten, volgde de instructies niet op, schold de zorgprofessionals uit en bleef grootheidsideeën verkondigen. Dit in samenhang bezien met het eerdere fors (agressieve) gedrag van de vorige dag, maakte dat het laten voortduren van de insluiting noodzakelijk was én de enige optie was.

Uit de overgelegde rapportage van 27 oktober 2023 om 7.00 uur volgt dat ook in de ochtend kort voordat verzoeker door de politie werd meegenomen, het risico op agressie nog hoog werd ingeschat. Dat verzoeker door politie zou worden meegenomen, doet naar het oordeel van de rechtbank niet af aan de noodzaak voor verplichte zorg. Volgens verweerder heeft de zorgverantwoordelijke haar uiterste best gedaan om, in afwachting van de telkens uitgestelde overdracht aan de politie, de zorgverlening op basis van de crisismaatregel zo goed mogelijk vorm te geven.