Uitspraken

Tussen ASR en [naam] (‘[naam]’) bestaat sinds
1 januari 2022 een zorgverzekeringsovereenkomst. [gedaagde] heeft op 17 april 2022 een geweldsmisdrijf gepleegd jegens [naam]. [gedaagde] is daarvoor bij vonnis van de meervoudige strafkamer van deze rechtbank van 21 oktober 2022 veroordeeld. Het vonnis is in kracht van gewijsde gegaan (er is geen hoger beroep tegen ingesteld). Op grond van de zorgverzekeringsovereenkomst heeft [naam] medische zorg en bijstand gekregen van diverse zorg verlenende instanties als gevolg van het geweldsmisdrijf. Deze zorgverleners hebben voor een bedrag van in totaal € 4.767,97 aan zorgkosten bij ASR gedeclareerd. ASR heeft deze kosten volledig vergoed aan de betreffende zorgverleners.

De kantonrechter wijst de vordering van ASR toe. Hierna wordt uitgelegd waarom de kantonrechter tot deze beslissing gekomen is.

Tussen partijen is niet in geschil dat ASR als gevolg van het geweldsmisdrijf voor een bedrag van in totaal € 4.767,97 aan medische kosten heeft vergoed aan diverse zorg verlenende instanties. Dit blijkt ook uit het overzicht van productie 3 bij dagvaarding. ASR heeft het eigen risico van [naam] reeds verrekend. In het strafvonnis van
21 oktober 2022 is een bedrag van in totaal € 164,73 aan materiële schadevergoeding toegekend aan [naam]. Deze vergoeding bestaat uit € 132,32 aan medische kosten voor de huur van krukken en de aanschaf van verband en pleisters en € 32,41 aan parkeerkosten. Aan immateriële schadevergoeding is € 3.000,- toegekend aan [naam]. ASR heeft onweersproken gesteld dat [naam] de medische kosten van
€ 132,32 zelf heeft moeten betalen, omdat deze kosten niet onder de dekking van de basisverzekering vallen, en dat deze kosten ook niet door een zorgverlener bij ASR zijn gedeclareerd. Dit betekent dat de medische kosten waarvoor in deze procedure vergoeding wordt gevorderd niet al in de strafprocedure zijn betrokken. Met andere woorden, de onderhavige vordering van ASR staat volledig los van de in de strafzaak aan [naam] toegewezen schadevergoeding. ASR kan de medische kosten die zij heeft vergoed op grond van artikel 7:962 lid 1 BW juncto artikel 6:162 BW verhalen op [gedaagde]. De conclusie is dat de vordering van € 4.767,97 wordt toegewezen.

De door ASR gevorderde incassokosten van € 601,80 en de door haar gevorderde rente worden toegewezen. ASR heeft genoeg gesteld waaruit volgt dat dit moet worden betaald en [gedaagde] heeft dat niet betwist.

De proceskosten komen voor rekening van [gedaagde], omdat hij ongelijk krijgt (artikel 237 Rv). De kantonrechter begroot de kosten die [gedaagde] aan ASR moet betalen op € 113,54 aan dagvaardingskosten, € 524,- aan griffierecht, € 678,- aan salaris voor de gemachtigde
(2 punten x € 339,-) en € 135,- aan nakosten. Dat is in totaal € 1.450,54. Hier kan nog een bedrag bij komen als dit vonnis wordt betekend.

Dit vonnis wordt uitvoerbaar bij voorraad verklaard, omdat ASR dat eist en [gedaagde] daar geen bezwaar tegen heeft gemaakt (artikel 233 Rv). Dat betekent dat het vonnis meteen mag worden uitgevoerd, ook als één van de partijen aan een hogere rechter vraagt om de zaak opnieuw te beoordelen.