Uitspraken

Voor de afgifte- en/of inzagevordering van [verzoekster] moet voldaan zijn aan de volgende eisen van artikel 843a lid 1 Rv:

- rechtmatig belang;

- bepaalde bescheiden;

- aangaande een rechtsbetrekking waarin [verzoekster] partij is;

- bescheiden zijn ter beschikking van of berusten onder verweerders.

Voor verweerders geldt de algemene regel dat zij voormelde stelling(en) van [verzoekster] voldoende gemotiveerd moeten betwisten.

De kantonrechter is van oordeel dat uit de stellingen van partijen volgt dat (alleen) met betrekking tot de verslagen van de getuigenverhoren van de collega [medisch specialisten] van [medisch specialist] in de periode van 17 september 2020 tot en met 9 oktober 2020 van de onderzoekscommissie van MSB-A aan de vereisten van artikel 843a lid 1 Rv is voldaan. De kantonrechter zal dit oordeel hieronder motiveren.

Het eerste vereiste van artikel 843a lid 1 Rv houdt in dat [verzoekster] een rechtmatig belang moet hebben bij inzage en/of afschrift van de bescheiden. [verzoekster] stelt in dat kader dat zij de bescheiden nodig heeft om een vordering van haar tegen verweerders in een nog te voeren bodemprocedure te onderbouwen dan wel te bewijzen. [verzoekster] stelt namelijk dat zij op haar werk schade heeft geleden door grensoverschrijdend gedrag van [medisch specialist] . Volgens [verzoekster] zijn verweerders daarvoor aansprakelijk op grond van de artikelen 7:658 BW en 6:170 BW. Het toetsingskader in deze procedure is dat [verzoekster] voldoende aannemelijk moet maken dat er mogelijk sprake is aansprakelijkheid van verweerders. Verder moet [verzoekster] onderbouwen waarom juist de gevraagde bescheiden nodig zijn voor de onderbouwing dan wel het bewijs van de door haar gestelde vordering op verweerders.

De kantonrechter is van oordeel dat [verzoekster] voor nu de mogelijke aansprakelijkheid van verweerders voldoende aannemelijk heeft gemaakt. [verzoekster] heeft voldoende feiten en omstandigheden naar voren gebracht waaruit een redelijk vermoeden blijkt dat er (mogelijk) sprake is van schending van de (zorg)plicht van artikel 7:658 BW dan wel van (risiso- )aansprakelijkheid op grond van artikel 6:170 BW. Daarbij is met name van belang dat ook MSB-A heeft gesteld dat [medisch specialist] zich jarenlang schuldig heeft gemaakt aan structureel en ernstig grensoverschrijdend gedrag ten opzichte van meerdere personen en dat [medisch specialist] een gedocumenteerd verleden heeft ten aanzien van grensoverschrijdend gedrag, waarbij er meerdere onderzoeken hebben plaatsgevonden. Blijkens productie 4 bij het verzoek heeft MSB-A het besluit tot opzegging van de overeenkomst met [medisch specialist] met onder andere deze stellingen gemotiveerd. Op grond van het voorgaande is de kantonrechter van oordeel dat [verzoekster] voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat verweerders op grond van de artikelen 7:658 en 6:170 BW (mogelijk) aansprakelijk zouden kunnen zijn voor de schade die [verzoekster] stelt te hebben geleden als gevolg van het grensoverschrijdende gedrag van [medisch specialist] .

