Uitspraken

De VvE legt – samengevat – de volgende stellingen aan haar vordering ten grondslag. Naar aanleiding van een controle door de verzekeraar, waarbij is geconstateerd dat er binnen het appartementencomplex sprake is van kamerverhuur, heeft de verzekeraar een premieverhoging doorgevoerd in de opstalverzekering. De verhoging is met terugwerkende kracht doorgevoerd vanaf 1 april 2021 via de maandelijkse servicekosten. Kamerverhuur is niet toegestaan binnen het appartementencomplex. Tijdens de Algemene Ledenvergadering (ALV) op 14 juni 2021 is besloten om de premieverhoging door te belasten aan (uitsluitend) kamerverhuurders, waaronder [gedaagde] . [gedaagde] heeft ondanks meerdere aanmaningen geweigerd om de premieverhoging te betalen.

[gedaagde] voert – samengevat – het volgende verweer. [gedaagde] betwist dat kamerverhuur niet is toegestaan. Dit volgt niet uit de akte van splitsing, het modelreglement dan wel het huishoudelijk reglement. Er is bovendien ook niets over opgenomen in de koop- leverings-akte van [gedaagde] . Bovendien betwist [gedaagde] dat er van kamerverhuur sprake is geweest. Verder ligt aan de beslissing van de VvE om de verhoogde premie in rekening te brengen bij de verhuurders die ‘kamergewijs’ verhuren, geen rechtsgeldig besluit van de ALV ten grondslag, zodat [gedaagde] niet gehouden is tot betaling van de premieverhoging. Bovendien is de ingangsdatum van de premieverhoging 27 mei 2021 geweest, terwijl de VvE al vanaf
1 april 2021 de verhoging in rekening heeft gebracht.

De kantonrechter oordeelt hierover het volgende.

In deze procedure dient beoordeeld te worden of [gedaagde] gehouden is om de door de VvE gefactureerde opslag in de premieverhoging voor de opstalverzekering te betalen.
De kantonrechter is van oordeel dat dit niet het geval is. Dit wordt als volgt gemotiveerd.

De VvE heeft gesteld dat tijdens de ALV op 14 juni 2021 is besloten om de premieverhoging, via de servicekosten, door te belasten aan (uitsluitend) kamerverhuurders, waaronder [gedaagde] . [gedaagde] heeft betwist dat er sprake is van een door de VvE genomen rechtsgeldig besluit. De VvE heeft ter onderbouwing van haar stelling verwezen naar het door haar als productie 3 overgelegde verslag van de ALV van 14 juni 2021.
De kantonrechter stelt vast dat dit een verslag is van het zogenaamde vragenuurtje. Hierin is – voor zover hier van belang – opgenomen dat de premieverhoging voor kamerverhuur alleen wordt doorbelast aan de eigenaren die kamerverhuur toepassen in hun appartement. Uit het verslag blijkt echter niet dat er in de ALV is gestemd over de het doorbelasten van de premieverhoging en dat dit een agendapunt voor de vergadering van 14 juni 2021 was. Evenmin blijkt dit uit het door de VvE eveneens bij productie 3 overgelegde overzicht van de telling van de via stemformulieren uitgebrachte stemmen van de leden van de VvE en de overgelegde besluitenlijst. Weliswaar blijkt uit die stukken dat er rechtsgeldig is besloten tot het verhogen van de maandelijkse servicekosten met € 30,-, maar dit ziet niet op de doorbelasting van premieverhoging voor de appartementseigenaren die kamergewijs verhuren.

Gelet op het voorgaande moet worden geconcludeerd dat de VvE niet heeft onderbouwd dat er sprake is van een rechtsgeldig besluit tot het doorbelasten van de premieverhoging aan appartementseigenaren die kamergewijs verhuren. Daarmee ontbreekt de grondslag van de vordering van de VvE . Die vordering zal dan ook worden afgewezen.

De overige stellingen van partijen kunnen bij deze stand van zaken onbesproken blijven.

De VvE is de partij die ongelijk krijgt en zij zal daarom in de proceskosten van [gedaagde] worden veroordeeld. Die kosten worden vastgesteld op nihil. Gesteld noch gebleken is dat [gedaagde] door een professioneel gemachtigde is bijgestaan of dat hij anderszins kosten heeft gemaakt die voor vergoeding in aanmerking komen als bedoeld in artikel 238 lid 1 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering.