Uitspraken

Overwegingen

1. Bij het bestreden besluit heeft verweerder verzoekster drie boetes opgelegd:

- een boete van € 15.821,10 wegens overtreding van de gebruiksnorm dierlijke meststoffen, de stikstofgebruiksnorm en de fosfaatgebruiksnorm;

- een boete van € 7.068,60 voor het niet voldoen aan de eigen mestverwerkingsplicht;

- een boete van € 1.831,50 omdat onvoldoende fosfaat is verwerkt.

2. Verzoekster heeft aangevoerd dat zij tot tweemaal toe heeft verzocht om opschorting van de betaling maar dat verweerder enkel wil overgaan tot het treffen van een betalingsregeling. Met dit verzoek om voorlopige voorziening wil verzoekster voorkomen dat er een onomkeerbare situatie ontstaat omdat zij zonder opschorting al is “veroordeeld” tot betaling zonder dat er sprake is van een rechtmatigheidsbeoordeling van het bestreden besluit. Daarbij heeft verzoekster een beroep gedaan op de uitspraak van de voorzieningenrechter van de rechtbank Amsterdam van 21 december 2016, ECLI:NL:RBAMS:2016:9126, waarin is geoordeeld dat in een situatie waarin nog niet vaststaat of de bestuurlijke boete - een punitieve sanctie - terecht is opgelegd, terwijl invordering van een boete tot onomkeerbare gevolgen voor de uitoefening van de onderneming van verzoeker zou kunnen leiden, verweerder een zwaarwegend belang dient te hebben om - hangende de bezwaarprocedure - tot in vordering van de boete over te gaan.

Zij heeft de voorzieningenrechter verzocht het bestreden besluit te schorsen.

3. Op grond van artikel 8:81, eerste lid, van de Awb kan de voorzieningenrechter van de rechtbank die bevoegd is of kan worden in de hoofdzaak, op verzoek een voorlopige voorziening treffen indien onverwijlde spoed, gelet op de betrokken belangen, dat vereist.

4. De voorzieningenrechter stelt, in navolging van de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State van 31 oktober 2018, ECLI:NL:RVS:2018:3527, voorop dat uit de door verzoekster genoemde uitspraak niet volgt dat een bestuursrechter hoe dan ook gehouden zou zijn om in zijn uitspraak een voorlopige voorziening te treffen die ertoe strekt dat de invordering wordt opgeschort zolang de boete nog niet onherroepelijk is. Die uitspraak is gebaseerd op de bijzondere omstandigheden die in dat geval aan de orde waren waarbij de voorzieningenrechter van de rechtbank Amsterdam doorslaggevend gewicht heeft toegekend aan de stelling van de verzoeker dat invordering tot onomkeerbare schade zou kunnen leiden. Dergelijke bijzondere omstandigheden zijn in dit geval niet gesteld en daarom valt niet in te zien dat eiseres de uitkomst van de bodemprocedure niet kan afwachten, al dan niet met gebruikmaking van een betalingsregeling.

5. Dit leidt de voorzieningenrechter tot de conclusie dat het spoedeisend belang van het verzoek niet aannemelijk is gemaakt en dat het verzoek om schorsing van het bestreden besluit daarom moet worden afgewezen. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak staat geen rechtsmiddel open.