Uitspraken

Verzoekers vragen om mr. B. Knoop-Bergsma, tot vereffenaar te benoemen in de nalatenschap van mevrouw [overledene] (hierna: de overledene), die op [overlijdensdatum] is overleden in Rotterdam. De rechtbank wijst het verzoek toe. Hierna wordt toegelicht hoe tot dit oordeel is gekomen.

De rechtbank kan als een nalatenschap onder voorrecht van boedelbeschrijving is aanvaard (de zogenaamde beneficiaire aanvaarding) een vereffenaar benoemen op verzoek van een erfgenaam (artikel 4:203 lid 1 onder a BW).

Aan deze twee voorwaarden is voldaan, want verzoekers hebben op 5 november 2024 de nalatenschap van de overledene beneficiair aanvaard en verzoekers zijn erfgenaam van de overledene. De overledene heeft namelijk bij testament van 10 mei 2016 over haar nalatenschap beschikt en daarin verzoekers tot erfgenamen benoemd. De andere erfgenamen zijn de hierboven als belanghebbenden aangemerkte goede doelen.

Verzoekers hebben ook voldoende toegelicht dat zij er een belang bij hebben als een vereffenaar wordt benoemd, omdat het hen niet lukt om de andere erfgenamen, de goede doelen, te bereiken om een volmacht te verkrijgen en zij zelf niet in staat zijn om de afwikkeling van de nalatenschap te doen. De nalatenschap blijft hierdoor onbeheerd.

Het verzoek is gelet op het voorgaande voor toewijzing vatbaar. Op grond van artikel 4:206 lid 1 BW moet de rechtbank echter, voor zover zij bestaan en bekend zijn, de erfgenamen van de overledene, de executeur en de boedelnotaris horen voordat zij beslist op het verzoek om een vereffenaar te benoemen. De door de overledene in haar testament benoemde executeur heeft de benoeming niet aanvaard, zodat er geen executeur is. Er is ook geen boedelnotaris. De erfgenamen van de overledene zijn verzoekers samen met de goede doelen. Verzoekers hebben niet aangegeven prijs te stellen op een mondelinge behandeling. De rechtbank is van oordeel dat de goede doelen niet in hun belangen worden geschaad als zij niet gehoord worden. Dit wordt hierna toegelicht.

Verzoekers stellen dat zij hebben geprobeerd de goede doelen te bereiken om een volmacht te verkrijgen, maar dit moeizaam verliep. Dit kan wijzen op twee situaties, namelijk de situatie dat de goede doelen er bewust voor hebben gekozen geen volmacht te verlenen, of de situatie dat de goede doelen er geen bezwaar tegen hebben dat verzoekers de nalatenschap afwikkelen. In de situatie dat de goede doelen er bewust voor gekozen hebben om geen volmacht te verstrekken aan verzoekers, zal de aangewezen weg zijn om een vereffenaar te benoemen. De nalatenschap kan immers anders niet beheerd en vereffend worden en het komt niet werkbaar over als verzoekers en de 34 goede doelen samen het beheer en de vereffening op zich moeten nemen. In de situatie dat de goede doelen de afwikkeling van de nalatenschap aan verzoekers hebben willen overlaten, kan daaronder ook begrepen worden de situatie dat verzoekers – met gebruikmaking van de volmachten – een vereffenaar willen laten benoemen omdat zij zichzelf niet in staat achten om de vereffening op zich te nemen. In beide situaties ligt het daarom in de rede dat de goede doelen geen bezwaar zullen hebben tegen benoeming van een vereffenaar, zodat de rechtbank zonder het horen van de goede doelen uitspraak zal doen.

Het verzoek wordt gelet op het voorgaande toegewezen. De rechtbank benoemt de door verzoekers voorgestelde vereffenaar, mr. B.H. Knoop-Bergsma, tot vereffenaar, die zich daartoe ook bereid heeft verklaard. De vereffenaar moet de benoeming zelf bekend maken in de Staatscourant. De rechtbank ziet geen reden om, voor zover dit gelet op de overgelegde bereidverklaring de bedoeling van verzoekers was, een tweede vereffenaar te benoemen, zijnde mr. M. Zandbergen. De vereffenaar mag haar taken delegeren.

De benoeming van de vereffenaar wordt, zoals verzocht, uitvoerbaar bij voorraad verklaard (artikel 288 Rv).