Uitspraken

Tussen partijen staat vast dat [gedaagde] de door Infomedics op 4 oktober 2023 gefactureerde tandartsbehandeling heeft ondergaan en daarvoor een bedrag van € 21,94 was verschuldigd. De verschuldigdheid van de factuur staat daarmee vast.

Op 19 maart 2024, voor de eerste roldatum, heeft [gedaagde] een bedrag van € 64,28 aan Infomedics betaald en op 21 maart 2024 nog een bedrag van € 62,21. Infomedics heeft daarnaast aangegeven dat [gedaagde] op 7 april 2024 nog een betaling van € 40,00 heeft verricht. Uit de stellingen van partijen over en weer begrijpt de kantonrechter dat [gedaagde] deze betalingen heeft verricht ter voldoening van de hoofdsom en de buitengerechtelijke kosten. Op grond van artikel 6:44 lid 1 BW moeten betalingen eerst worden toegerekend aan de gemaakte kosten, daarna aan de vervallen rente en tot slot aan de hoofdsom. Daarom moet nu eerst beoordeeld worden of [gedaagde] een vergoeding voor buitengerechtelijke kosten en/of wettelijke rente aan Infomedics verschuldigd is.

Infomedics maakt aanspraak op vergoeding van de buitengerechtelijke incassokosten van € 40,00. Zij stelt dat zij aan [gedaagde] de veertiendagenbrief in de zin van artikel 6:96 lid 6 BW op 11 november 2023 heeft gestuurd. [gedaagde] heeft aangegeven dat zij de veertiendagenbrief niet heeft gezien. Gelet op dit verweer had het op de weg van Infomedics gelegen om nader (met stukken) te onderbouwen dat [gedaagde] de veertiendagenbrief heeft ontvangen. Vast staat dat Infomedics de veertiendagenbrief niet aangetekend heeft verzonden. Daarmee kan niet worden vastgesteld dat deze brief daadwerkelijk door [gedaagde] is ontvangen en er dus aan het vereiste van artikel 3:37 lid 3 van het Burgerlijk Wetboek (BW) is voldaan. De gevolgen van haar (kennelijke) keuze om brieven per gewone post, en niet aangetekend, te versturen dienen voor rekening en risico van Infomedics te komen. Gelet hierop zal dit onderdeel van de vordering dus worden afgewezen.

Infomedics vordert wettelijke rente. De wettelijke rente tot 29 februari 2024 wordt voor een bedrag van € 0,46 toegewezen, omdat [gedaagde] de factuur niet op tijd heeft betaald. De factuur is op 4 oktober 2023 verzonden met een betaaltermijn van 30 dagen. [gedaagde] heeft niet binnen de termijn van 30 dagen betaald en is dus in verzuim geraakt. Zij is daarom op grond van artikel 6:119 BW wettelijke rente verschuldigd over de tijd dat zij met de betaling van de factuur in verzuim is geweest. Volgens de factuur diende [gedaagde] slechts een bedrag van € 21,94 aan Infomedics te voldoen, zodat [gedaagde] enkel over dit bedrag de wettelijke rente verschuldigd is.

Correcte toepassing van artikel 6:44 lid 1 BW leidt gelet op voorgaande tot de conclusie dat de verschenen wettelijke rente en de hoofdsom voor de eerste roldatum aan Infomedics zijn voldaan. Nu Infomedics heeft nagelaten om haar vordering te verminderen, zal dit deel van de vordering worden afgewezen.

Met betrekking tot de proceskosten geldt dat op grond van de wet de in het ongelijk gestelde partij moet worden veroordeeld in de kosten. Nu [gedaagde] ten tijde van het uitbrengen van de dagvaarding de hoofdsom niet had betaald, is zij terecht gedagvaard en komen deze kosten in beginsel voor haar rekening. Dit kan anders zijn als zij rauwelijks – dus zonder eerdere aankondiging – is gedagvaard. Indien dit het geval is, leidt dit tot compensatie van de proceskosten. De kantonrechter heeft hierboven onder 3.3 vastgesteld dat niet vast is komen staan dat [gedaagde] een aanmaning ontving. Daarmee staat ook niet vast dat sprake is van een eerdere aankondiging van de procedure. Dat leidt tot het oordeel dat de proceskosten worden gecompenseerd.