RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT
Team Familie- en Jeugdrecht
Zaaknummer: C/02/425859 / FA RK 24/3886
Machtiging tot het verlenen van verplichte zorg
Beschikking van 9 september 2024 van de rechtbank Zeeland-West-Brabant, locatie Middelburg naar aanleiding van het door de officier van justitie ingediende verzoek tot het verlenen van een zorgmachtiging als bedoeld in artikel 6:4 van de Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg (Wvggz), ten aanzien van:
[betrokkene]
,
geboren op [geboortedag] 1999 te [geboorteplaats] ,
wonende te [woonadres] ,
hierna te noemen: betrokkene,
advocaat: mr. N. Schuerman te Rotterdam.
1 Procesverloop
1.1
Het procesverloop blijkt uit het verzoekschrift van 22 augustus 2024, ingekomen ter griffie op 22 augustus 2024.
Bij het verzoekschrift zijn de volgende bijlagen gevoegd:
- de bevindingen van de geneesheer-directeur van 20 augustus 2024;
- de medische verklaring van 16 augustus 2024;
- een zorgplan van 31 juli 2024;
- een zorgkaart van 5 augustus 2024;
- een verklaring niet voorkomen in het curatele- en bewindregister;
- de gegevens over eerder afgegeven machtigingen ingevolge de Wvggz;
- een afschrift van de justitiële documentatie;
- het bericht dat er voor betrokkene geen politiemutaties zijn.
1.2
De mondelinge behandeling van het verzoek heeft plaatsgevonden op 9 september 2024, op het hierboven genoemde woonadres van betrokkene.
1.3
Tijdens de mondelinge behandeling waren aanwezig en heeft de rechtbank de volgende personen gehoord:
- betrokkene, bijgestaan door zijn advocaat;
- de heer [naam] , psychiater.
1.4
De officier is zoals hij reeds aangaf in zijn verzoek niet op de mondelinge behandeling verschenen en dus ook niet gehoord.
2 Verzoek
2.1
De officier van justitie verzoekt de rechtbank een zorgmachtiging te verlenen ten behoeve van betrokkene, voor de duur van twaalf maanden en voor de navolgende vormen van verplichte zorg:
- toedienen van medicatie, alsmede het verrichten van medische controles of andere medische handelingen en therapeutische maatregelen, ter behandeling van een psychische stoornis, dan wel vanwege die stoornis, ter behandeling van een somatische aandoening;
- beperken van de bewegingsvrijheid;
- aanbrengen van beperkingen in de vrijheid het eigen leven in te richten, die tot gevolg hebben dat betrokkene iets moet doen of nalaten, waaronder het gebruik van communicatiemiddelen;
- opnemen in een accommodatie.
3 Standpunten
3.1
Tijdens de mondelinge behandeling geeft betrokkene – samengevat en voor zover van belang – aan dat het goed met hem gaat. Wel is betrokkene gedemotiveerd en zijn de dagen van betrokkene leeg, omdat hij het gevoel heeft dat alles in zijn leven een simulatie is. Daardoor voelt betrokkene zich vlak en kijkt hij niet naar de toekomst. Betrokkene zou graag een eigen plek willen zodat hij de dagelijkse dingen weer kan oppakken. Hierbij merkt betrokkene op dat hij liever een zelfstandige woning heeft dan een plek bij een begeleide woongroep. Daar heeft betrokkene immers alsnog verplichtingen, zoals dagbesteding waarvan betrokkene het nut niet inziet. Verder benoemt betrokkene dat het hem niet uitmaakt of de zorgmachtiging al dan niet wordt verlengd. Met of zonder de zorgmachtiging zal betrokkene de medicatie inname voortzetten, mits de dosering van de medicatie niet te hoog is. Op het moment heeft betrokkene baat bij de medicatie. Betrokkene ziet daarbij in dat hij stabiel is met de medicatie en de medicatie ervoor zorgt dat hij minder chaotisch is. Dat vindt betrokkene prettig. Een opname ziet betrokkene in beginsel niet zitten. Echter, betrokkene vindt het wel fijn dat hij opgenomen kan worden als het heel slecht met hem gaat.