Verder is de kantonrechter – rekening houdend met de belangen van beide partijen en van alle derde-belanghebbenden – van oordeel dat [verzoekster] (alleen) wat betreft de verslagen van de getuigenverhoren van de collega [medisch specialisten] van [medisch specialist] in de periode 17 september 2020 tot en met 9 oktober 2020 van de onderzoekscommissie van MSB-A voldoende heeft onderbouwd dat die bescheiden op dit moment nodig zijn voor de onderbouwing dan wel het bewijs van de door haar gestelde vordering op verweerders. Bij dat oordeel spelen met name de volgende feiten en omstandigheden een rol. Aan de ene kant heeft [verzoekster] al de beschikking over de nodige informatie, waaronder het arbitraal vonnis van het Scheidsgerecht Gezondheidszorg van 13 augustus 2021 en de beslissing van het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg van 2 februari 2022. De vraag is of [verzoekster] haar vordering tegen verweerders in de bodemprocedure daarmee voldoende kan onderbouwen en zo nodig bewijzen. Daarbij speelt met name een rol dat verweerders betwisten zij al eerder dan in het voorjaar van 2019 bekend waren met het gedrag van [medisch specialist] , terwijl voormelde stukken (met name het arbitraal vonnis van het Scheidsgerecht Gezondheidszorg van 13 augustus 2021 en de beslissing van het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg van 2 februari 2022) het voorjaar van 2019 als beginpunt nemen en (hoofdzakelijk) zien op het gedrag van [medisch specialist] ten opzichte van arts-assistenten en één verpleegkundig specialist.
Aan de andere kant heeft [verzoekster] voldoende aannemelijk gemaakt dat de collega [medisch specialisten] van [medisch specialist] meer weten van het gedrag van [medisch specialist] en hier ook over hebben verklaard, waaronder dat hij dit gedrag niet onder stoelen of banken stak. Zo wijst [verzoekster] op de volgende uitspraken die collega [medisch specialisten] over [medisch specialist] hebben gedaan: “sterk is en macht heeft”, “iemand kan breken”, “in kampen denk”, “steun afdwingt” en “hij is zo”. Bovendien is bij deze verslagen van belang dat een aantal andere bezwaren niet speelt. Zo is er in mindere mate dan bij de bescheiden met betrekking tot de arts-assistenten en verpleegkundig specialist sprake van privacygevoelige informatie. Verder blijkt – in tegenstelling tot de arts-assistenten – niet dat de collega [medisch specialisten] om geheimhouding/vertrouwelijkheid hebben verzocht. (Mede) gelet op het voorgaande gaat ten aanzien van deze verslagen ook het verweer dat de gevorderde inzage in dan wel afschrift van onnodig is voor een behoorlijke rechtsbedeling niet op. Kortom, in de huidige stand van zaken heeft [verzoekster] (alleen) wat betreft de verslagen van de getuigenverhoren van de collega [medisch specialisten] van [medisch specialist] in de periode 17 september 2020 tot en met 9 oktober 2020 van de onderzoekscommissie van MSB-A een zodanig belang dat de betreffende vordering toewijsbaar is, mits aan de overige – hierna te behandelen – vereisten is voldaan. Dat neemt overigens niet weg dat [verzoekster] – afhankelijk van het verloop van de bodemprocedure – op een later moment mogelijk alsnog ook een voldoende belang krijgt bij inzage in of afschrift van andere stukken.

Wat betreft de overige vereisten overweegt de kantonrechter dat het bij het verzoek om inzage in dan wel afschrift van de verslagen van de getuigenverhoren van de collega [medisch specialisten] van [medisch specialist] in de periode 17 september 2020 tot en met 9 oktober 2020 van de onderzoekscommissie van MSB-A gaat om voldoende bepaalde en concreet omschreven bescheiden. Verder moeten de verslagen een rechtsbetrekking betreffen waarin [verzoekster] partij is. [verzoekster] heeft naar het oordeel van de kantonrechter voldoende aannemelijk gemaakt dat in de verslagen informatie staat over het grensoverschrijdende gedrag van [medisch specialist] op de werkvloer en dat die informatie ook ziet op de rechtsverhouding tussen [verzoekster] en verweerders in het kader van de artikelen 7:658 en 6:170 BW. Wat betreft het laatste vereiste hebben verweerders onweersproken aangevoerd dat alleen MSB-A de beschikking heeft over de betreffende verslagen. Daarom zal de vordering alleen ten aanzien van MSB-A worden toegewezen. De kantonrechter ziet met name gelet op de opstelling en standpunten van partijen geen aanleiding om een dwangsom op te leggen.

Gelet op de standpunten van partijen zal de kantonrechter bepalen dat de verslagen geanonimiseerd mogen worden, maar de kosten daarvan komen niet voor rekening van [verzoekster] , aangezien verweerders onvoldoende hebben aangevoerd over de hoogte van deze kosten.

[verzoekster] heeft verzocht om de beschikking zoveel mogelijk uitvoerbaar bij voorraad te verklaren. Verweerders hebben bezwaar gemaakt tegen het uitvoerbaar bij voorraad verklaren van de beschikking maar zij hebben dit bezwaar niet (voldoende) gemotiveerd. Verweerders hebben niet (voldoende) aangevoerd wat hun belang is bij behoud van de bestaande toestand tot op een eventueel rechtsmiddel is beslist. Daarom zal de kantonrechter de beschikking uitvoerbaar bij voorraad verklaren.

MSB-A zal als de in het ongelijk gestelde partij worden veroordeeld in de proceskosten van [verzoekster] . Deze kosten worden tot op heden vastgesteld op € 614,00, bestaande uit € 86,00 aan griffierechten en € 528,00 (2 x € 264,00) aan salaris voor de gemachtigde van [verzoekster] . De gevorderde rente over de proceskosten zal worden toegewezen indien en voor zover MSB-A de proceskosten niet binnen veertien dagen na de betekening van het vonnis zal hebben voldaan. De gevorderde executiekosten zullen worden afgewezen, omdat vergoeding van deze kosten slechts toewijsbaar is, als die kosten in redelijkheid zijn gemaakt, hetgeen niet op voorhand te beoordelen is.

[verzoekster] zal als de in het ongelijk gestelde partij worden veroordeeld in de proceskosten van Amphia. Deze kosten worden tot op heden vastgesteld op € 528,00 (2 x € 264,00) aan salaris voor de gemachtigde van Amphia.