Uitspraken

RECHTBANK 'S-GRAVENHAGE

Sector familie- en jeugdrecht

Enkelvoudige kamer

Artikel 1:9 van het Burgerlijk Wetboek

Beschikking op het op 17 juli 2009 ingekomen verzoekschrift van:

Als belanghebbende wordt aangemerkt:

De vrouw heeft ter terechtzitting verweer gevoerd tegen het verzoek van de man. Zij heeft de rechtbank verzocht dat verzoek af te wijzen.

De vrouw heeft, onder verwijzing naar een uitspraak van het Gerechtshof Leeuwarden van 20 januari 1971, NJ 1971, 296, gesteld dat het verzoek van de man dient te worden afgewezen.

De rechtbank overweegt als volgt.

Op grond van het bepaalde in artikel 1:9, eerste lid, BW is de vrouw bevoegd de geslachtsnaam van de man te voeren of aan de hare te doen voorafgaan dan wel die te doen volgen op haar eigen geslachtsnaam. Deze bevoegdheid van de vrouw geldt ongeacht de toestemming daartoe van de man.

Indien het huwelijk door echtscheiding is ontbonden en daaruit geen afstammelingen in leven zijn, kan de rechtbank op grond van het tweede lid van voornoemd artikel, wanneer daartoe gegronde redenen bestaan, op verzoek van de gewezen echtgenoot aan de vrouw de haar in het eerste lid toegekende bevoegdheid ontnemen.

De rechtbank stelt voorop dat de vrouw belang heeft bij het voeren van de geslachtsnaam van de man, nu zij die naam al bijna veertig jaar voert en onder die naam haar carrière heeft opgebouwd. De vrouw is onder die naam nog steeds actief op sociaal en bestuurlijk niveau. Bovendien heeft de vrouw te kennen gegeven dat de naam "[A.]" onderdeel van haar persoonlijkheid is geworden.

De rechtbank overweegt dat de vrouw heeft betwist dat het aan haar te wijten is dat de echtscheiding niet vlot is verlopen. Volgens haar is de man zelf debet geweest aan de langere duur van de echtscheidingsprocedure. Voorts heeft de vrouw betwist dat zij onwaarheden over de man heeft verkondigd. De man is in de visie van de vrouw door eigen toedoen in een slechter daglicht komen te staan in [woonplaats R.]. Tot slot heeft de vrouw uitdrukkelijk betwist dat zij in familiezaken in strijd met de fatsoensnomen heeft gehandeld. Gelet op het voorgaande zijn de stellingen van de man niet komen vast te staan. Dat de vrouw de naam "[A.]" alleen wil gebruiken om de man dwars te zitten of te kwetsen acht de rechtbank, gelet op het verhandelde ter terechtzitting, niet aannemelijk.

De enkele stelling van de man dat hij er (emotioneel) veel moeite mee heeft dat de vrouw zijn geslachtsnaam blijft dragen, is niet voldoende om aan te nemen dat voornoemd recht van de vrouw hiervoor zou moeten wijken.

De omstandigheid dat de partner van de man het voeren van de naam "[A.]" door de vrouw als storend ervaart levert evenmin een gegronde reden als bedoel in artikel 1:9, tweede lid, BW op. Immers, de wet staat er niet aan in de weg dat de partner van de man, na het formaliseren van de relatie met de man, eveneens de naam "[A.]" zal gaan voeren. De rechtbank is bovendien van oordeel dat in die situatie de kans op verwarring of verwisseling met de vrouw niet reëel is, niet in de laatste plaats nu de man en zijn partner niet in de buurt van [woonplaats R.] woonachtig zijn.

Gelet op het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat de man geen bezwaren heeft aangevoerd die van zodanig gewicht zijn dat het belang van de vrouw om de geslachtsnaam van de man te blijven voeren daarvoor moet wijken. De rechtbank zal derhalve beslissen als na te melden.

wijst het verzoek van de man af.

Deze beschikking is gegeven door mr. C.W. de Wit, bijgestaan door mr. J.M.A.L. de Backer als griffier en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 11 januari 2010.