Uitspraken

Het beroep is in eerste instantie ingediend tegen het niet tijdig beslissen op het bezwaarschrift. Ter zitting hebben eisers het beroep tegen het niet tijdig beslissen ingetrokken. De rechtbank zal daarom inhoudelijk de beslissing op bezwaar beoordelen en niet meer ingaan op het overschrijden van de beslistermijn.

4. De voor de beoordeling van het beroep belangrijke wet- en regelgeving is te vinden in de bijlage bij deze uitspraak.

5. [B.V.] exploiteert een onderneming waarin zij betonwapening ontwerpt, vervaardigt en verwerkt. Bij haar werkzaamheden maakt zij onder meer gebruik van een in de buitenlucht geplaatste stavencarrousel. Daarin liggen op maat gesorteerde staven, waarbij door het draaien van de carrousel de gewenste staven bereikbaar zijn om uit de carrousel te kunnen halen. Ook wordt gebruik gemaakt van een hydraulische knipper voor het op maat maken van stalen staven.

Eisers wonen in de directe nabijheid van [B.V.] en ervaren geluidsoverlast van onder meer het gebruiken van de stavencarrousel.

Deze beroepsgrond slaagt niet. De rechtbank constateert dat het college geen overtreding heeft vastgesteld. De opgestelde rapporten wijzen niet eenduidig op een overtreding. Ook eisers onderkennen dat de rapporten mogelijk niet zorgvuldig zijn. Bovendien heeft [B.V.] na het onderzoek van [naam 3] een geluidsscherm laten plaatsen voor de stavencarrousel. [naam 4] heeft dit geluidsscherm meegenomen in zijn onderzoek. Het is niet onaannemelijk dat een dergelijk geluidsscherm het geluid richting de woningen beïnvloedt. Nu de rapportages op basis van berekeningen niet eenduidig op overschrijding van de geluidsnormen wijzen, is een overtreding niet vastgesteld. De enige manier om in deze situatie objectief vast te stellen of aan de geluidsnormen wordt voldaan, is meten. Een objectieve en correct uitgevoerde meting is immers nauwkeuriger dan een berekening. In beginsel is het na een verzoek om handhaving aan het college om gedegen onderzoek te doen om vast te stellen of er daadwerkelijk sprake is van een overtreding. Het gaat bij een dergelijk onderzoek om het meten van de geluidsbelasting op de gevels van eisers. Het college heeft de intentie gehad een dergelijke onderzoek te doen en heeft eisers verzocht mee te werken aan een geluidsmeting op de gevel. Zij hebben hun medewerking echter na herhaald verzoek van het college geweigerd. In dat geval is het voor hun eigen risico dat het college niet heeft kunnen meten en daarom geen overtreding vast heeft kunnen stellen. Het kan het college in dit geval niet verweten worden dat hij geen zorgvuldig onderzoek heeft gedaan. Het college heeft het verzoek om handhaving met betrekking tot de geluidsnormen terecht afgewezen.

Deze beroepsgrond slaagt niet. Op de gronden waarop [B.V.] is gevestigd is, ten tijde van het bestreden besluit, het bestemmingsplan ‘Bebouwde kom [plaats] 2008’ van toepassing. De gronden hebben in hoofdzaak de bestemming ‘Bedrijfsdoeleinden’ met de subbestemming ‘machinefabriek/constructiewerkplaats’. Op een gedeelte van het perceel is de bestemming ‘Agrarische doeleinden’ van toepassing. Voor dit deel heeft het college een omgevingsvergunning verleend waarmee in afwijking van deze bestemming opslag ten behoeve van [B.V.] wordt toegestaan. Ter zitting is vastgesteld dat op deze gronden met agrarische doeleinden de stavencarrousel en de hydraulische knipper staan.

Voor zover de gronden de bestemming ‘Agrarische doeleinden’ hebben, beroept het college zich op de omgevingsvergunning die hij op 25 juni 2019 heeft verleend aan [B.V.] . Met deze vergunning heeft [B.V.] toestemming gekregen om het perceel waarop de stavencarrousel en knipper staan, in afwijking van de gebruiksregels van het bestemmingsplan te gebruiken voor opslag, niet zijnde voor een agrarisch bedrijf. Het college heeft ter zitting verklaard dat met die vergunning ook de stavencarrousel en het knippen van de staven vergund zijn. Dit valt volgens het college onder opslag. Eisers hebben dat weersproken.

De rechtbank is van oordeel dat een stavencarrousel in combinatie met de hydraulische knipper, mede gezien de omvang van de installatie, niet onder de normale betekenis van opslag valt. Het college heeft ter zitting weliswaar gesteld dat dit geheel vergund is in de vergunning van 25 juni 2019, maar uit de tot aan de zitting overgelegde stukken kon dat niet worden afgeleid. Uit de na de heropening overgelegde stukken blijkt dat de vergunning is aangevraagd voor het gebruik van het bedrijfsterrein ten behoeve van betonbewapening zoals dat ten tijde van de aanvraag al was gerealiseerd. Uit het rapport van [naam 3] blijkt dat ten tijde van de aanvraag de stavencarrousel en knipper al op hun plaats stonden en in gebruik waren. Ook bij het college was dat bekend. Het college heeft, gezien de tekst van de omgevingsvergunning, vergund conform de aanvraag. Dat betekent dat het college met het verlenen van de vergunning op 25 juni 2019 de situatie zoals die was ten tijde van de aanvraag heeft vergund en gelegaliseerd, inclusief de stavencarrousel en de hydraulische knipper. Daarbij merkt de rechtbank op dat de woordkeuze dat afwijkend gebruik is toegestaan voor ‘opslag’ mogelijk wat onzorgvuldig is geweest, maar de zorgvuldigheid bij die besluitvorming uit 2019 is geen onderdeel van het geschil dat nu moet worden beoordeeld.

Het college heeft hiermee aangetoond dat de werkzaamheden van [B.V.] op de gronden met de bestemming ‘Agrarische doeleinden’ in overeenstemming zijn met de vergunde situatie. Deze werkzaamheden zijn ter plaatse dus toegestaan. De rechtbank is daarom van oordeel dat er geen sprake is van een overtreding ten opzichte van de gebruiksbepalingen van het bestemmingsplan, zodat het college op goede gronden niet is overgegaan tot handhavend optreden.