3.2
Door de advocaat is namens betrokkene aangegeven dat het een stuk beter met betrokkene gaat dan toen hij bij het Erasmus verbleef. De advocaat volgt de psychiater in het standpunt dat de psychische stoornis van betrokkene op de achtergrond nog sluimert. De vraag is daarbij volgens de advocaat of er nog sprake is van ernstig nadeel. Ook geeft betrokkene geen blijk van verzet tegen de benodigde zorg. Betrokkene geeft immers aan dat hij de medicatie vrijwillig accepteert. Daar staat tegenover dat de betrokkene lang opgenomen is geweest en er nog veel moet gebeuren. Betrokkene zal een overstap gaan maken naar begeleid of zelfstandig wonen en dit zal veel van betrokkene vragen. In dat kader is een zorgmachtiging als vangnet op het moment nog passend voor betrokkene. Daarbij merkt de advocaat op dat betrokkene daartegen geen bezwaar heeft. Verder geeft de advocaat aan dat er verwacht mag worden dat betrokkene stabiel blijft zolang hij zijn medicatie in blijft nemen. Een opname is dan niet noodzakelijk. Desalniettemin volgt de advocaat de toelichting van de psychiater ten aanzien van de noodzaak voor deze vorm van verplichte zorg.
3.3
De psychiater stelt dat het verzoek dient te worden toegewezen. Hoewel het beter gaat met betrokkene, gaat betrokkene er nog steeds vanuit dat alles in zijn leven een simulatie is. Dit denkbeeld is terugkerend en sluimert nog op de achtergrond. Dit is volgens de psychiater afhankelijk van hoe trouw betrokkene is in de inname van de medicatie. Betrokkene is er nu van overtuigd dat hij de medicatie wil blijven innemen. Dit is echter in het verleden ook bij goed resultaat anders geweest. Wanneer betrokkene de medicatie inname staakt komt de waan van betrokkene weer terug en wordt de leefwereld van betrokkene daardoor bepaald, waardoor zijn handelingen gevaar opleveren. Verder is het voor betrokkene moeilijk om zingeving te vinden. De psychiater hoopt dat het vinden van een andere woonvorm, waarbij betrokkene wordt begeleid, bijdraagt aan het vinden van meer zingeving. De visie van de behandelaren op de woonvorm is volgens de psychiater dat begeleid wonen het meest passend is. Zelfstandig wonen is voor betrokkene praktisch gezien moeilijker, omdat er meer voor nodig is om actief een huishouden te onderhouden. Ten aanzien van de vormen van verplichte zorg acht de psychiater het toedienen van medicatie, het verrichten van medische controles, het beperken van de bewegingsvrijheid, het aanbrengen van beperkingen in de vrijheid het eigen leven in te richten en het opnemen in een accommodatie noodzakelijk.
4 Beoordeling
4.1
Uit de overgelegde stukken en het behandelde tijdens de mondelinge behandeling is gebleken dat betrokkene lijdt aan een psychische stoornis, in de vorm van schizofreniespectrum- en andere psychotische stoornissen. Betrokkene is bekend met schizofrenie van het paranoïde type. De psychische stoornis is door of namens betrokkene niet betwist.
