Uitspraken

Hoewel niet met zoveel woorden in de vordering verwoord, heeft [eiseres] in haar vordering kennelijk – en zo hebben gedaagden het blijkens hun verweren ook begrepen – de aansprakelijkheid van [gedaagde] en MCS (althans haar verzekeraar VvAA) primair gebaseerd op een gestelde tekortkoming in de nakoming van de tussen haar en MCS (en [gedaagde]) gesloten geneeskundige behandelingsovereenkomst. Die gestelde tekortkoming houdt in, dat [gedaagde] en MCS gebruik hebben gemaakt van een niet deugdelijke hulpzaak (het na 6 jaar gescheurde rechterimplantaat). De eerste vraag die dan dient te worden beantwoord is, of sprake was van een voor de uitvoering van de geneeskundige behandelingsovereenkomst ongeschikt implantaat in de zin van art. 6:77 BW.

In dat kader is allereerst van belang dat vast staat dat de gebruikte implantaten van Eurosilicone voorzien zijn van een CE-markering (en derhalve voldoen aan de strenge eisen die in Europees verband aan medische hulpmiddelen worden gesteld) en dat de betreffende implantaten veelvuldig werden en worden gebruikt. Van een ontwerp- of productiefout van het betreffende implantaat is niet gebleken. [eiseres] stelt zo’n fout wel, maar brengt tegenover de stellingen van gedaagden dat de productie geheel volgens de gecertificeerde processen heeft plaatsgevonden geen argumenten naar voren waaruit een dergelijke fout zou kunnen blijken. Mede gelet op de ter zake op de comparitie door [gedaagde] gegeven toelichting gaat de rechtbank er voorts van uit dat het ontstaan van een scheur een aan een implantaat inherent risico is, dat zich in een gering aantal gevallen realiseert. Dat zo’n scheuring kan optreden brengt naar het oordeel van de rechtbank niet met zich dat het betreffende implantaat zonder meer als ongeschikt moet worden beschouwd. Of daadwerkelijk sprake is van ongeschiktheid is, hangt dan af van het antwoord op de vragen (a) of de gevolgen van het scheuren van een implantaat voldoende bekend en voor een patiënte niet al te bezwarend zijn en (wanneer het antwoord op deze vraag positief is) (b) of een patiënte voorafgaand aan de plaatsing van het implantaat van de risico’s op de hoogte was gesteld zodat zij bij de beslissing een implantaat te laten plaatsen, die risico’s kan laten meewegen. Daarbij geldt voorts dat als het antwoord op vraag (a) negatief is, voor aansprakelijkheid van [gedaagde] en MCS (en VvAA) nog moet worden vastgesteld dat [gedaagde] en MCS met die omstandigheid bekend waren of bekend hadden behoren te zijn.

Bij de beantwoording van vraag (a) overweegt de rechtbank dat een (lichte) ontsteking als gevolg van het scheuren van een implantaat, welke ontsteking na verloop van tijd weer geneest, niet tot het oordeel kan leiden dat sprake is van zodanig bezwarende gevolgen van de realisering van het aan implantaten inherente risico van scheuren, dat van een ongeschikte zaak moet worden gesproken. Ook de omstandigheid dat plaatsing van nieuwe implantaten na verloop van tijd noodzakelijk is en dat mogelijk het resultaat van de nieuwe plaatsing minder mooi is dan de eerste plaatsing, kan niet als een zodanig ernstig gevolg worden gezien. [eiseres] stelt echter ook andere en ernstigere, systemische gevolgen van de scheuring (en de door die scheuring ontstane verspreiding van siliconen in haar lichaam), onder meer oogklachten. Deze klachten en het causale verband tussen die klachten en de scheuring van het implantaat wordt door gedaagden uitdrukkelijk betwist en staat derhalve niet vast. Ter vaststelling van de door [eiseres] gestelde klachten, de ernst ervan en het causale verband tussen die klachten en de scheuring van het implantaat zal daarom nader onderzoek door (een) deskundigen(n) moeten worden gedaan.

Als op grond van een nog te verkrijgen deskundigenbericht zou komen vast te staan dat de door [eiseres] gestelde klachten het gevolg zijn van de scheuring van het implantaat en de daarop gevolgde verspreiding van siliconen in haar lichaam, en deze klachten zodanig zijn, dat moet worden gezegd dat ze voor een patiënte als [eiseres] te bezwarend zijn, zal nog moeten worden vastgesteld of [gedaagde] en/of MCS van deze mogelijke gevolgen op de hoogte was/waren. Als dat zo is, kan worden vastgesteld dat sprake is geweest van een ongeschikte zaak; in dat geval is het ook niet onredelijk de schade aan hen toe te rekenen. [eiseres] heeft over wetenschap van de hier bedoelde gevolgen van scheuring van het implantaat bij [gedaagde] en/of MCS niets gesteld. [gedaagde] en VvAA hebben de gestelde klachten en het causale verband tussen de scheuring van het implantaat en die klachten uitdrukkelijk en gemotiveerd betwist, daarbij verwijzend naar huidige wetenschappelijke inzichten. Dit leidt tot het oordeel dat voldoende vast staat dat [gedaagde] en MCS de thans door [eiseres] gestelde klachten als mogelijke gevolgen van een scheurend implantaat niet kenden en ook niet konden kennen. Voor zover de gestelde aansprakelijkheid van [gedaagde] en MCS is gebaseerd op het gebruik van een ongeschikte hulpzaak, zal dan het antwoord op de hiervoor geformuleerde vraag (a) – en als gevolg daarvan ook niet het antwoord op vraag (b) – niet behoeven te worden afgewacht. Een deskundigenbericht zal daarom niet worden gevraagd. Reeds nu kan worden vastgesteld dat [gedaagde] en MCS (en dus ook VvAA) niet op grond van het gebruik van een ondeugdelijke hulpzaak aansprakelijk zijn voor de door [eiseres] gestelde schade. In zoverre zal de vordering moeten worden afgewezen.

Los van het vorenstaande baseert [eiseres] aansprakelijkheid aan de zijde van het MCS (althans haar verzekeraar VvAA) en [gedaagde] op de omstandigheid dat zij voorafgaand aan het sluiten van de medische behandelingsovereenkomst onvoldoende van de risico’s van het implantaat is voorgelicht. Gelet op hetgeen door [eiseres] wordt gesteld ook na het hiervoor onder 4.4 gegeven oordeel over de ernstiger klachten, moeten worden bezien of zij voorafgaand aan het aangaan van de medische behandelingsovereenkomst door MSC en [gedaagde] over de mogelijkheid van scheuren van het implantaat en de als gevolg daarvan mogelijke ontsteking (en noodzaak tot vervangen met mogelijk minder mooi resultaat) voldoende is voorgelicht. Immers, [eiseres] stelt dat zij (ook) daarover niet is voorgelicht en dat zij, had zij geweten dat scheuring kon plaatsvinden, zij niet voor implantatie zou hebben gekozen. VvAA en [gedaagde] betwisten beide stellingen van [eiseres]. Veronderstellenderwijs ervan uitgaande dat de betreffende informatie niet is gegeven, oordeelt de rechtbank de stelling dat, was [eiseres] van de mogelijkheid van scheuren op de hoogte geweest, zij niet tot de plaatsing ervan zou hebben beslist, onvoldoende onderbouwd. Bij dat oordeel betrekt de rechtbank de omstandigheid dat zij, nadat beide implantaten na scheuring van een ervan waren verwijderd, opnieuw heeft gekozen voor het doen plaatsen van twee implantaten van hetzelfde merk. Nu zij aldus, door eigen ervaring bekend met de risico’s van de implantaten, toch (opnieuw) voor plaatsing ervan heeft gekozen, is niet zonder nadere toelichting, die niet is gegeven, duidelijk dat zij in 2006, zou zij toen door MCS en [gedaagde] van het risico op scheuren op de hoogte was gesteld, van de voorgenomen ingreep zou hebben afgezien. Gelet hierop is het niet meer nodig te onderzoeken of [eiseres] destijds daadwerkelijk van de risico’s op de hoogte is gesteld (zoals VvAA en [gedaagde] stellen, terwijl [eiseres] dat betwist). Ook de hier besproken grond van de gestelde aansprakelijkheid van MCS (en dus VvAA) en [gedaagde] moet dus worden afgewezen.

