Uitspraken

De Raad heeft tijdens de mondelinge behandeling ten aanzien van de omgangsregeling aangegeven dat het van belang is dat er structuur en regelmaat in de omgangsregeling komt. Gelet op het lastige parket waarin partijen zich bevinden, te weten hun onregelmatige werktijden en de omgang van de man met [roepnaam minderjarige2] , is het lastig een standaardoplossing te vinden. Om deze reden is en blijft goede communicatie tussen partijen te allen tijde essentieel. Partijen zullen immers altijd als ouders moeten blijven overleggen en zijn tot elkaar veroordeeld. De Raad adviseert om deze reden partijen te verwijzen naar het Uniform Hulpaanbod (UHA) ter verbetering van de onderlinge communicatie. Aanvullend adviseert de Raad als voortraject de SCHIP-therapie, met als doel de problemen welke zijn ontstaan in het verleden, op te lossen. Ook zou door deelname aan de SCHIP-therapie het vertrouwen van partijen in elkaar weer kunnen groeien. Ten aanzien van het verzoek van de man tot het gezamenlijk gezag, adviseert de Raad dit verzoek aan te houden in afwachting van de resultaten en ontwikkelingen voortkomend uit het UHA. Alvorens tot beoordeling van dat verzoek over te gaan dient volgens de Raad te worden gekeken of partijen samen tot afspraken kunnen komen.

Zoals tijdens de mondelinge behandeling al aan partijen is meegedeeld, is de rechtbank, gelet op hetgeen de Raad heeft geadviseerd en de instemming van beide partijen, van oordeel dat de problematiek van deze ouders en/of de minderjarige dringend vraagt om de inzet van een zorgtraject.

Het resultaat is tijdens de mondelinge behandeling vastgelegd in de “Resultatenlijst hulp en ondersteuning bij verwijzingen”. De resultatenlijst is aan deze beschikking gehecht.

Gelet op het vorenstaande en omdat beide partijen tijdens de mondelinge behandeling hebben verklaard hiermee te kunnen instemmen, zal de rechtbank partijen voor een zorgtraject ten behoeve van het hiervoor genoemde resultaat verwijzen naar het loket van de samenwerkende gemeenten in de regio Zeeland. De rechtbank acht, overeenkomstig het advies van de Raad, als voortraject de SCHIP-therapie het meest passend.

Tijdens de mondelinge behandeling heeft de rechtbank zich ervan vergewist dat partijen ermee instemmen dat de door de woonplaatsgemeente van de minderjarige aangewezen zorgaanbieder aan de rechtbank rapporteert over het verloop en de resultaten van het zorgtraject als ook dat de rapportage over een niet geslaagd zorgtraject bij de Raad terecht komt en voor de Raad aanleiding kan zijn om advies uit te brengen aan de rechtbank.

In verband met de verwijzing van partijen naar het loket zal de rechtbank, de beslissing met betrekking tot het gezag en omgangsregeling aanhouden, teneinde partijen in de gelegenheid te stellen deel te nemen aan de noodzakelijk geachte zorg.

De rechtbank verzoekt het loket van de samenwerkende gemeenten in de regio Zeeland om uiterlijk op de familiekamerrol van 8 februari 2022, of zoveel eerder als mogelijk is, bij de rechtbank de eindrapportage over het verloop en de resultaten van het zorgtraject in te dienen. De rechtbank wijzigt hiermee de eerder in het UHA-verwijzingsformulier genoemde pro-forma datum van 10 februari 2022. De rechtbank zal binnen twee weken na ontvangst deze rapportage doorzenden naar de advocaten van partijen en hen in de gelegenheid stellen daarop binnen twee weken te reageren en daarbij aan te geven of zij een nadere zitting noodzakelijk achten.

Indien het traject niet heeft geleid tot een positief resultaat, verzoekt de rechtbank genoemd loket de eindrapportage tevens tegelijkertijd te zenden naar de Raad, zodat de Raad kan bezien of advies door de Raad noodzakelijk is.

De Raad wordt verzocht binnen twee weken na ontvangst van de eindrapportage de rechtbank te laten weten of zij aanleiding ziet om advies uit te brengen. Indien de Raad tot advies besluit dan verzoekt de rechtbank de Raad dit advies uiterlijk binnen 4 maanden na deze kennisgeving, of zoveel eerder als mogelijk is, bij de rechtbank in te dienen. Na ontvangst van het advies van de Raad zullen partijen vervolgens in de gelegenheid worden gesteld hierop binnen 14 dagen te reageren, waarna de behandeling van de zaak ter zitting – indien gewenst – zal worden voortgezet.

Gelet op het vorenstaande wordt de Raad reeds nu voorwaardelijk verzocht om, indien de eindrapportage van de zorgaanbieder daartoe aanleiding geeft, aan de rechtbank advies uit te brengen ter beantwoording van de navolgende vragen:

- Bestaat er, bij toewijzing van het gezag aan de ouders gezamenlijk, een onaanvaardbaar risico dat de minderjarige klem of verloren zal raken tussen de ouders en is niet te verwachten dat hierin binnen afzienbare tijd voldoende verbetering zal komen of is het anderszins in het belang van de minderjarige te achten om af te wijken van het in de wet neergelegde uitgangspunt dat de ouders gezamenlijk het gezag uitoefenen?

- Welke omgangsregeling komt het meest tegemoet aan de belangen van de minderjarige en hoe dient de regeling qua aard, duur en frequentie vorm gegeven te worden?

Tijdens de mondelinge behandeling hebben partijen toestemming gegeven voor het delen van hun bij de rechtbank bekende persoonsgegevens via het “Formulier verwijzing ouders/kind naar hulpverlening” (hierna ook: het verwijzingsformulier) met het loket van de zorgregio, de toegang (van de woonplaatsgemeente van de kinderen), de in te zetten zorgaanbieder en eventueel de Raad. Voorts hebben zij toestemming gegeven voor het verzenden van het verwijzingsformulier met de resultatenlijst en deze beschikking naar het loket en vervolgens naar de toegang en de zorgaanbieder.

De vrouw verzoekt een door de man aan haar te betalen bedrag vast te stellen als bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding van de minderjarige. Bij het bepalen van de behoefte aan een kinderbijdrage hanteert de rechtbank de uitgangspunten, zoals deze zijn neergelegd in de aanbevelingen van de Expertgroep Alimentatie.

Tussen partijen is in geschil wat de behoefte van [roepnaam minderjarige] is. Gelet op de discussie tussen partijen is daarbij allereerst de vraag of uitgegaan moet worden van het gezamenlijk NBI of van het gemiddelde van de behoefte berekend op basis van het inkomen van de ene ouder en de behoefte berekend op basis van het inkomen van de ander ouder. Bepalend hierbij is of de ouders in gezinsverband hebben samengeleefd.

De behoefte van een kind waarvan de ouders nooit in gezinsverband hebben samengeleefd, wordt bepaald aldus, dat het gemiddelde wordt genomen van de behoefte berekend op basis van het inkomen van de ene ouder (inclusief het voor het betreffende kind ontvangen kindgebonden budget (KGB)) en de behoefte op basis van het inkomen van de andere ouder (eveneens inclusief het voor het betreffende kind ontvangen KGB). Dus bij de ouder, waar het kind niet staat ingeschreven, zal bij de berekening van zijn NBI een (fictief) KGB worden meegenomen.

Beide partijen gaan bij het NBI van de vrouw in hun berekeningen uit van € 2.993,= per maand. De rechtbank verhoogt dit NBI, gelet op vorenstaande, met het KGB van € 243,= per maand, waardoor het totale NBI € 3.236,= bedraagt. Met dit NBI correspondeert volgens de aanbevelingen van de Expertgroep Alimentatienormen, op basis van de tabelbedragen voor één kind, een bedrag aan kosten van, afgerond, € 415,= per maand.

De vrouw heeft het NBI van de man gesteld op € 3.577,= op basis van zijn inkomsten uit onderneming van € 13.118,= alsmede zijn inkomsten bij Defensie ad € 42.472,= en bij Veiligheidsregio van € 7.570,=, totaal € € 50.042,=. Omdat de inkomsten van de man bij de Veiligheidsregio in 2018 in vergelijking met andere jaren bijzonder hoog waren, heeft zij deze buiten de berekening gelaten en deze inkomsten berekend over de jaren 2017, 2019 en 2020, aangezien deze jaren vergelijkbaar met elkaar zijn. Het gemiddelde inkomen over deze jaren bedraagt € 7.570,= per jaar.

Tijdens de mondelinge behandeling heeft de man ingestemd met de inkomsten uit onderneming van € 13.118,= en bij Defensie van € 42.742,=. Ten aanzien van de door de vrouw genoemde inkomsten van de Veiligheidsregio, verweert de man zich. De man was tot januari 2020 ploegenleider, wat hogere vergoedingen met zich meebracht. Om deze reden moet pas worden gekeken naar de inkomsten vanaf het tweede kwartaal van 2020. Het afgelopen jaar heeft de man extra diensten gedraaid om toch inkomen te genereren.

De behoefte van [roepnaam minderjarige] bedraagt derhalve (€ 415,= + € 464,=) / 2 = € 440,=.

Beoordeeld dient te worden in welke verhouding de behoefte van de minderjarige tussen de onderhoudsplichtigen zal worden verdeeld. De rechtbank volgt ook in dit opzicht de aanbevelingen van de Expertgroep Alimentatie, inhoudende dat de behoefte van kinderen tussen de onderhoudsplichtigen wordt verdeeld naar rato van hun draagkracht. Daartoe dient eerst het NBI van de onderhoudsplichtigen te worden bepaald. Het bedrag aan draagkracht wordt in 2021 bij inkomens vanaf € 1.700,= per maand vastgesteld aan de hand van de formule 70% x [NBI – (0,3 x NBI + € 1.000,=)]. Voor de lagere inkomens (beneden een NBI van € 1.700,= per maand) zijn vaste bedragen per categorie van toepassing.

Voor wat betreft de berekening van de draagkracht van de vrouw, zal de rechtbank, evenals partijen, uitgaan van de pro-forma berekening zoals deze door de vrouw is overgelegd. De rechtbank ziet geen aanleiding te veronderstellen dat zij meer is gaan verdienen dan de pro-forma berekening inzichtelijk maakt. Met de pro-forma berekening is naar het oordeel van de rechtbank, in tegenstelling tot het standpunt van de man, door de vrouw voldoende inzichtelijk gemaakt wat zij is gaan verdienen.

Volgens de man dient voor de vaststelling van de draagkracht van de vrouw geen rekening te worden gehouden met het forfaitair bedrag aan woonlasten, omdat de vrouw bij haar ouders inwoont en zij geen woonlasten heeft. De vrouw heeft dat betwist. Zij stelt dat zij een bijdrage betaalt aan haar ouders. Tevens stelt zij dat zij een woning heeft gekocht, waar zij naar verwachting in september 2021, dan wel oktober 2021, in zal trekken.

De rechtbank houdt rekening met de van toepassing zijnde premies en heffingskortingen (algemene heffingskorting, arbeidskorting, inkomensafhankelijke combinatiekorting). Daarnaast komt de vrouw met dit inkomen in aanmerking voor een KGB en de daarvan deel uitmakende alleenstaande ouderkop van € 4.009,= op jaarbasis. Aan de hand van deze uitgangspunten becijfert de rechtbank het huidige NBI van de vrouw op een bedrag ter hoogte van € 2.573,= per maand.

De vrouw heeft geen verweer gevoerd tegen toepassing van een door de man voorgestelde zorgkorting van 5%. Omdat de behoefte van de minderjarige € 440,= per maand bedraagt, beloopt de zorgkorting een bedrag van € 22,= per maand. Het aandeel van de man wordt verminderd met dit bedrag, zodat de man, afgerond, aan de vrouw dient te betalen € 235,= per maand. De rechtbank zal dit bedrag vaststellen.

Partijen verschillen niet (langer) van standpunt dat de ingangsdatum van de bijdrage 15 februari 2021 dient te zijn. Om deze reden zal de rechtbank de hiervoor vastgestelde kinderbijdrage in laten gaan per 15 februari 2021, nu de man in ieder geval vanaf die datum rekening had kunnen houden met een door hem te betalen kinderbijdrage.

De rechtbank heeft berekeningen gemaakt. Gewaarmerkte exemplaren van deze berekeningen zijn aan deze beschikking gehecht en maken daarvan deel uit.