4.2
Deze stoornis leidt tot ernstig nadeel, gelegen in levensgevaar, ernstig lichamelijk letsel, ernstige psychische schade, ernstige materiële schade, ernstige immateriële schade, ernstige financiële schade, ernstige verwaarlozing, maatschappelijke teloorgang, ernstig verstoorde ontwikkeling voor of van betrokkene of een ander, de situatie dat betrokkene met hinderlijk gedrag agressie van anderen oproept en de situatie dat de algemene veiligheid van personen of goederen in gevaar is. Daarbij overweegt de rechtbank dat betrokkene, in geval van psychotische ontregeling, slecht voor zichzelf zorgt. Zo is er onder meer sprake van desorganisatie op verschillende leefgebieden, waardoor het voor betrokkene moeilijk is om een consistent leven op te bouwen. Betrokkene leeft een eenzaam bestaan, waarbij zijn vrienden zijn afgehaakt en er geen zicht is op werk of een opleiding. Betrokkene ziet geen toekomstperspectief en betrokkene vindt nauwelijks aansluiting binnen zijn omgeving. Ook vertoont betrokkene, onder invloed van de psychische stoornis, agressief en hinderlijk gedrag, dat heeft gezorgd voor ontwrichting van de gezinssituatie. Bovendien heeft betrokkene hoogwaardigheidsbekleders bestookt met brieven waarin hij suggereerde een bomaanslag te zullen plegen en heeft betrokkene de muur van een politiebureau behangen met provocerende teksten.
4.3
Het verlenen van verplichte zorg is gericht op het afwenden van ernstig nadeel, het stabiliseren of herstellen van de fysieke gezondheid van betrokkene in het geval diens gedrag als gevolg van een psychische stoornis leidt tot ernstig nadeel daarvoor, het dusdanig herstellen van de geestelijke gezondheid van betrokkene dat hij zijn autonomie zoveel mogelijk herwint en het stabiliseren van de geestelijke gezondheid van betrokkene.
4.4
Gebleken is dat er geen mogelijkheden voor passende zorg op vrijwillige basis zijn. Hoewel er thans sprake is van een beter ziekte-inzicht bij betrokkene en betrokkene aangeeft op vrijwillige basis mee te willen werken aan de benodigde (medicamenteuze) behandeling, blijft betrokkene ambivalent ten opzichte van het nut en de noodzaak van deze behandeling. Het is dan ook voorzienbaar dat de motivatie van betrokkene stagneert op het moment dat zijn belevingen toenemen. Naar verwachting zal betrokkene dan de medicatie inname staken, met een psychotische ontregeling tot gevolg. Om die reden is verplichte zorg nodig. Daarbij acht de rechtbank het van belang dat betrokkene er thans geen bezwaar tegen heeft dat de zorgmachtiging dient als een vangnet voor de momenten waarop het minder goed met hem gaat.
4.5
De in het verzoekschrift opgenomen vormen van verplichte zorg zijn gebaseerd op de medische verklaring, het zorgplan en de bevindingen van de geneesheer-directeur. Deze vormen van verplichte zorg zijn door de rechtbank tijdens de mondelinge behandeling besproken. Gelet op het voorgaande acht de rechtbank de volgende vorm van verplichte zorg noodzakelijk om het ernstig nadeel af te wenden:
- toediening van medicatie;
- verrichten van medische controles;
- andere medische handelingen en therapeutische maatregelen;
- beperken van de bewegingsvrijheid – in geval van opname;
- aanbrengen van beperkingen in de vrijheid het eigen leven in te richten, die tot gevolg hebben dat betrokkene iets moet doen of nalaten, waaronder het gebruik van communicatiemiddelen;
- opnemen in een accommodatie – in geval van decompensatie waarbij ambulante hulpverlening onvoldoende is.
4.6
Er zijn geen minder bezwarende alternatieven die hetzelfde beoogde effect hebben.
4.7
De voorgestelde verplichte zorg is evenredig en naar verwachting effectief. Uit de stukken blijkt dat bij het bepalen van de juiste zorg rekening is gehouden met de voorwaarden die noodzakelijk zijn om deelname van betrokkene aan het maatschappelijk leven te bevorderen, alsmede met de veiligheid van betrokkene.
4.8
Gelet op het voorgaande is voldaan aan de criteria voor en doelen van verplichte zorg als bedoeld in de Wvggz. De zorgmachtiging zal worden verleend voor de (verzochte) duur van twaalf maanden.
.jpg?width=50&height=55)
.jpg?width=50&height=55)