Het vorenstaande leidt tot het oordeel dat de vorderingen voor zover die zijn gericht tegen VvAA en [gedaagde] moeten worden afgewezen. In de verhouding tussen [eiseres] enerzijds en [gedaagde] en VvAA anderzijds zal de rechtbank reeds nu een veroordeling in de proceskosten uitspreken. [eiseres] zal als de in het ongelijk gestelde partij, worden veroordeeld in die kosten, tot op heden aan de zijde van [gedaagde] en VvAA begroot op:

- vast recht € 575,--

- salaris advocaat € 1.130,-- (2,5 x tarief II, € 452,--)

Totaal € 1.705,--.

De rechtbank dient thans te oordelen over de subsidiair ingediende vordering, gebaseerd op productaansprakelijkheid aan de zijde van Eurosilicone. [eiseres] stelt dat Eurosilicone een implantaat heeft geleverd, dat niet de veiligheid bezat dat zij van dat implantaat mocht verwachten. Voor de beoordeling van de bedoelde veiligheid is van belang hetgeen hiervoor onder 4.2 en 4.3 is overwogen. Zoals daar al is overwogen, mocht [eiseres] naar het oordeel van de rechtbank verwachten dat het implantaat bij eventuele scheuring niet de thans door haar gestelde ernstige (systemische) klachten zou veroorzaken. Indien een implantaat na scheuring die ernstige klachten wel veroorzaakt (terwijl daarvoor geen bijzondere oorzaak is, de gelegen zou zijn in juist deze patiënte), dan kan niet worden gezegd dat het een voldoende veilig implantaat is. Dat mogelijk deze gevolgen van het implantaat in 2004 niet bekend waren, maakt dat niet anders. Van een producent van implantaten mag immers worden verwacht dat zij ten behoeve van het door haar in het handelsverkeer te brengen product tevoren zodanige research doet, dat klachten als waar het hier om gaat niet kunnen voorkomen. Doen die klachten zich wel voor, dan is – kennelijk – die research onvoldoende geweest. Eurosilicone heeft echter de stellingen over aard en ernst van de door [eiseres] gestelde klachten en het causale verband tussen die klachten en de scheuring van het implantaat betwist. Dat betekent dat thans niet vast staat welke klachten [eiseres] precies ervaart, wat de ernst daarvan is, of en zo ja in welke mate die klachten het gevolg zijn van de scheuring van het implantaat en de verspreiding van de siliconen in haar lichaam. Voorts dient te worden bezien of deze klachten zich mogelijk om een bij [eiseres] zelf gelegen oorzaak, alleen bij haar voordoen. De rechtbank is van oordeel dat ter vaststelling van een en ander een onderzoek noodzakelijk is door (een) deskundige(n).

De rechtbank zal, gelet op het vorenstaande, een deskundigenbericht gelasten. Aan de deskundige zal in ieder geval de vraag dienen te worden gevraagd de door [eiseres] gestelde klachten en de ernst ervan te onderzoeken en (nader) vast te stellen en voorts van die klachten te onderzoeken en vast te stellen of en zo ja, in welke mate zij het gevolg zijn van de scheuring van het implantaat en de daarop gevolgde verspreiding van siliconen in haar lichaam. Ook dient te worden onderzocht of deze klachten zich mogelijk om een bij [eiseres] zelf gelegen oorzaak, alleen bij haar voordoen. [eiseres] en Eurosilicone zullen in de gelegenheid worden gesteld zich – bij akte – over dit voornemen uit te laten en daarbij tevens aantal en zo mogelijk namen te noemen van (een) te benoemen deskundige(n) en aan die deskundige(n) voor te leggen vragen op te geven. Ook kunnen zij zich uitlaten over wie van partijen vooruitlopend op de proceskostenveroordeling de kosten van het onderzoek zou kunnen/moeten voorschieten. De rechtbank zal de zaak voor het nemen van die aktes verwijzen naar de rol.

Iedere verdere beslissing wordt aangehouden.