Uitspraken

Bij beschikking van 29 januari 2024 heeft de rechtbank de behandeling van het verzoek aangehouden en de officier verzocht om uiterlijk 16 februari 2024 een aanvullende medische verklaring inzake de wilsbekwaamheid van betrokkene ten tijde van de vernietigde beschikking over te leggen aan de rechtbank. De rechtbank verwijst naar en neemt over wat hierover in deze beschikking is overwogen.

De officier betoogt dat de rechtbank gelet op de aanvullende medische verklaring van 6 februari 2024 kan oordelen dat sprake was van wils(on)bekwaamheid (de rechtbank begrijpt: wilsonbekwaamheid), dat er dus geen sprake was van een te honoreren verzet tegen zorgvormen, zodat de machtiging tot voortzetting van de crisismaatregel van 22 juni 2023 tot en met 13 juli 2023 dan ook alsnog moet worden toegewezen.

Betrokkene stelt gemotiveerd kort weergegeven dat de aanvullende medische verklaring in deze zaak ontoereikend is en dat de betrouwbaarheid daarvan onvoldoende is om uit te kunnen gaan van wilsonbekwaamheid van betrokkene ten tijde van de crisismaatregel (de rechtbank begrijpt: ten tijde van de voortzetting van de crisismaatregel). De rechtbank moet daarom rekening houden met de wensen en voorkeuren van betrokkene.

De rechtbank overweegt als volgt. De aanvullende medische verklaring van de psychiater over de wils(on)bekwaamheid voldoet naar het oordeel van de rechtbank niet aan de aan die verklaring te stellen eisen. Deze verklaring bevat slechts een summiere – en naar het oordeel van de rechtbank onvoldoende – onderbouwing inhoudende dat betrokkene volgens de psychiater wilsonbekwaam was onder meer door de verwarde en chaotische indruk die hij op dat moment maakte vanuit zijn psychose zonder ziektebesef. Uit deze verklaring blijkt dat de psychiater zijn onderzoek heeft beperkt tot het putten uit zijn herinnering en dossieronderzoek. De rechtbank is het eens met betrokkene dat dit retrospectief onderzoek ontoereikend is om de conclusie te rechtvaardigen dat betrokkene ten tijde van de behandeling van het verzoek voor de machtiging tot voortzetting van de crisismaatregel wilsonbekwaam was. Niet is gebleken dat de psychiater bij zijn beoordeling gebruik heeft gemaakt van de bronnen die beschikbaar waren, zoals een gesprek met de zorgverantwoordelijke en/of een onderzoek van of een gesprek met betrokkene zelf. De rechtbank kan op basis van de aanvullende medische verklaring van de psychiater niet aannemen dat betrokkene wilsonbekwaam moet worden geacht in zijn verzet tegen de verzochte vormen van verplichte zorg, zodat zijn bezwaren tegen verlening van een machtiging tot voortzetting van de crisismaatregel moeten worden gehonoreerd. Dit betekent dat de rechtbank het verzoek zal afwijzen.