Uitspraken

Met de in het dossier opgenomen meldingen van omwonenden bij zowel Beveland Wonen als de politie en met de bestuurlijke rapportage van de politie, heeft Beveland Wonen voldoende onderbouwd dat [huurder] ernstige en structurele overlast veroorzaakt. Aan het door [huurder] gedane bewijsaanbod wordt niet toegekomen.

Veel klachten gaan over de vogels van [huurder] die geluids- en stankoverlast veroorzaken. Daarnaast is er ook sprake van meldingen over andere vormen van overlast, onder meer door luide muziek, ruzies en overlast veroorzaakt door de zoon van [huurder] . Niet alleen de twee directe buren van [huurder] klagen bij Beveland Wonen er zijn ook klachten overgelegd van andere omwonenden. Daarnaast is het ook verklaarbaar dat vooral de directe buren klagen over overlast, andere buurtbewoners wonen niet aangrenzend aan de woning. Ook de politie heeft de overlast geconstateerd. Zij heeft geconstateerd dat er in de nachtelijke uren vogelgekrijs hoorbaar was uit de volière bij de woning en veel lawaai uit een waterton waar palingen in zwommen. Bovendien heeft [huurder] ter zitting zelf verklaard dat de ara’s die hij in zijn volière houdt veel herrie maken. Dat er sprake is van ernstige (geluids)overlast onder andere door de vogels staat dan ook vast.

Omwonenden hebben verder geklaagd over de zoon van [huurder] die regelmatig bij hem verblijft en waarvan zij overlast ervaren onder meer omdat zijn zoon zijn auto geruime tijd stationair laat draaien en ondertussen gas geeft. Daarnaast hebben vader en zoon regelmatig ruzie. De enkele betwisting van deze klachten is onvoldoende, gelet op de diverse meldingen van verschillende omwonenden. Daarbij komt dat ook uit de bestuurlijke rapportage blijkt dat de politie diverse keren bij [huurder] is geweest vanwege ruzie tussen hem en zijn zoon en ook vanwege ruzies tussen zijn zoon en derden. [huurder] dient op grond van de huurvoorwaarden ervoor te zorgen dat zijn zoon geen overlast veroorzaakt als hij zich in of rondom de woning bevindt. Dit betekent dat [huurder] ook in die zin te kort is geschoten in zijn verplichtingen uit hoofde van de huurovereenkomst.

De handtekeningenlijst die [huurder] heeft overgelegd waaruit zou blijken dat buurtbewoners geen overlast van hem ervaren, leidt niet tot een ander oordeel. Tijdens de zitting is gebleken dat een omwonende zowel zijn handtekening op de lijst heeft gezet als bij Beveland Wonen heeft geklaagd over overlast van [huurder] .

Het verweer dat er geen sprake is van structurele overlast omdat er langere perioden zijn waarin geen meldingen zijn gedaan, wordt verworpen. Het zich als een goed huurder gedragen en geen overlast of hinder aan omwonenden veroorzaken is een voortdurende verplichting. Daarbij geldt dat tekortkomingen uit het verleden niet ongedaan gemaakt kunnen worden.

De hiervoor vastgestelde tekortkomingen rechtvaardigen de ontbinding van de huurovereenkomst met haar gevolgen. [huurder] heeft toegelicht dat ontruiming ingrijpende gevolgen voor hem heeft. De kantonrechter oordeelt echter dat het woonbelang van [huurder] niet opweegt tegen het belang van Beveland Wonen bij een huurder die aan de verplichtingen uit hoofde van de huurovereenkomst voldoet. De redenen hiervoor zijn als volgt.

