Uitspraken

Uit het verzoek en de mondelinge behandeling blijkt dat [minderjarige] veel gedragsproblemen laat zien, met name op school. Hij wordt ook fysiek waardoor er veel problemen zijn met de schoolgang. [minderjarige] komt niet aan leren toe. Hij loopt weg en wil niet in de klas zitten. Hij krijgt 1 op 1 begeleiding, maar dat volstaat niet. De omgang van de moeder met [minderjarige] is op woensdagmiddag in het pleeggezin, omdat [minderjarige] op de omgang bij de moeder thuis niet goed reageerde. Hij slaat, schopt, bijt en scheldt na omgangsmomenten en doet dit ook op school. De vader is mijdend en onttrekt zich volgens de GI aan de verantwoordelijkheid die hij zou moeten nemen als vader. Zo zegt de vader afspraken af of is niet bereikbaar voor de jeugdzorgwerker. Met regelmaat heeft de vader geen vaste woon- of verblijfplaats. De afspraken voor begeleide omgang komt de vader goed na. De communicatie tussen de ouders verloopt wisselend.

In overleg met oma en de moeder heeft de jeugdzorgwerker [minderjarige] via [jeugdhulp] aangemeld voor observatie en diagnostiek bij [zorgaanbieder] . De verzochte observatie en diagnostiek is poliklinisch en bedoeld om te onderzoeken of er bij [minderjarige] (ook) sprake is van kind eigen problematiek en of [minderjarige] gebaat zou zijn bij een vorm van behandeling om zijn gedrag te kunnen reguleren. Het onderzoek is van belang om handvatten te kunnen geven aan pleegouders en school, hoe zij met het gedrag van [minderjarige] om kunnen gaan, en om een uitspraak te kunnen doen over een behandeltraject. De moeder is het eens met het onderzoek. De vader weigert, ondanks meerdere pogingen van de GI, om zijn toestemming te verlenen. De vader kan niet aangeven waarom hij niet wil dat [minderjarige] onderzocht wordt, anders dan dat hij geen vertrouwen heeft in [zorgaanbieder] .

De kinderrechter overweegt dat [minderjarige] jonger is dan twaalf jaar en dat de vader, die mede het gezag uitoefent, zijn toestemming geweigerd heeft. Verder is de kinderrechter, met de GI en de Raad, van oordeel dat de observatie en diagnostiek voor [minderjarige] noodzakelijk is ter afwending van gevaar voor de gezondheid van [minderjarige] . Gebleken is dat [minderjarige] ernstige gedragsproblemen laat zien, die zich mede uiten in fysieke agressie. Zowel voor de schoolgang van [minderjarige] als voor hem bij pleegouders thuis en in de omgang met zijn ouders wordt noodzakelijk geacht dat onderzoek gedaan kan worden naar de oorzaak van zijn problematiek en of/welke behandeling van [minderjarige] aangewezen is. Tot zover is aan de wettelijke vereisten voor de toepasselijkheid van voormeld artikel voldaan.

De vraag die dan voorligt is of sprake is van een medische behandeling in het kader van de WGBO (Wet Geneeskundige Behandelingsovereenkomst). Wanneer een minderjarige medisch moet worden onderzocht, een medische behandeling behoeft of moet worden opgenomen in een ziekenhuis, is in beginsel de WGBO van toepassing (artikelen 7:446 en verder BW). In artikel 7:446 lid 2 BW is opgenomen wat wordt verstaan onder een medische behandeling.

Tijdens de mondelinge behandeling heeft de GI desgevraagd toegelicht dat zij er vanuit gaat dat het een medische behandeling betreft en dat in een geval als dit altijd vervangende toestemming wordt verzocht, maar hiervan geen onderbouwing paraat heeft. De kinderrechter heeft de GI daarop in de gelegenheid gesteld om de stelling dat het gaat om een medische behandeling in het kader van de WGBO met stukken te onderbouwen.

Bij voormelde brief van de GI is een verklaring gevoegd van mevrouw drs. [psycholoog] , als orthopedagoog/GZ-psycholoog verbonden aan [zorgaanbieder] . Zij verklaart dat het psychiatrisch onderzoek (en eventuele behandeling) van [minderjarige] , ook binnen de poli, valt onder het begrip medische behandeling als bedoeld in de WGBO. De kinderrechter is van oordeel dat hiermee genoegzaam is aangetoond dat het psychiatrisch onderzoek als onderdeel van de observatie en diagnostiek van [minderjarige] een medisch onderzoek betreft dat onder de reikwijdte van voornoemde artikelen valt.

Het voorgaande brengt mee dat de kinderrechter – ter vervanging van de toestemming van de vader – toestemming verleent aan de GI voor de medische behandeling van [minderjarige] , inhoudende een psychiatrisch onderzoek als onderdeel van de observatie en diagnostiek bij [zorgaanbieder] . De kinderrechter zal de beslissing uitvoerbaar bij voorraad verklaren omdat het voor de ontwikkeling van de minderjarige noodzakelijk is dat de beslissing ondanks een eventueel hoger beroep meteen uitgevoerd kan worden.