Uitspraken

CCL c.s. heeft vorderingen ingesteld tegen Brozo en [gedaagde sub 2] . Gegeven is dat de Overeenkomst, waarvan nakoming wordt gevorderd, tussen (één van) CCL c.s. en Brozo is gesloten en dat [gedaagde sub 2] de notariële leveringsakte waaraan de Overeenkomst is gehecht namens Brozo heeft ondertekend. Brozo en [gedaagde sub 2] betwisten dat [gedaagde sub 2] de verplichtingen onder de Overeenkomst als eigen verplichtingen heeft aangenomen. Zij stellen dat CCL c.s. bij de vorderingen ingesteld tegen [gedaagde sub 2] geen gegrond en onderbouwd belang heeft.

Gelet op het verweer van Brozo dat niet in te zien valt welk belang CCL heeft bij de vorderingen, het uitblijven van een reactie van CCL c.s. daarop en het ontbreken van een toelichting in de dagvaarding, wordt CCL niet ontvangen in de mede door haar ingestelde vorderingen tegen Brozo .

Brozo heeft in randnummer 2 van de CvA betoogd dat CCBM c.s. niet-ontvankelijk moet worden verklaard in haar vorderingen omdat:

1. de zaak te complex is voor beoordeling in kort geding;

2. eventueel te nemen beslissingen onomkeerbaar zijn wat zich niet verhoudt met het geheel van tussen partijen gemaakte en onlosmakelijk met elkaar verbonden afspraken, waarvan de overdracht van IE -rechten er slechts één is, en

3. in feite een declaratoire uitspraak wordt gevraagd.

De voorzieningenrechter overweegt als volgt:

Brozo betwist het spoedeisend belang van CCBM c.s. bij haar vorderingen. De voorzieningenrechter volgt Brozo hierin niet. Voldoende aannemelijk is dat Brozo zich, in de persoon van [gedaagde sub 2] , vanaf oktober 2023 op diverse manieren, al dan niet onrechtmatig, heeft uitgelaten over CCL c.s. en [persoon A] en dat zij (potentiële) klanten en partners van CCL c.s. in Taiwan in het kader van hun zakelijke relatie met CCL c.s. heeft benaderd over het recht op en het gebruik van de merknaam ‘ [merknaam] ’ en vorderingsrechten op [naam bedrijf 1] . Dat een dergelijke handelwijze invloed heeft dan wel kan hebben op de relatie van CCL c.s. met de aangeschreven klant(en) is aannemelijk. Met het oog op de continuïteit en het handelsbelang van deze ondernemingen genereert dit reeds voldoende spoedeisend belang. Dat CCBM c.s. in de visie van Brozo te lang heeft gewacht met het aanhangig maken van dit kort geding doet, gelet op deze recente ontwikkeling, niet aan de spoedeisendheid af.

Tussen partijen is in dit kort geding in de kern de verplichting tot overdracht van het in Taiwan en China als zodanig geregistreerde merk ‘ [merknaam] ’ door Brozo aan CCBM in geschil.

De gevorderde voorzieningen kunnen in kort geding alleen worden toegewezen indien deze, naar het oordeel van de voorzieningenrechter, in een bodemprocedure een zodanige kans van slagen hebben dat het verantwoord is daarop vooruit te lopen. Dit betekent dat de vorderingen van CCBM c.s. alleen kunnen worden toegewezen indien aannemelijk is dat tussen partijen de bedoelde overdracht van de merknaam is overeengekomen en dat Brozo aan die overeenkomst gebonden is. Naar het oordeel van de voorzieningenrechter is dit het geval. De voorzieningenrechter licht dit toe als volgt.

De voorzieningenrechter stelt voorop dat aannemelijk is dat Brozo op grond van de Overeenkomst niet alleen de Benelux en internationale rechten op het merk ‘ [merknaam] ’ moest overdragen aan CCBM (dit is gebeurd), maar ook het in Taiwan en China geregistreerde merk ‘ [merknaam] ’. Niet in geschil is dat [naam bedrijf 1] niet goed liep (o.a. door onvoorziene schulden en verliesposten in de vennootschap, de achterblijvende omzetgroei en kennelijk mismanagement van Brozo ), dat [naam bedrijf 1] daarom en voor het behoud van de andere vennootschappen in de [naam onderneming] uiteindelijk geliquideerd moest worden en dat herstructureringen moesten plaatsvinden. Tegelijkertijd is gesteld noch gebleken dat de Overeenkomst tussen de betrokken partijen geen gelding of rechtskracht (meer) heeft. De over de nakoming van de Overeenkomst tussen partijen gevoerde discussie zag enkel op de vragen wie van partijen de overdrachtsdocumentatie diende te regelen (dit heeft Novagraaf Nederland B.V. voor CCBM c.s./CCL c.s. verzorgd en met Brozo gedeeld) en wie de kosten van de overdracht dient te dragen (eveneens achterhaald).