De tekortkomingen zijn ernstig. Gedurende enkele jaren heeft [huurder] bij herhaling in strijd met zijn contractuele verplichtingen gehandeld en hebben hij en zijn zoon overlast veroorzaakt. Beveland Wonen heeft hem herhaaldelijk de kans gegeven om de situatie te verbeteren. Zij heeft [huurder] diverse keren schriftelijk aangesproken op het overlastgevend gedrag en er hebben gesprekken met [huurder] plaatsgevonden. Deze inspanningen hebben niet blijvend tot het gewenste resultaat geleid. Daarbij weegt de kantonrechter ook mee dat met [huurder] al in 2010 een laatste kans-overeenkomst met betrekking tot de woning is gesloten vanwege overlastgevend gedrag. Bovendien heeft Beveland Wonen aan [huurder] een andere woning aangeboden. Zelfs nadat [huurder] dit aanbod heeft geweigerd, heeft Beveland Wonen in haar brief van 25 november 2022 aangegeven dat het voor haar nog steeds bespreekbaar is om onder voorwaarden een andere woning aan [huurder] ter beschikking te stellen. Ook heeft Beveland Wonen de bewindvoerder betrokken bij deze kwestie, zo zijn er meerdere brieven naar de bewindvoerder gestuurd en heeft er ook telefonisch contact plaatsgevonden. Niet is gebleken dat de bewindvoerder heeft gereageerd op de brief van 25 november 2022, terwijl ook een actieve houding van de bewindvoerder verwacht mag worden.

Gelet op het voorgaande kan van Beveland Wonen niet langer worden gevergd dat zij de huurovereenkomst tussen haar en [huurder] laat voortduren. Daarbij wordt in aanmerking genomen dat Beveland Wonen jegens de omwonenden, die eveneens huurders zijn van Beveland Wonen, een contractuele plicht heeft hen ongestoord huurgenot te verschaffen. Dat [huurder] na de mondelinge behandeling geen overlast meer zou hebben veroorzaakt, dat hij inmiddels alle vogels heeft weggedaan en dat zijn zoon per 1 september 2023 definitief elders gaat wonen, maakt voorgaande niet anders. Zoals aangegeven geldt dat tekortkomingen uit het verleden niet ongedaan gemaakt kunnen worden en dat [huurder] al een gewaarschuwd man was.

De conclusie is dat de vordering tot ontbinding van de huurovereenkomst en tot ontruiming van de woning worden toegewezen, met inachtneming van het volgende. De kantonrechter ziet vanwege de hiervoor genoemde omstandigheden geen reden om een ruimere ontruimingstermijn dan gevorderd te bepalen.

De gevorderde dwangsom wordt afgewezen. Beveland Wonen heeft niet onderbouwd op grond waarvan een extra prikkel nodig is om tot ontruiming over te gaan. Met de veroordeling tot ontruiming heeft Beveland Wonen al een titel om tot gedwongen ontruiming over te gaan.

Het gevorderde voorschot van € 5.000,00 op de kosten van de ontruiming worden eveneens bij gebrek aan grondslag afgewezen. Op grond van artikel 237 lid 3 Rv wordt het bedrag van de kosten waarin de verliezende partij wordt veroordeeld bij het vonnis vastgesteld, voor zover die kosten vóór de uitspraak zijn gemaakt. Daarvan is bij ontruimingskosten geen sprake; dit zijn immers kosten die ná het ontruimingsvonnis (mogelijk) worden gemaakt. Ten tijde van het ontruimingsvonnis staat nog niet vast of deze kosten zullen worden gemaakt en zo ja, in welke omvang.

[huurder] is de partij die ongelijk krijgt en hij zal daarom in de proceskosten worden veroordeeld. Tot aan dit vonnis worden de proceskosten aan de zijde van Beveland Wonen als volgt vastgesteld:

De kantonrechter begroot de na dit vonnis te maken kosten op € 99,50 aan salaris gemachtigde als [huurder] niet vrijwillig binnen veertien dagen na aanschrijving van Beveland Wonen aan de veroordeling in het vonnis heeft voldaan. Als het vonnis moet worden betekend, komen ook de kosten daarvan voor rekening van [huurder] .

De voorlopige voorziening wordt afgewezen vanwege gelijke beslissing in de hoofdzaak. De kantonrechter ziet daarin ook aanleiding te bepalen dat ieder van de partijen de eigen proceskosten moet dragen.