Uitspraken

Op [naam vergunninghoudster] worden parkeerplaatsen aangelegd langs de (nieuwe) ontsluitingsweg en er worden parkeergarages onder de appartementencomplexen aangelegd. Voor de 32 woningen in de twee paviljoens worden 64 parkeerplaatsen gerealiseerd, in iedere parkeerkelder 32. De rechtbank stelt vast dat daarmee wordt voldaan aan de parkeernorm.

Eisers sub 5 hebben ter zitting betoogd dat voor de 32 nieuwe woningen een omrekenfactor van toepassing is die maakt dat in dit geval een strengere parkeernorm gehanteerd zou moeten worden, maar zij hebben dit niet onderbouwd. Blijkens de Nota Parkeernormen Breda 2021 is de door het college gehanteerde norm van 1,8 de hoogste parkeernorm voor woningen in Breda en is dit de van toepassing zijnde norm voor de 32 woningen in de twee paviljoens. Eisers ervaren nu al een parkeerprobleem op [naam vergunninghoudster] , maar volgens vaste rechtspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (AbRS), bijvoorbeeld de uitspraak van 14 september 2022 (ECLI:NL:RVS:2022:2690), hoeft bij de beoordeling of wordt voorzien in voldoende parkeergelegenheid alleen rekening te worden gehouden met de toename van de parkeerbehoefte als gevolg van het realiseren van het bouwplan. Een eventueel bestaand tekort kan als regel buiten beschouwing worden gelaten. Dit houdt in dat slechts rekening moet worden gehouden met de toename van parkeerbehoefte als gevolg van het realiseren van het bouwplan ten opzichte van de al bestaande parkeerbehoefte vanwege het te verbouwen pand.

Eisers zijn van mening dat de bouwplannen afwijken van de plannen zoals die voorlagen ten tijde van de koop van hun eigen woning. Volgens hen is sprake van een salamitactiek door steeds weer een omgevingsvergunning voor het afwijken te verlenen en zou er eigenlijk een nieuw bestemmingsplan moeten worden vastgesteld. De rechtbank stelt allereerst voorop dat elk bouwplan op zijn eigen merites moet worden beoordeeld en kan het college daarnaast volgen in het verweer dat het bestemmingsplan “ [naam vergunninghoudster] ” is opgesteld naar aanleiding van de eerdere plannen van Vitalis, waarin ruimte geboden zou worden aan ongeveer 365 woningen. Dit bestemmingsplan en het gegeven dat [naam vergunninghoudster] een rijksmonument is, vormen nog steeds het toetsingskader voor de bouwplannen, zij het dat op onderdelen afgeweken moet worden. Dit is ook gebeurd voor de twee paviljoens, die met drie bouwlagen uitsteken boven de zichtlijnen van de oorspronkelijke paviljoens en hoger zijn dan de eerder geplande kleinschalige woningen voor senioren. De nieuwe paviljoens zijn echter lager dan de beide vleugels en passen als nieuwe eindvleugels in het aflopende profiel van [naam vergunninghoudster] . De adviezen van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed en van de gemeentelijke Commissie Ruimtelijke Kwaliteit zijn positief over het vervangen van de vervallen klassenpaviljoens door de voorgestelde nieuwbouw.

In de ruimtelijke onderbouwing wordt onderkend dat het Markdal in hydrologisch opzicht een gevoelig gebied is, met name aan de kant van de mannenvleugel. Daarom is voor het totale plan [naam vergunninghoudster] een waterhuishoudkundig plan inclusief rioolplan opgesteld. Dit plan is afgestemd met en akkoord bevonden door het waterschap Brabantse Delta, aldus de ruimtelijke onderbouwing. Eisers hebben deze bevindingen niet bestreden met een deskundig tegenrapport. Voorts overweegt de rechtbank dat de parkeergarages onder het hoofdgebouw en onder de beide vleugels onderdeel uitmaakten van het ontwerpbestemmingsplan dat door het waterschap is beoordeeld en dat aan de omgevingsvergunning voor het bouwen van de nieuwe parkeergarages het voorschrift is verbonden dat vóór aanvang van de bouw ter plaatse hydrologisch onderzoek moet plaatsvinden. Ten slotte overweegt de rechtbank in dit verband dat het college ter zitting heeft verklaard dat het waterschap op dinsdag 9 mei 2023 heeft bevestigd dat het bouwplan geen probleem vormt. Weliswaar is dit oordeel van het waterschap niet op papier gezet maar de rechtbank heeft in het licht van het vorenstaande geen reden om te twijfelen aan de instemming van het waterschap.

Met betrekking tot de door eisers gevreesde geluidsoverlast overweegt de rechtbank dat ten behoeve van het bestemmingsplan “ [naam vergunninghoudster] ” op 29 december 2009 een akoestisch onderzoek wegverkeer is uitgevoerd. Dit onderzoek is op 4 november 2011 geactualiseerd. Blijkens de ruimtelijke onderbouwing voldoet de te verwachten geluidsbelasting op de gevels van de woningen die gerealiseerd worden op landgoed [naam vergunninghoudster] aan de voorkeursgrenswaarde uit de Wet geluidhinder. Daarbij is aangegeven dat voor het geluid op de interne wegen van het landgoed geen wettelijke voorschriften gelden gezien de maximale snelheid. Gelet op deze bevindingen acht de rechtbank nieuw akoestisch onderzoek niet aangewezen.

Door de afwijking ten behoeve van de balustrade hebben de bewoners van de nieuwe paviljoens vanaf hun terras zicht op de tuinen van eisers. Dit is een inbreuk op de privacy van de eisers die daar hun tuin hebben. In het bestreden besluit wordt op dit punt overwogen dat de hoogte van 4,06 meter stedenbouwkundig gezien passend is bij de maat en de schaal van het gebouw in de open landschappelijke omgeving. Daarnaast is door het college aangegeven dat de bouw rekening houdt met de afstand die ingevolge het civiele recht in acht moet worden genomen.

De rechtbank stelt vast dat de dakterrassen een inbreuk op de privacy van een aantal bewoners van de mannen – en vrouwenvleugel maakt. Naar het oordeel van de rechtbank kan echter niet gezegd worden dat die inbreuk zodanig is dat het college bij afweging van de betrokken belangen geen doorslaggevend gewicht heeft kunnen toekennen aan de woonbelangen van de nieuwe bewoners. Daarbij is in aanmerking genomen dat op grond van het bestemmingsplan op landgoed [naam vergunninghoudster] in totaal 365 woningen kunnen worden gerealiseerd. Het college heeft zich daarom op het standpunt kunnen stellen dat de toevoeging van 32 nieuwe woningen met terrassen het woon- en leefklimaat van de huidige bewoners niet onevenredig aantast.