De merkrechten in Taiwan en China staan nog op naam van Brozo . Op grond van de Overeenkomst dient Brozo (met de blijkens productie 21 en 22 bij dagvaarding daartoe bereidwillige CCBM ) uitvoering te geven aan de verplichting tot overdracht van de merknaam zoals deze uit de Overeenkomst voortvloeit. Dit weigert zij ondanks eerdere toezeggingen en ook na daartoe herhaaldelijk te zijn aangemaand. Dat Brozo ten verwere de situatie breder trekt en in haar stellingen benadrukt dat sprake was van een ‘package deal’ die meebrengt dat de nakoming van de gemaakte afspraken niet los van elkaar kunnen worden gezien en als garantie voor algehele nakoming gelden (die uitleg betwist CCBM c.s.), dat ten nadele van haar in andere vennootschappen van de [naam onderneming] gebeurtenissen hebben plaatsgevonden en dat zij vorderingsrechten op [naam bedrijf 1] heeft, doet niet af aan het bestaan van en de gebondenheid aan deze op haar rustende overdrachtsverplichting. Met het bloot innemen van slechts de hiervoor gemelde stellingen heeft Brozo onvoldoende gemotiveerd verweer gevoerd. In de conclusie van antwoord en pleitnota gaat Brozo nog wel in op het door haar gestelde en door CCBM c.s. betwiste tekortschieten door in de nakoming van haar verplichtingen onder de Overeenkomst jegens Brozo en dat CCL c.s. Brozo financieel heeft uitgerookt. Brozo laat evenwel na haar (uitgediepte) stellingen op dit punt voldoende te concretiseren. De voorzieningenrechter gaat dan ook aan die stellingen voorbij. Daarmee is het door Brozo gestelde schuldeisersverzuim aan de kant van CCBM c.s. en haar zo begrepen beroep op een opschortingsrecht van de baan.

Hoewel CCBM c.s. dus in deze (grotendeels, zie hierna) het gelijk aan haar zijde krijgt, wenst de voorzieningenrechter niet ongenoemd te laten dat zij haar stellingen, in het licht van de onvoldoende gemotiveerde betwisting van Brozo , maar net aan voldoende heeft onderbouwd. De voorzieningenrechter noemt in dat verband specifiek haar beroep op de voor toewijzing relevante producties 21 en 22 bij dagvaarding. Wat de status van deze documenten is, is in feite ongewis. De enkele stelling van CCBM c.s. dat de stukken afkomstig zijn van Novagraaf Nederland B.V., zegt verder niets over de vraag of de stukken bijvoorbeeld door een beëdigd vertaler van het Chinees naar het Engels zijn vertaald. Tegelijkertijd houdt het verweer van Brozo dat zij niet weet wat er in die stukken staat en dat, zo begrijpt de voorzieningenrechter, op die stukken geen acht moet worden geslagen, geen stand. Producties 21 en 22 zijn immers feitelijk grotendeels in de Engelse taal opgesteld. Ervan uitgegaan mag worden dat de inhoud voor Brozo te begrijpen moet zijn.

CCBM c.s. is aan te merken als de overwegend in het gelijk gestelde partij. Gelet op het feit dat CCBM c.s. [gedaagde sub 2] ten onrechte in dit kort geding heeft betrokken, dat CCL niet-ontvankelijk is verklaard en dat CCBM c.s. voorts, naast de toegewezen mogelijkheid van reële executie, een aan Brozo op te leggen dwangsom heeft gevraagd, zonder de noodzaak daarvan onderbouwd toe te lichten, ziet de voorzieningenrechter aanleiding om de proceskosten te compenseren. De voorzieningenrechter merkt op dat zich daarmee in de wijze van procederen van CCBM c.s. slordigheden hebben voorgedaan die geen proceskostenveroordeling ten laste van alleen Brozo rechtvaardigen. Daaraan doet niet af dat de proceswijze van Brozo evenmin de schoonheidsprijs verdient. Nu de proceskosten worden gecompenseerd bestaat geen aanspraak op vergoeding van nakosten en/of wettelijke rente.